Ψηφιακά αντίγραφα σπαθιού ξεπουλήθηκαν σε δευτερόλεπτα

Ένας επισκέπτης συγκρίνει την ψηφιακή έκδοση του ξίφους του Γκόου Τζιεν στο κινητό του τηλέφωνο με αυτήν που εκτίθεται στο Επαρχιακό Μουσείο Χουμπέι στο Γουχάν, της επαρχίας Χουμπέι. (φωτογραφία/CHINA DAILY)

Οι χρήστες του Διαδικτύου στην Κίνα έχουν αρχίσει να εκτιμούν την εικονική αξία των διαδικτυακών εκδόσεων ιστορικών αντικειμένων.

Τα ιστορικά αντικείμενα είναι συνήθως ανεκτίμητα, εύθραυστα και δεν πρέπει να αγγίζονται. Αλλά σήμερα, μπορεί κανείς να τα δει, να παίξει μαζί τους και να τα αποκτήσει στην προσωπική του συλλογή, όλα αυτά με μόλις 19,90 γιουάν.

Στα τέλη Οκτωβρίου, οι ψηφιακές εκδόσεις του Σπαθιού του Γκόου Τζιεν, ενός από τα πιο σημαντικά ιστορικά αντικείμενα της Κίνας, που έχει διατηρηθεί ανέπαφο και τα σχέδια πάνω του παραμένουν καθαρά με μεγάλη ευκρίνεια πάνω από 2.000 χρόνια μετά την δημιουργία του, εξαντλήθηκαν σε δευτερόλεπτα.

Από τότε που ανακαλύφθηκε στην επαρχία Χουμπέι το 1965, το σπαθί είναι ένα από τα σημαντικότερα κειμήλια στο Επαρχιακό Μουσείο Χουμπέι του Γουχάν, την πρωτεύουσα της επαρχίας. Καλυμμένο με λεπτεπίλεπτα χαραγμένες επιγραφές, μυστηριώδη σχέδια μαύρων ρόμβων και ένθετα τιρκουάζ, είναι ένα παράδειγμα των προηγμένων τεχνικών σχεδιασμού και παραγωγής που χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή όπλων την Περίοδο της Άνοιξης και του Φθινοπώρου (770-476 π.Χ.) και ανήκε αρχικά σε έναν πασίγνωστο βασιλιά του κράτους Γιουέ.

Η ψηφιακή έκδοση, που αναπτύχθηκε από το μουσείο και τον τεχνολογικό γίγαντα Alibaba, διατηρεί κάθε λεπτομέρεια του πρωτοτύπου. Οι θεατές μπορούν να κάνουν ζουμ σε μια τέλεια αποκατεστημένη έκδοση αφού πληρώσουν 19,90 γιουάν μέσω της πλατφόρμας Alipay.

«Περισσότεροι από 600.000 άνθρωποι έσπευσαν να αγοράσουν 10.000 ψηφιακά αντίγραφα του σπαθιού, τα οποία εξαντλήθηκαν σε τρία δευτερόλεπτα!» λέει ο Γουάνγκ Σιανφού, αναπληρωτής διευθυντής του μουσείου, προσθέτοντας ότι δεν περίμενε ότι η προσφορά θα γινόταν τόσο δημοφιλής. «Δεν πρόλαβα να πάρω ούτε ένα για μένα».

Το ξίφος που εκτίθεται στο μουσείο. (φωτογραφία/CHINA DAILY)

Η ιδέα ενός ψηφιακού αντιγράφου είναι μια ιδέα που βασίζεται στη χρήση των NFT, ή μη ανταλλάξιμων κουπονιών, τα οποία δίνουν σε κάθε ηλεκτρονικό έργο τέχνης ένα πιστοποιητικό ελέγχου ταυτότητας χρησιμοποιώντας τεχνολογία blockchain. Καθώς κάθε NFT είναι μοναδικό και δεν μπορεί να αντιγραφεί, οι αγοραστές μπορούν να αποδείξουν την ιδιοκτησία τους. Μέχρι σήμερα, η τεχνολογία έχει εφαρμοστεί σε μια σειρά από διαφορετικά αντικείμενα, όπως έργα τέχνης, κομμάτια ήχου, βίντεο και παιχνίδια.

Ο Γουάνγκ είπε ότι επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν την ευκαιρία να θαυμάσουν τα κειμήλια από κοντά, ένα ψηφιακό αντίγραφο ξεπερνά τους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου, επιτρέποντας στους λάτρεις της ιστορίας να αποφεύγουν τα πλήθη και να επιθεωρούν τα αντικείμενα όποτε θέλουν.

«Εξάλλου, είναι πιο εύκολο να δεις ένα αντικείμενο στο τηλέφωνό σου παρά μέσα από ένα γυάλινο κουτί», είπε ο ίδιος. «Αρχίζει να γίνεται τάση για τα μουσεία να αναπτύσσουν ψηφιακά αντίγραφα, τα οποία αποτελούν σημαντική συνεισφορά σε δημιουργικά και πολιτιστικά προϊόντα και βοηθούν επίσης στην προώθηση του παραδοσιακού πολιτισμού με τρόπο που εκτιμούν οι νέοι».

