Aνακούφιση από την φτώχεια στο Σανντόνγκ: ιστορίες πίσω από χαμόγελα

Μέσα στα βουνά της Ανατολικής Κίνας, η επαρχία Σανντόνγκ είναι η έκτη πιο πυκνοκατοικημένη περιοχή κάτω από το επίπεδο χώρας στον κόσμο. Είναι η γενέτειρα του Κομφούκιου, ένα θρησκευτικό κέντρο που έχει θρέψει τον κινεζικό βουδισμό όπως και τον ταοϊσμό, καθώς και ένας σύγχρονος τεχνολογικός και οικονομικός κόμβος. Είναι επίσης πρωτοπόρος της Κίνας για την ανακούφιση από την φτώχεια, έχοντας εκπληρώσει το έργο της εξάλειψης της απόλυτης φτώχειας από το 2018, δύο χρόνια πριν από το εθνικό στόχο κατά της φτώχειας στην Κίνα.

Τις τελευταίες δεκαετίες, εκατομμύρια φτωχές οικογένειες στο Σαντόνγκ που έχουν πλέον απαλλαγεί από την απόλυτη φτώχεια, απολαμβάνουν μια ταπεινή αλλά ευτυχισμένη ζωή. Τα κάποτε γεμάτα θλίψη πρόσωπα, τώρα φωτίζονται από χαμόγελο. Όπως είπε ο διάσημος Ρώσος συγγραφέας Ντοστογιέφσκι: "αν θέλετε να ρίξετε μια ματιά μέσα σε μια ανθρώπινη ψυχή και να γνωρίσετε έναν άνθρωπο, μην αναλύετε τους τρόπους του αν είναι σιωπηλός, αν μιλάει, αν κλαίει. Θα έχετε καλύτερα αποτελέσματα εάν απλώς τον παρακολουθήσετε να γελάει. "

Σε αυτό το άρθρο, ψάχνοντας τις ανθρώπινες ιστορίες πίσω από τις προσπάθειες ανακούφισης από την φτώχεια του Σανντόνγκ, αρκετοί ντόπιοι που κάποτε ζούσαν στην απόλυτη φτώχεια, τώρα φορούν γνήσια χαμόγελα, μοιράζοντας την ευτυχία τους με όλους.

Νέα πορεία προς μια καλύτερη ζωή

Νέοι καλλιτέχνες παρουσιάζουν μια παραδοσιακή τελετή γάμου στους επισκέπτες. (People's Daily Online / Kou Jie)

Περιπλανώμενοι σε ένα χωριό κοντά στην πόλη Λινγί της επαρχίας Σανντόνγκ, οι επισκέπτες δύσκολα μπορούν να φανταστούν ότι αυτό το όμορφο θέρετρο διακοπών ήταν κάποτε ένα φτωχό χωριό. Το χωριό τεσσάρων αιώνων φημίζεται για τα υπέροχα δάση από μπαμπού και τις πεντακάθαρες πηγές του, ωστόσο η απομακρυσμένη και άγονη γη είχε οδηγήσει τους κατοίκους του στην απόλυτη φτώχεια, αφού είχαν ετήσιο εισόδημα λιγότερο από 4.000 γιουάν (περίπου 570 $) μόλις 10 χρόνια πριν.

Η κατάσταση άρχισε να αλλάζει το 2007, όταν οι τοπικές αρχές αποφάσισαν να μετατρέψουν το χωριό σε θέρετρο διακοπών πολιτιστικού τουρισμού, δημιουργώντας πολιτιστικούς χώρους καθώς και εμπορικούς δρόμους σε αρχαίο στιλ για να προσελκύσουν τους τουρίστες.

Μετά από χρόνια ανάπτυξης, η τουριστική βιομηχανία παρείχε ευκαιρίες απασχόλησης σε 640 χωρικούς, με το ετήσιο εισόδημά τους να αυξάνεται δέκα φορές σε μια δεκαετία. Πάνω από 8 εκατομμύρια τουρίστες έχουν επισκεφθεί το χωριό τα τελευταία 10 χρόνια, ενώ 160 καταστήματα έχουν δημιουργηθεί, βοηθώντας τους ντόπιους αγρότες να πουλήσουν τα προϊόντα τους.

"Μετά τη συνταξιοδότησή μου, έγινα μέλος του προσωπικού του τουριστικού θέρετρου του χωριού, φτιάχνοντας υφαντά έργα τέχνης με μπαμπού για τους επισκέπτες. Κάθε μήνα, μπορώ να κερδίσω τουλάχιστον 2.000 γιουάν επιπλέον χωρίς να φύγω από το σπίτι μου", δήλωσε ο πρώην τοπικός αξιωματούχος Γκάο Σούχουι.

