Πρόγραμμα ανακούφισης από την φτώχεια βοηθά άτομα με ειδικές ανάγκες να βγουν από τη φτώχεια, Σαανσί, ΒΔ Κίνα

Χάρη σε ένα πρόγραμμα ανακούφισης από την φτώχεια, η Χε Σιαοτίνγκ, μια 31χρονη γυναίκα που πέρασε πολιομυελίτιδα, εξασφάλισε δουλειά ως σχεδιάστρια παιχνιδιών σε ένα εργοστάσιο στην περιοχή της αφήνοντας πίσω της την φτώχεια.

«Όταν ήμουν μικρό κορίτσι, ονειρευόμουν να αποκτήσω μια κούκλα και τώρα μπορώ να βοηθήσω περισσότερα κορίτσια να αποκτήσουν τη δική τους», λέει σήμερα η ίδια.

Η φωτογραφία δείχνει την Σιαοτίνγκ να σχεδιάζει παιχνίδια. (Φωτογραφία: People's Daily)

Όταν ήταν μικρή στο Γουεϊνάν της επαρχίας Σαανσί της βορειοδυτικής Κίνας, έπαθε πολιομυελίτιδα που της άφησε προβλήματα υγείας. Τα χέρια της είναι μικρότερα σε σύγκριση με εκείνα των συνομηλίκων της και έχει επίσης δυσκολία να σταθεί για αρκετή ώρα. Αν και είναι τώρα 31 ετών, είναι ψηλή όσο ένα παιδί.

Η Σιαοτίνγκ ποζάρει για μια φωτογραφία με ένα παιχνίδι στα χέρια της. (Φωτογραφία: People's Daily)

Καθώς οι γονείς της είναι σοβαρά άρρωστοι και δεν μπορούν να εργαστούν, επωμίστηκε η ίδια με θάρρος το βάρος της υποστήριξης της οικογένειάς της.

Το 2016, ενώ εργαζόταν εδώ και χρόνια στο Σι’αν, πρωτεύουσα της Σαανσί, επέστρεψε στην γενέτειρά της και υπέβαλε αίτηση για εργασία στο κοινοτικό εργοστάσιο του δήμου Σινγκτζέν λίγο μετά την ίδρυση του εργοστασίου.

«Ο γιος μου είναι μόλις δύο μηνών και ελπίζω να βρω δουλειά πιο κοντά στο σπίτι μου, ώστε να μπορέσω να φροντίσω καλύτερα αυτόν και τους γονείς μου», ανέφερε στην αίτησή της. Ως αποτέλεσμα ενός προγράμματος ανακούφισης από την φτώχεια που ξεκίνησε από κοινού από την επαρχία Σαανσί και την επαρχία Τζιανγκσού της ανατολικής Κίνας, το κοινοτικό εργοστάσιο στο δήμο Σινγκτζέν βοήθησε να βγουν 15 τοπικά άπορα νοικοκυριά από τη φτώχεια.

Το εργοστάσιο βοηθά επίσης 114 νοικοκυριά που έχουν πληγεί από τη φτώχεια, παρέχοντας στο καθένα μερίσματα τουλάχιστον 1.000 γιουάν (146,3 $) ετησίως.

Η Σιαοτίνγκ συνεργάζεται με τους συναδέλφους της. (Φωτογραφία: People's Daily)

Σύμφωνα με την Σιαοτίνγκ, μπορεί να σχεδιάσει ένα απλό παιχνίδι σε τρεις ώρες και μπορεί να χρειαστεί 4-5 ημέρες για περίπλοκα σχέδια. "Καθώς είμαι νέα στη βιομηχανία, σίγουρα πρέπει να ξοδέψω περισσότερο χρόνο και προσπάθεια από άλλους", όπως εξηγεί.

Όταν ολοκληρώνει την δική της δουλειά, μαθαίνει επίσης εθελοντικά και άλλες εργασίες στο εργοστάσιο. Δεδομένου ότι ενδιαφέρεται για όλες τις εργασίες της ροής της εργασίας, όλοι στο εργοστάσιο είναι πλέον εξοικειωμένοι με αυτήν.