Η Χαν Σιτζούν, κάτοικος του Γουχάν, ήταν παραπάνω από έτοιμη να αγοράσει το δικό της ψηφιακό αντίγραφο του διάσημου σπαθιού. «Στο παρελθόν, έβλεπα τα αντικείμενα μόνο σε βιτρίνες, και τις περισσότερες φορές, όχι πολύ καθαρά. Η τεχνολογία μπορεί επίσης να αποκαταστήσει αντικείμενα, κάτι που με κάνει να νιώθω πιο κοντά στην ιστορία τους».

Ο Γουάνγκ Γιτάο δεν ήταν τόσο τυχερός, «τελείωσε πριν το καταλάβω». Όμως η πώληση αυτή, του κέντρισε το ενδιαφέρον και στη συνέχεια αγόρασε τέσσερις ψηφιακές αναπαραγωγές. «Είναι ενδιαφέρον και τα κομμάτια δεν είναι ακριβά, πολλά πωλούνται μεταξύ 9,90 και 25,90 γιουάν».

Ο Λι Τζιαλού, ένας άλλος κάτοικος του Γουχάν, είπε ότι, αν και το αντικείμενο είναι εικονικό, «η ιδιοκτησία του ξίφους του Γκόου Τζιεν, ακούγεται ωραία στ’αυτιά».

Τα τελευταία χρόνια, πολλά κινεζικά μουσεία έχουν δημιουργήσει ψηφιακές αναπαραγωγές. Τον Σεπτέμβριο, το Μουσείο Ιστορίας Σαανσί κυκλοφόρησε τρεις με βάση τις μπροστινές, πίσω και τρισδιάστατες εικόνες του πιο σημαντικού αντικειμένου του, από την Περίοδο των Εμπόλεμων Κρατών (475-221 π.Χ.).

Τον Νοέμβριο, το Μουσείο Τσενγκντού ανέβασε ψηφιακές εκδόσεις του διάσημου πέτρινου ρινόκερου στο Alipay και τον ίδιο μήνα, 10.000 ψηφιακές εκδόσεις της Παγόδας της Μικρής Αγριόχηνας και του Πύργου της Καμπάνας, δύο σημαντικά κτίρια πολιτιστικής κληρονομιάς στο Σι’αν της επαρχίας Σαανσί, επίσης πωλήθηκαν.

Ο Τζου Τζιανσιόνγκ που διευθύνει το τμήμα ψηφιακών συλλογών στην AntChain - μέρος του Ant Group, θυγατρικής της Alibaba - είπε ότι από τον Οκτώβριο, περίπου 10 μουσεία, συμπεριλαμβανομένων των επαρχιακών μουσείων του Χουνάν, του Χουμπέι, του Χενάν, του Χεμπέι και του Ανχούι, έχουν δημιουργήσει ψηφιακά αντίγραφα και περισσότεροι από 1 εκατομμύριο χρήστες του Διαδικτύου έχουν πραγματοποιήσει αγορές. Η πλατφόρμα έχει ανεβάσει 237 διαφορετικά αντικείμενα.

Αυτή η νέα μορφή τέχνης στοχεύει να εισαγάγει την εφευρετικότητα και την ικανότητα των αρχαίων τεχνιτών που κατασκεύασαν αυτά τα πολύτιμα κειμήλια σε ένα νεότερο κοινό, καθώς και να ενθαρρύνει τη μεγαλύτερη εκτίμηση της κινεζικής κουλτούρας στην καθημερινή ζωή, είπε ο Τζου, προσθέτοντας ότι η εταιρεία αναμένει να τονώσει την ψηφιακή εκτίμηση πολιτιστικών κειμηλίων τόσο για την πολιτιστική όσο και για την τεχνολογική τους αξία.

Για να αποφευχθεί η κερδοσκοπία, η πλατφόρμα απαγορεύει τις συναλλαγές μεταξύ χρηστών του Διαδικτύου, αλλά επιτρέπει στους αγοραστές να δώσουν τα αγορασμένα αντικείμενα μετά από 180 ημέρες. Η Κίνα έχει δεσμευτεί να προωθήσει την προστασία και την προβολή πολιτιστικών αντικειμένων μέσω της τεχνολογίας κατά τη διάρκεια της 14ης πενταετούς περιόδου (2021-25), όπως δήλωσε ο Γου Γιουανμπίν, γενικός διευθυντής επιστήμης και τεχνολογίας για την κοινωνική ανάπτυξη του Υπουργείου Επιστήμης και Τεχνολογίας στις αρχές Νοεμβρίου.

Σύμφωνα με την Σια Ζενγκμίνγκ, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Επιστήμης και Τεχνολογίας Χουατζόνγκ του Γουχάν, τα ψηφιακά αντίγραφα βοηθούν στη δημιουργία συνδέσεων μεταξύ των αγοραστών, των προσωπικοτήτων και των ιστοριών που σχετίζονται με τεχνουργήματα, διευκολύνοντας τη διάδοση της επίγνωσης της ιστορίας.

Επιπλέον, οι συλλέκτες δεν χρειάζεται να πάνε πουθενά για να προσθέσουν αντικείμενα στις συλλογές τους ή να ανησυχούν μήπως αγοράσουν ένα πλαστό. «Τους δίνει ευχαρίστηση και ταυτόχρονα προωθεί την ανάπτυξη στον πολιτισμό και τον τουρισμό», προσθέτει η Σια.