Γυναίκες της Κίνας – Μια δύσκολη ζωή με καλογραμμένο τέλος

2022-05-13 17:32:08 ​Εύα Παπαζή

Το βιβλίο ‘Τσιουγιουάν’ εκδόθηκε το 2020. Η συγγραφέας Γιανγκ Μπενφέν χρησιμοποιεί το όνομα ‘Τσιουγιουάν’ για να αναφερθεί στη μητέρα της και αφηγείται την ιστορία της στο ομώνυμο μυθιστόρημα.

Το 2021 εκδόθηκε το δεύτερο βιβλίο της ‘Φουμου’. [Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]

Το 2021 εκδόθηκε το δεύτερο βιβλίο της ‘Φουμου’. [Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]

Η κακή τύχη πάντα φαινόταν να σκιάζει την Γιανγκ Μπενφέν, μέχρι που ξαφνικά και επάξια, έγινε δημοφιλής ως συγγραφέας στα 80 της.

Αυτή ήταν μια ανατροπή των γεγονότων της ζωής της, που η ίδια απλά δεν μπορεί να πιστέψει. Ως το δεύτερο από τα έξι παιδιά μιας φτωχής οικογένειας στην επαρχία Χουνάν, γεννήθηκε το 1940 και έκανε δουλειές από την παιδική της ηλικία. Όταν τελικά κατάφερε να έχει την ευκαιρία να πάει σχολείο ως έφηβη, το σχολείο έκλεισε λίγους μήνες πριν την αποφοίτησή της.

Αν είχε προσληφθεί από μια εταιρεία μεταφορών αυτοκινήτων στην επαρχία Τζιανγκσί, λίγες μέρες νωρίτερα, θα μπορούσε να είχε γίνει μόνιμη υπάλληλος, αλλά κατέληξε να κάνει περιστασιακές εργασίες μέχρι τη συνταξιοδότησή της.

Η αλλαγή ήρθε στην ζωή της πάνω από 20 χρόνια πριν, όταν η Γιανγκ παραιτήθηκε. Πήγε στην πρωτεύουσα της επαρχίας Τζιανγκσού, Ναντζίνγκ, όπου ζούσε η κόρη της Τζανγκ Χονγκ, για να βοηθήσει στη φροντίδα της μικρής εγγονής της. Μια μέρα, διάβασε ένα άρθρο που έγραψε ο Τζενγκ Σιπίνγκ, στο οποίο θυμόταν με έντονο συναίσθημα την αείμνηστη μητέρα του.

Η Γιανγκ συγκινήθηκε βαθιά διαβάζοντας εκείνο το άρθρο. Η μητέρα της, Λιανγκ Τσιουφάνγκ, είχε πεθάνει αρκετά χρόνια πριν και της έλειπε πολύ. «Συνειδητοποίησα αν δεν γράψει κανείς τις ιστορίες της μητέρας μου, τα ίχνη της θα εξαφανιστούν τελικά από τον κόσμο», λέει η Γιανγκ. Το κάλεσμα να γράψει ήταν τόσο ισχυρό που αποφάσισε να το πράξει αμέσως.

Μετά τις δουλειές του σπιτιού άρχισε να γράφει επιμελώς στην κουζίνα των 4 τετραγωνικών μέτρων. «Όταν περίμενα να βράσει η σούπα, καθόμουν και έγραφα γρήγορα κάτι σε ένα κομμάτι χαρτί έχοντας μόνο τον θόρυβο του ατμού να μου κρατά συντροφιά», λέει η Γιανγκ στον πρόλογο του πρώτου της βιβλίου ‘Τσιουγιουάν’, που αφηγείται την ιστορία της Λιανγκ.

Γεννημένη στην οικογένεια ενός γιατρού στην επαρχία Χενάν το 1914, η Λιάνγκ είδε την οικογενειακή περιουσία να μειώνεται μετά το θάνατο των δύο κουνιάδων και του πατέρα της στα 12 της. Στα 18 της, παντρεύτηκε έναν αξιωματικό του στρατού με το επώνυμο Γιανγκ, που έγινε ο πατέρας της Γιανγκ Μπενφέν και πήγε να ζήσει στη γενέτειρά του στην επαρχία Χουνάν.

Λόγω της αναταραχής εκείνων των καιρών, ο άνδρας της έχασε τη θέση του, εξαπατήθηκε από τους συγγενείς του, έχασε περιουσία και πήρε και μια σειρά από λάθος αποφάσεις. Ως αποτέλεσμα, η οικογένεια των οκτώ ατόμων δυσκολευόταν να ζήσει. Δεδομένου ότι υπέφερε από κακή υγεία και πέθανε νωρίς, το βαρύ φορτίο βρέθηκε στους ώμους της Λιάνγκ, η οποία είχε «πόδια λωτού».

