Η καινοτομία ενός επιστήμονα μεταμορφώνει τις ζωές των αγροτών

Ο Ζενγκ Φουπίνγκ ενώ ελέγχει την υγρασία του εδάφους στο Χουαντζιάνγκ, στην αυτόνομη περιοχή Γκουανσί Τζουάνγκ. [Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]

Η μετεγκατάσταση των ερευνητών και τα αγροτικά σχέδια ανάπτυξης, οδηγούν τους χωρικούς μακριά από την παγιωμένη για αιώνες φτώχεια των περιοχών τους.

Είναι λίγο δύσκολο να βρείτε τον Ζενγκ Φουπίνγκ μέσω τηλεφώνου. Ο 57χρονος άνδρας ξοδεύει τον μισό από τον χρόνο του στη διεξαγωγή γεωργικών μελετών και αγροτικών εργασιών, σε ορεινές αγροτικές περιοχές όπου η σύνδεση μπορεί να είναι κακή.

Μετά από χρόνια δουλειάς, ο Ζενγκ ανακηρύχθηκε και αναπληρωτής επικεφαλής της αυτόνομης κομητείας Χουαντζιάνγκ Μαονάν στο Χετσί της αυτόνομης περιοχής Γκουανσί Τζουάνγκ, εκτός από ερευνητής στο Ινστιτούτο Υποτροπικής Γεωργίας της Κινεζικής Ακαδημίας Επιστημών (CAS).

Όσοι γνωρίζουν το έργο του, τον αποκαλούν στοργικά «πραγματικό ανακουφιστή από την φτώχεια», μια ονομασία ομόηχη με το πώς ακούγεται το όνομά του στα μανδαρίνικα.

Στον Ζενγκ ανατέθηκε από την Κινεζική Ακαδημία Επιστημών το 1994, να βελτιώσει τις συνθήκες ζωής της κομητείας Χουαντζιάνγκ, και όπως λέει ο ίδιος, όταν έφτασε εκεί, σοκαρίστηκε από την απόλυτη φτώχεια που είδε.

"Οι χωρικοί ζούσαν σε ρέματα, σε αχυρένια σπίτια και έπιναν κιτρινοπράσινο νερό" θυμάται, προσθέτοντας ότι μερικά παιδιά δεν είχαν καν ρούχα και ότι όσα ανήκαν σε ένα τυπικό νοικοκυριό, με το ζόρι έφταναν τις λίγες εκατοντάδες γιουάν σε αξία.

Ο ίδιος δεν έχασε χρόνο για να αναπτύξει μια κατανόηση της γεωργικής δομής στην περιοχή, έχοντας κατά νου τις μεταβαλλόμενες συνθήκες διαβίωσης.

Το Χουαντζιάνγκ περιβάλλεται από βουνά από όλες τις πλευρές και με εξαίρεση το Κενφού, μια περιοχή με μερικά χωράφια, οι περισσότεροι χωρικοί ζούσαν σε βραχώδεις, ορεινές εκτάσεις που δεν ήταν κατάλληλες για γεωργία.

Εξαιρετικά πρακτικοί, έκαναν τα πάντα για να καταφέρουν να καλλιεργήσουν κάτι. Φύτευαν κεχρί μετά το κάψιμο του εδάφους - συνεχίζοντας την τεχνική κοπής και καψίματος που αναπτύχθηκε πριν από χιλιάδες χρόνια για τη βελτίωση της γονιμότητας του εδάφους. Άλλοι φύτευαν καλαμπόκι ακόμα και στις ρωγμές ανάμεσα στις πέτρες. Αλλά λίγοι κατάφερναν να καλύπτουν τις ανάγκες τους.

Ένας από τους στόχους του Ζενγκ ήταν η μετεγκατάσταση των κατοίκων του βουνού σε γειτονικές τοποθεσίες με πιο αρόσιμη γη και πώς να τους βοηθήσει στην γεωργία.