Λόγω της αρρώστιας της, έπρεπε να μετακινείται με ένα χειροκίνητο τρίκυκλο στην παιδική της ηλικία. Η ευχάριστη προσωπικότητά της την είχε βοηθήσει τότε να τα πάει καλά με τους συμμαθητές της, οι οποίοι την βοηθούσαν με το τρίκυκλο.

Αν και δεν μπορούσε να κινηθεί εύκολα, προσπαθούσε όσο το δυνατόν γινόταν για να βοηθήσει τους γονείς της με τις οικιακές δουλειές. Σε ηλικία 15 ετών, πήγε μόνη της στο Σι’άν με πατερίτσες για να σπουδάσει σε επαγγελματική σχολή. Είχε πάθει κατάθλιψη για κάποιο χρονικό διάστημα λόγω του άγνωστου περιβάλλοντος.

«Ήμουν με πατερίτσες κάθε μέρα. Και ένιωθα ότι όλοι στην πανεπιστημιούπολη με κοιτούσαν», όπως θυμάται. Πολλοί μαθητές της πρόσφεραν βοήθεια, αλλά επειδή δεν ήθελε να ενοχλεί, μια μέρα πήρε το κουράγιο να αφήσει τα δεκανίκια και να αρχίσει να περπατάει χωρίς βοήθεια, πάνω στα αδύναμα πόδια της.

«Δεν μπορώ να θυμηθώ πόσες φορές έπεσα. Αλλά συνέχισα να περπατώ μόνη μου όσο γινόταν να σηκωθώ», θυμάται. Τελικά, περπάτησε ως στο σταθμό λεωφορείων μόνη της και στη συνέχεια ταξίδεψε στην πόλη με λεωφορείο. «Ένιωσα ότι είχα κερδίσει μια τεράστια νίκη και ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου».

Μετά την αποφοίτησή της, συναρμολόγησε για πρώτη φορά κυκλώματα σε εργοστάσιο ηλεκτρονικών εξαρτημάτων στο Σι’αν. Δούλεψε πολύ σκληρά εκεί. Εκτός από την δική της δουλειά, έμαθε επίσης να χρησιμοποιεί λογισμικό σχεδιασμού μετά τη δουλειά.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου στο Σι’αν, σπούδασε επίσης λογιστική σε σχολή για ενήλικες. Πήγαινε στη δουλειά κατά τη διάρκεια της ημέρας και έκανε μαθήματα λογιστικής τη νύχτα. Στον ελεύθερο χρόνο της, συνέχιζε να μελετά διάφορα είδη λογισμικού γραφείου και σχεδιασμού.

Είναι πραγματικά ευγνώμων που μπορεί τώρα να εξασφαλίσει μια δουλειά ως σχεδιαστής παιχνιδιών κοντά στο σπίτι της. Μερικές φορές, φέρνει στο σπίτι δείγματα παιχνιδιών, κάτι που πάντα ενθουσιάζει τον γιο της. Στα μάτια του γιου της, είναι κάτι σαν «φοβερός μάγος».

Το κοινοτικό εργοστάσιο έχει δώσει θέσεις εργασίας για συνολικά 13 άτομα με ειδικές ανάγκες. Με την εξασφάλιση μιας εργασίας κοντά στο σπίτι, αυτοί οι άνθρωποι όχι μόνο κερδίζουν χρήματα, αλλά αποκτούν και μεγαλύτερη σιγουριά για την καθημερινή τους ζωή, δήλωσε ο Γκάο Γουγκάο, γραμματέας του γραφείου του κομμουνιστικού κόμματος του Σινγκτζέν.

«Εκμεταλλευόμενοι τον βιομηχανικό μετασχηματισμό του Σινγκτζέν, θα ενθαρρύνουμε περισσότερες εταιρείες να επωμιστούν τις κοινωνικές ευθύνες και να μετατρέψουν τους πόρους για την ανακούφιση από την φτώχεια σε οφέλη, βοηθώντας έτσι περισσότερους φτωχούς και ανάπηρους ανθρώπους να εξασφαλίσουν θέσεις εργασίας κοντά στα σπίτια τους», λέει ο Γκάο.