Οι αρχαίοι Κινέζοι έλεγαν ότι τρεις είναι οι μεγαλύτερες ατυχίες στη ζωή κάποιου: να χάσεις τον πατέρα σου σε νεαρή ηλικία, τον σύζυγο στη μέση ηλικία και τα παιδιά σε μεγάλη ηλικία. Η Λιάνγκ, δυστυχώς, τις βίωσε όλες. Αν και εργάστηκε σκληρά για να συντηρήσει την οικογένεια διδάσκοντας και ράβοντας ρούχα για άλλους, η οικογένεια μόλις κατάφερνε να επιβιώσει. Η κακή τύχη ήταν σαν να την ακολουθούσε και έπρεπε να υπομείνει το χάσιμο τριών παιδιών της, το ένα μετά το άλλο.

Όταν η Γιανγκ Μπενφέν τελείωσε το πρώτο προσχέδιο, τα χειρόγραφά της ζύγιζαν περίπου τέσσερα κιλά.

Η Γιανγκ Μπενφέν λέει ότι αν οι ιστορίες των απλών ανθρώπων δεν γραφτούν, σίγουρα θα θαφτούν για πάντα. [Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]

Η Γιανγκ Μπενφέν λέει ότι αν οι ιστορίες των απλών ανθρώπων δεν γραφτούν, σίγουρα θα θαφτούν για πάντα. [Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]

«Η μητέρα μου μας έλεγε συχνά τις ιστορίες της και ένιωθα μεγάλη περιέργεια. Κάθε φορά που μου έλεγε ιστορίες, σχημάτιζα καθαρές εικόνες στο μυαλό μου. Όταν άρχισα να γράφω, προσπάθησα να ερμηνεύσω τις εικόνες με λέξεις», λέει η Γιανγκ. «Είναι πολύ περίεργο που όσο μεγαλώνει η ηλικία μου, η μνήμη μου χειροτερεύει και συχνά ξεχνάω αυτό που συνέβη πριν από λίγες μέρες. Αλλά οι πρώτες αναμνήσεις είναι ακόμα τόσο ξεκάθαρες που φαίνονται σαν να είναι χαραγμένες στην καρδιά μου. Δεν θα τις ξεχάσω ποτέ.»

Η Τζανγκ βρήκε τη γραφή της μητέρας της συγκινητική και την ανάρτησε στο διαδικτυακό φόρουμ Tianya το 2009. Προς έκπληξη της Γιανγκ, πολλοί άνθρωποι θαύμασαν τη γραφή της, τη συμπόνεσαν και την ενθάρρυναν. Συγκινημένη από την καλή θέληση των αγνώστων, αγόρασε έναν υπολογιστή και έμαθε να πληκτρολογεί για να μπορεί να απαντά στα σχόλια.

Το 2019, τα γραπτά της Γιανγκ προτάθηκαν στον Του Τζιγκάνγκ, αρχισυντάκτη του εκδότη Pan Press. Έμεινε έκπληκτος από τη «ζωτικότητα» στο βιβλίο και αποφάσισε να το εκδώσει. «Το βιβλίο προσφέρει την οπτική μιας συνηθισμένης Κινέζας που στοχάζεται στην ιστορία. Η Γιανγκ έχει το δικό της στυλ στην αφήγηση ιστοριών, κάτι που τις κάνει πολύ ζωντανές», λέει η Σιν Νινγκνίνγκ, η συντάκτρια του βιβλίου.

Το ‘Τσιουγιουάν’ κυκλοφόρησε το 2020. Στον πρόλογο του βιβλίου, η Γιανγκ έγραψε με συναίσθημα, «Η Τσιουγιουάν ήρθε στον κόσμο. Κάποτε αγωνίστηκε και βίωσε τόσο απόγνωση όσο και μεγάλη χαρά. Σήμερα, η 80χρονη κόρη της αφηγείται την ιστορία αυτής της συνηθισμένης γυναίκας.

Μετά τη δημοσίευσή του βιβλίου, η Γιανγκ έστειλε τρία αντίγραφα στη γενέτειρά της στο Χουνάν και εμπιστεύτηκε τους συγγενείς της εκεί να τα κάψουν μπροστά στους τάφους των γονιών και του μεγαλύτερου αδελφού της σε μνημόσυνο (σύμφωνα με την κινεζική παράδοση καίγοντας χάρτινα αντικείμενα μπορούν να τα λάβουν οι ψυχές).