Καθώς η οικονομία αναπτύσσεται σταθερά, οι νεαροί χωρικοί που κάποτε έφυγαν από το πατρικό για ευκαιρίες εργασίας επέστρεψαν στο σπίτι τους, με κάποιους να ιδρύουν τα δικά τους καταστήματα για να πουλήσουν τοπικές σπεσιαλιτέ, ενώ άλλοι ανοίγουν εταιρείες που σχετίζονται με τοπικές γαμήλιες τελετές που αρέσουν στους επισκέπτες.

Ξεπερνώντας τη φτώχεια, ο Σουν Σιλιάνγκ διαθέτει πλέον το δικό του κατάστημα σχεδιασμού και κατάστημα κοστουμιών στο διαδίκτυο. (People's Daily Online / Kou Jie)

Το χωριό Σουντζουάνγκ στην επαρχία Σανντόνγκ, είναι ένα άλλο παράδειγμα επιτυχούς μετασχηματισμού για την εξάλειψη της φτώχειας. Μεταξύ των 760 εγγεγραμμένων νοικοκυριών, 560 έχουν ανοίξει τα δικά τους διαδικτυακά καταστήματα κοστουμιών, προσφέροντας ευκαιρίες εργασίας σε περισσότερους από 1.800 κατοίκους. Το 2019, το ετήσιο εισόδημα του χωριού ανήλθε σε πάνω από 200 εκατομμύρια γιουάν (πάνω από 29 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ).

Ο 45χρονος Σουν Σιλιάνγκ επωφελήθηκε από την αναπτυσσόμενη βιομηχανία ενδυμάτων. Έχοντας δύο παιδιά και μια σύζυγο με προβλήματα υγείας στα νεφρά, η οικογένεια του Σουν κάποτε ήταν φτωχή. Παρά την μεγάλη του προσπάθεια να βρει και να κάνει πολλές δουλειές, το ετήσιο εισόδημά του ήταν μόλις 7.000 γιουάν.

«Ήμουν αρκετά απογοητευμένος, μου φαινόταν ότι όσο κι αν δούλευα, δεν θα μπορούσα ποτέ να ξεφύγω από τη φτώχεια. Η ασθένεια της γυναίκας μου έκανε την οικογένειά μας ακόμη πιο φτωχή. Δεν ήξερα τι να κάνω», είπε ο Σουν. Μαθαίνοντας την κατάστασή του, οι τοπικές αρχές αποφάσισαν να του δώσουν ένα άτοκο δάνειο για να ξεκινήσει το δικό του ηλεκτρονικό κατάστημα κοστουμιών, ενώ κάλυψαν και το 95% των ιατρικών λογαριασμών της γυναίκας του.

Η ζωή του Σουν άρχισε να βελτιώνεται, με το ετήσιο εισόδημά του να ξεπερνά τα 100.000 γιουάν (πάνω από 14.600 $) το 2019. «Έχω εμπιστοσύνη στην επιχείρησή μου τώρα. Αναζητώ επίσης νέες ευκαιρίες σχεδιάζοντας τα δικά μου κοστούμια», λέει ο Σουν περήφανα.

Ιδιοκτήτρια ενός κέντρου καλλιέργειας στην επαρχία Σανντόνγκ με το μωρό της. (Daily Daily Online / Li Qiaochu)

Επί του παρόντος, υπάρχουν 307 χωριά όπως το Σουντζουάνγκ, με πάνω από 180.000 διαδικτυακά καταστήματα και 51 διαδικτυακές βιομηχανικές ζώνες, με τις διαδικτυακές επιχειρήσεις να έχουν προσφέρει 480.000 ευκαιρίες απασχόλησης σε φτωχούς κατοίκους. Το πρώτο εξάμηνο του 2020, τα διαδικτυακά έσοδα της περιοχής έφθασαν τα 204,3 δισεκατομμύρια γιουάν.

Προχωρώντας στην τρίτη ηλικία με άνεση

Η Σονγκ Τσουανρόνγκ αισθάνεται ικανοποιημένη με την ζωή της σήμερα. (Daily Daily Online / Li Qiaochu)

Περιτριγυρισμένο από απρόσιτα βουνά, το χωριό Λιουσιτζουάνγκ ήταν κάποτε η φτωχότερη περιοχή στο Λινγί, στην επαρχία Σανντόνγκ. Η Σονγκ Τσουανρόνγκ, 94 ετών, έχει περάσει όλα την ζωή της σε αυτό το μικρό χωριό, μαζί με άλλους 554 κατοίκους. «Όταν ο πρώτος γιος μου ήταν 12 ετών, ο σύζυγός μου πέθανε εξαιτίας της φτώχειας. Έπρεπε να φροντίσω την οικογένεια μόνη μου, καθώς και να δουλεύω σε ένα αγρόκτημα μέρα και νύχτα. Δεν ξέρω καν πώς επέζησα εκείνα τα χρόνια », θυμάται η Σονγκ.