Αφού μελέτησε την κατάσταση, ο Ζενγκ αποφάσισε να φέρει πιο αποτελεσματικές ποικιλίες καλλιεργειών και να προσφέρει στους χωρικούς εκπαίδευση σε γεωργικές δεξιότητες.

Ξεκίνησε με ρύζι, φρούτα και πατάτες ως καλύτερες καλλιέργειες για αντικατάσταση των καρπών που είχαν μέχρι τότε, αλλά σύντομα ανακάλυψε ότι ήταν δύσκολο να πείσει τους χωρικούς να δοκιμάσουν κάτι που δεν είχαν κάνει ποτέ πριν.

Ο Ζενγκ δυσκολεύτηκε να επικοινωνήσει με τους χωρικούς αρχικά, οπότε για να τα καταφέρει, άρχισε να περνάει χρόνο μαζί τους, κουβεντιάζοντας και πίνοντας.

Σιγά σιγά τους πρότεινε την καθιέρωση εναλλακτικής φύτευσης, η οποία ανάμιξε την βραχυπρόθεσμη καλλιέργεια των λαχανικών και την μακροχρόνια καλλιέργεια του ζαχαροκάλαμου.

Υπολόγισε ότι ένα εκτάριο λαχανικών θα έφερνε περίπου 30.000 γιουάν, ενώ το ζαχαροκάλαμο θα μπορούσε να φτάσει τα 300 γιουάν τον τόνο και έπεισε τους χωρικούς ότι η μέθοδος αυτή θα αυξήσει σημαντικά τα εισοδήματά τους.

"Αποφέρει σημαντικά περισσότερα, ακόμη και μετά την αφαίρεση του κόστους, επειδή κάθε νοικοκυριό έχει περίπου το ένα τρίτο του εκταρίου", λέει ο Ζενγκ, προσθέτοντας ότι η μέθοδος επιτρέπει επίσης στους κατοίκους να κάνουν άλλη εργασία όταν δεν είναι απασχολημένοι με την γεωργία ώστε να αυξήσουν το εισοδήματα περαιτέρω.

Οι προσπάθειες απέδωσαν και έτσι ο Ζενγκ κέρδισε την εμπιστοσύνη των χωρικών και συμφώνησαν στα σχέδιά του. Τον Σεπτέμβριο του 1996, πήρε μια ομάδα 500 αγροτών στο Κενφού που ήταν μια άγρια περιοχή τότε. Πέρασαν τον πρώτο μήνα χτίζοντας σπίτια και ετοιμάζοντας τη γη για καλλιέργεια.

Ο Ζενγκ πρότεινε την ανάμειξη επιστημονικών μελετών με τη γεωργία και σε κάθε νοικοκυριό ανατέθηκε ένα συγκεκριμένο έργο. Οι αγρότες πήραν δάνεια για να επενδύσουν στην κατάρτιση και στον γεωργικό εξοπλισμό, ενώ το CAS είναι υπεύθυνο για την επίβλεψη της επιστημονικής πτυχής της ανάπτυξης φρούτων, λαχανικών, ζώων και πουλερικών στο Κενφού.

Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί να δημιουργηθεί μια ολοκληρωμένη γεωργική αλυσίδα, από την αποκατάσταση της γης έως την προμήθεια φυτωρίων και τις πωλήσεις προϊόντων, λέει ο Ζενγκ.

Ζήτησε επίσης από το CAS βοήθεια για τη δημιουργία μελέτης της καρστικής οικολογίας της περιοχής, και ως αποτέλεσμα, αυτός και οι συνάδελφοί του έχουν δημοσιεύσει με τα χρόνια περίπου 30 εργασίες σχετικά με το γεωργικό δυναμικό των καρστικών τοπίων.

Η προσέγγιση του Ζενγκ άρχισε να αλλάζει ζωές και βασικά προβλήματα, όπως η έλλειψη ρούχων και φαγητού, λύθηκαν το 1997.