Το γράψιμο, για τη Γιανγκ, είναι μια επίπονη διαδικασία καθώς επανεξετάζει τις ζωές των μελών της οικογένειάς της, ειδικά τις δυσκολίες που έχουν περάσει. Αυτό την έκανε να συνειδητοποιήσει περαιτέρω και να εκτιμήσει πόσο σπουδαία ήταν η μητέρα της. "Όπως περιέγραψα στο ‘Τσιουγιουάν’, μετά το θάνατο του πατέρα μου, η οικογένειά μου ήταν πολύ φτωχή. Ήμουν έφηβη και θα μπορούσα να βοηθήσω πολύ τη μητέρα μου να κερδίσει χρήματα και να φροντίσει τα μικρότερα αδέρφια μου, αλλά η μητέρα μου επέμενε να πάω σχολείο και επωμίστηκε όλες τις ευθύνες η ίδια», λέει η Γιανγκ.

«Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο απίστευτη ήταν αυτή η απόφαση μέχρι να γράψω αυτό το βιβλίο. Έχω μετανιώσει που δεν τη ρώτησα τότε γιατί ήταν τόσο αποφασιστική σ’αυτό", αναστενάζει η ίδια.

Αλλά η Γιανγκ δεν ολοκλήρωσε ποτέ την εκπαίδευσή της και το μετανιώνει μέχρι σήμερα. Μετά τη δευτεροβάθμια επαγγελματική σχολή που εισήχθη και έκλεισε πριν την αποφοίτησή της, μετανάστευσε στο Γιτσούν, στην επαρχία Τζιανγκσί για να εργαστεί, όπου γνώρισε τον μελλοντικό της σύζυγο.

Όταν παντρεύτηκε ο σύζυγός της υποσχέθηκε να χρηματοδοτήσει την επιστροφή της στο σχολείο, αλλά μετά τη γέννηση των τριών παιδιών της, δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να πραγματοποιήσει το όνειρό της.

Ως αποτέλεσμα, η Γιανγκ τόνισε τη σημασία της εκπαίδευσης για τα παιδιά της. Όλοι έγιναν δεκτοί σε πανεπιστήμια, κάτι που ήταν σπάνιο τη δεκαετία του 1980.

[Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]

[Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]

Συνεχίζει να γράφει. Το 2021 εκδόθηκε το δεύτερο βιβλίο της Φουμού (Floating Wood), με ιστορίες άλλων χωρικών που γνώρισε η Γιανγκ στην παιδική της ηλικία και τον Φεβρουάριο κυκλοφόρησε το τρίτο, το Wobenfenfang (Ήμουν ευωδιαστή) για τον δυστυχισμένο γάμο της ίδιας.

Τα τρία βιβλία έχουν κερδίσει 8,9, 8,4 και 8,1 βαθμούς από τους 10 στον δημοφιλή ιστότοπο κριτικών Douban της Κίνας. Η κυκλοφορία τους, συνολικά, έχει φτάσει τα 250.000 αντίτυπα, σύμφωνα με την Σιν.

«Έγραψα για τη μητέρα μου, για το πώς η οικογένειά μας πάλευε να ζήσει σαν ένα αιωρούμενο κομμάτι ξύλου, και τις ζωές και τους θανάτους κάποιων χωρικών που κάποτε ζούσαν στην Κεντρική Κίνα. Αν οι ιστορίες των απλών ανθρώπων δεν γραφτούν, σίγουρα θα ταφούν για πάντα», λέει η Γιανγκ.

"Πολλοί άνθρωποι λένε ότι τα βιβλία της τους κάνουν να σκεφτούν τα μέλη της οικογένειάς τους. Στην πραγματικότητα, δεν περιμέναμε να έχουν τέτοια επιρροή πριν από τη δημοσίευση", λέει η Σιν. Το Qiuyuan και το Wobenfenfang πρόκειται να εκδοθούν και στα κορεατικά.

«Στα πρώτα 60 χρόνια της ζωής της, η μητέρα μου ήταν ένα ιδανικό παράδειγμα καλής συζύγου και μητέρας που πάντα έδινε προτεραιότητα στην οικογένεια», είπε η κόρη της Τζανγκ στην εφημερίδα Shenzhen Special Zone Daily. "Αλλά από τότε που άρχισε να γράφει μετά τα 60, έγινε ξαφνικά και δημοφιλής συγγραφέας. Την Θαυμάζουμε γι’ αυτό.»

Η Γιανγκ γράφει σε ένα iPad τώρα. Αλλά λόγω μιας αποτυχημένης χειρουργικής επέμβασης πριν από αρκετά χρόνια, υποφέρει από συχνό πόνο στο γόνατο και δεν μπορεί να κάθεται πολύ σε ένα γραφείο. Μερικές φορές απλώς γράφει ξαπλωμένη στο κρεβάτι. "Είναι τύχη μου να ζήσω αρκετά για να δω τα βιβλία μου να βγαίνουν. Αλλά θα ήταν καλύτερα να ήμουν και 10 χρόνια νεότερη", λέει η ίδια.

Για περισσότερα άρθρα από την σειρά Γυναίκες της Κίνας πατήστε εδώ: Γυναίκες της Κίνας.

Leaderboard

Κοινοποιήστε

Σχετικά νέα