Λόγω της γεωγραφικής απομόνωσης, η γεωργία ήταν ο μόνος πυλώνας της τοπικής οικονομίας. Λόγω έλλειψης επαρκών σύγχρονων γεωργικών εργαλείων και λιπασμάτων στο παρελθόν, η συγκομιδή δεν μπορούσε να συντηρήσει τους ντόπιους, πόσο μάλλον να πουλήσουν προϊόντα για επιπλέον εισόδημα. Με τη βοήθεια προηγμένων τεχνολογιών και κυβερνητικών επενδύσεων, οικοτουριστικών θέρετρων, φυτειών με τριανταφυλλιές και αμπελώνες, το χωριό σήμερα προσελκύει τουρίστες και επιχειρήσεις από όλη την χώρα, εμπλουτίζοντας την ζωή των κατοίκων της περιοχής πολιτιστικά και οικονομικά.

"Ο γιος μου έχει τώρα χωράφια φυστικιών και η οικογένειά μου γίνεται όλο και πλουσιότερη", δήλωσε η Σονγκ, η οποία ζει τώρα σε ένα ανακαινισμένο διαμέρισμα που παρέχεται από την τοπική αυτοδιοίκηση.

Μέσα στη νέα κατοικία της Σονγκ, ένας πίνακας που περιέχει πληροφορίες σχετικά με τις πολιτικές ανακούφισης από την φτώχεια του Σανντόνγκ, καθώς και ένας κωδικός QR τραβάει την προσοχή. Με τη σάρωση του κωδικού QR, οι κοινωνικοί λειτουργοί και οι επαγγελματίες υγείας που φροντίζουν την Σονγκ μπορούν να αφήσουν τα αρχεία βοήθειάς τους σε ένα σύστημα στον υπολογιστή, το οποίο εποπτεύεται τόσο από τις τοπικές αρχές όσο και από το κοινό. Οι προσωπικές πληροφορίες της Σονγκ, συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης της υγείας της, περιλαμβάνονται επίσης στον κώδικα QR, καθιστώντας ευκολότερη την επίσκεψή της σε οικογενειακούς γιατρούς.

«Μου αρέσει το καινούργιο σπίτι και η ζωή μας γίνεται όλο και καλύτερη», λέει η ίδια.

Ο Λι Τσουανσουέ και η σύζυγός του ζουν σε ένα κέντρο ηλικιωμένων που δημιουργήθηκε ειδικά για φτωχούς ηλικιωμένους. (Daily Daily Online / Li Qiaochu)

Σαράντα έξι χιλιόμετρα μακριά από την κατοικία της Σονγκ, ο 79χρονος Λι Τσουανσουέ και η σύζυγός του ζούν σε ένα διαμέρισμα για ηλικιωμένους στο χωριό Ντάι εδώ και οκτώ χρόνια. Χτισμένα από τις τοπικές αρχές, τα διαμερίσματα αυτά είναι δωρεάν για ηλικιωμένους ηλικίας άνω των 60 ετών. Η επιτροπή του χωριού παρέχει επίσης δωρεάν ετήσιους υγειονομικούς ελέγχους για όλους τους κατοίκους, καλύπτοντας το 80 έως 90 τοις εκατό των ιατρικών λογαριασμών τους.

Οι φτωχοί ηλικιωμένοι μπορούν τώρα να απολαύσουν τα τελευταία χρόνια της ζωής τους χωρίς να ανησυχούν για τίποτα. (Daily Daily Online / Li Qiaochu)

"Όσον αφορά τις εθνικές αργίες και τα φεστιβάλ, οι τοπικές αρχές μας παρέχουν επίσης δώρα, συμπεριλαμβανομένων τροφίμων και εμπορευμάτων. Κάθε εβδομάδα, εθελοντές θα έρχονται για να μας βοηθήσουν να καθαρίσουμε το διαμέρισμά μας", δήλωσε ο Λι.

Μέχρι τώρα, 192 ηλικιωμένα ζευγάρια έχουν μετακομίσει στα διαμερίσματα και τα περισσότερα έξοδα καλύπτονται από τις τοπικές αρχές, καθώς το χωριό καλλιεργεί τώρα νέες βιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένης της κτηνοτροφίας και του τουρισμού, που έχουν ενισχύσει σημαντικά την τοπική οικονομία, δημιουργώντας περισσότερα έσοδα για όλους τους κατοίκους.

«Πριν από χρόνια, δεν είχαμε χρήματα και η φτώχεια είχε πάρει όλες τις ελπίδες μας. Τώρα μπορούμε επιτέλους να απολαύσουμε μια ευτυχισμένη ζωή, χωρίς να ανησυχούμε για τίποτα, η ζωή εδώ δεν μπορεί να γίνει καλύτερη», λέει ο Λι.