Ο Λιου Σενγκγιόου είναι ένας από τους δικαιούχους του έργου του Ζενγκ. Ο 75χρονος είναι ικανοποιημένος με τη ζωή σήμερα. Αυτός και η οικογένειά του ζουν σε ένα τριώροφο σπίτι στο Κενφού, μια περιοχή που χαρακτηρίζεται τώρα από αφθονία σε φρούτα όπως το μανταρίνι σατάνγκ και η φράπα.

Πριν ζούσε στο Τσαογκέ, ένα χωριό σε μια κρύα ορεινή περιοχή που είναι αποκομμένη από τον υπόλοιπο κόσμο. Η γη εκεί ήταν φτωχή και ο Λιου και η οικογένειά του είχαν μόνο λίγα βοοειδή.

"Τα προϊόντα ολόκληρου του έτους ήταν αρκετά για να μας στηρίξουν μονάχα για τρεις έως πέντε μήνες", λέει ο ίδιος. Από τότε που μετακόμισε στο Κενφού το 1996, ο Λιου λέει ότι βλέπει τον Ζενγκ σε καθημερινή βάση και έχει μάθει πώς να φυτεύει δέντρα και να τα κρατά απαλλαγμένα από παράσιτα.

Ενθαρρυμένοι από τη δωρεάν τεχνική υποστήριξη και χρηματοδότηση που παρείχε η τοπική αυτοδιοίκηση το 1998, ο Λιου και άλλοι χωρικοί αγόρασαν σπορόφυτα και άρχισαν να αυξάνουν την παραγωγή.

Μέχρι το 2002, κάθε νοικοκυριό μπορούσε να χτίσει ευρύχωρα σπίτια από τούβλα και το 2017, το κατά κεφαλήν εισόδημα έφτασε τα 9,664 γιουάν (1.500 $).

Ο Ζενγκ πήρε τον τίτλο "Πρωτοπόρος της Χρονιάς" από το CAS το 2019 για την επινόηση ενός νέου συστήματος συνεργασίας μεταξύ τεχνικών τμημάτων, εταιρειών και αγροτικών νοικοκυριών για την ανακούφιση από την φτώχεια.

Το σύστημα αυτό, ονομάστηκε Πρότυπο του Κενφού από την UNESCO για την επιτυχία στην εξάλειψη της αγροτικής φτώχειας πέρυσι. Σύμφωνα με τα εθνικά πρότυπα, η κομητεία Μαονάν ανακηρύχθηκε ως απομακρυσμένη από τη φτώχεια, τον Μάιο του περασμένου έτους.

Καθώς τα τοπικά εισοδήματα αυξήθηκαν, ο Ζενγκ έστρεψε την προσοχή του στα ζητήματα της επεξεργασίας των αποβλήτων, τόσο των οικιακών λυμάτων όσο και των απορριμμάτων από ήδη υπάρχοντα έργα υδατοκαλλιέργειας.

Γνώρισε στους χωρικούς έναν τύπο φτέρης που μπορεί να καλλιεργηθεί σε λίμνες. Το φυτό είναι σε θέση να αναπτυχθεί σε νερό με υψηλή περιεκτικότητα σε άζωτο και φώσφορο, δύο στοιχεία που υπάρχουν στη γεωργική απορροή, και είναι αποτελεσματικό στο φιλτράρισμα της οργανικής ύλης, παρέχοντας παράλληλα ένα βιότοπο για ευεργετικούς υδατικούς οργανισμούς. Μπορεί επίσης να συλλεχθεί αργότερα, για χρήση ως ζωοτροφή υψηλής ποιότητας και πράσινο λίπασμα.

"Οι πόροι της γης και των υδάτων εδώ είναι πολύτιμοι και πρέπει να ληφθεί υπόψη η ανακύκλωση", δήλωσε ο Ζενγκ. Για τον ίδιο, το Χουαντζιάνγκ έγινε το δεύτερο σπίτι του και έχει εξοικειωθεί με κάθε γωνιά της περιοχής. Οι κάτοικοι τον βλέπουν τώρα ως συγχωριανό Μαονάν, κάτι που εκείνος θεωρεί ως τη μεγαλύτερη αναγνώριση του έργου του.