Ο θρύλος του δαίμονα του Κασγκάρ που κατέληξε να γίνει απόλαυση

Η αρχαία πόλη του Κασγκάρ που βρίσκεται στην Αυτόνομη Περιοχή Σιντζιάνγκ Ουιγκούρ, είναι γεμάτη από σοκάκια που φιλοξενούν παζάρια, εργαστήρια λαϊκής τέχνης, εστιατόρια και κάθε είδους καταστήματα όπως αυτό που πουλά φωτογραφίες. [Φωτογραφία/China Daily]

Στις γειτονιές του Κασγκάρ, μια πόλη 2.000 ετών, πέρα από τους κατοίκους φιλοξενούνται και οι θρύλοι που γεννήθηκαν στους δρόμους από τις παραδόσεις των φυλών που περπάτησαν εδώ σε έναν από τους πιο σημαντικούς κόμβους του Δρόμου του Μεταξιού.

Σύμφωνα με έναν από αυτούς τους θρύλους, μια φορά κι έναν καιρό, ένας δαίμονας στοίχειωνε μια γειτονιά του Κασγκάρ. Προκαλούσε πλημμύρες που κατέστρεφαν συχνά την αρχαία πόλη, εκτός και αν οι κάτοικοι θυσίαζαν τακτικά κορίτσια πνίγοντάς τα στο ποτάμι.

Αυτό γινόταν μέχρι που ένας νεαρός χωρικός ονόματι Σουλεϊμάν ανέβηκε ψηλά, πάνω από τα χιονισμένα βουνά Κουνλούν, με ένα μαγικό σιδερένιο σφυρί για να σφυρηλατήσει ένα γιγαντιαίο γουόκ. Μετά, καταφέρνοντας να αιχμαλωτίσει τον δαίμονα κάτω από το γουόκ, τον έπνιξε στο ποτάμι.

Τότε κάτι εξωπραγματικό συνέβει και το τοπίο που περιβάλλει το Κασγκάρ άλλαξε ως δια μαγείας και έκτοτε έχει σχήμα σαν ένα γιγάντιο δοχείο μαγειρέματος (γουόκ). Οι κάτοικοι από τότε, συνεχίζουν να κατασκευάζουν γουόκ.

Αυτός ο θρύλος είναι μόνο μία από τις ιστορίες για το πώς οι δυνάμεις της φύσης και της ανθρωπότητας έχουν συγχωνευθεί σε αυτό το γεωλογικά και κλιματικά δύσκολο αλλά και πολιτισμικά πλούσιο και ακμάζοντα τόπο της αυτόνομης περιοχής Σιντζιάνγκ Ουιγκούρ.

Μια άλλη ιστορία μας λέει για μια πλημμύρα που χτυπούσε μια φορά κάθε αιώνα, η οποία, προ πολλού, είχε καταπιεί μια γειτονιά.

Όταν ξαναχτύπησε, μια ρωγμή σχηματίστηκε ως εκ θαύματος στη γη, καταπίνοντας το νερό και η περιοχή μετονομάστηκε σε ‘Αρέγια’ που σημαίνει ρωγμή δίπλα στο ποτάμι.

Πράγματι, τα κτίρια χτισμένα από τούβλα λάσπης ήταν ευαίσθητα στη βιαιότητα της φύσης - στους σεισμούς, τις πλημμύρες και τις χιονοθύελλες - μέχρι τις ανακαινίσεις που έγιναν πρόσφατα.

Χορευτές ντυμένοι με παραδοσιακή ενδυμασία είναι ένα συνηθισμένο θέαμα στην "πόλη του τραγουδιού και του χορού". [Φωτογραφία/China Daily]

Ένα εύθραυστο σύμπλεγμα από εγκαταλελειμμένα χωμάτινα κτίρια εξακολουθεί να βρίσκεται κοντά στο πολυσύχναστο ανακαινισμένο τμήμα της αρχαίας πόλης, όπου τα πολυώροφα κτίρια είναι διακοσμημένα με μια εκθαμβωτική σειρά γεωμετρικών σχεδίων.

Η αρχαία πόλη των 4,6 τετραγωνικών χιλιομέτρων είναι ένας εμπορικός κόμβος για πολλούς αιώνες τώρα, με σοκάκια που φιλοξενούν παζάρια, εργαστήρια χειροτεχνίας και εστιατόρια.

Ένα γνωστό ρητό λέει «Δεν έχετε πάει στο Σιντζιάνγκ αν δεν έχετε πάει στο Κασγκάρ. Δεν έχετε πάει στο Κασγκάρ αν δεν έχετε επισκεφτεί την παλιά πόλη.»

Ο οικισμός 2.100 ετών έχει αμέτρητα ψευδώνυμα τόσο ποικίλα όσο και οι σωροί των αγαθών που γεμίζουν τις αγορές του. Οι πινακίδες στις πύλες της πόλης αναφέρονται στην «πόλη της τροφής» ή την «πόλη των φρούτων» ή την «πόλη των πεπονιών» ή την «πόλη του νεφρίτη» ή την «πόλη του τραγουδιού και του χορού» ή την «πόλη της μακροζωίας» ή την «πόλη της ομορφιάς» και φυσικά την "πόλη του παζαριού".

Από τους δαίμονες στις απολαύσεις

Η αρχαία πόλη είναι ένα δημοφιλές σημείο για τη λήψη φωτογραφιών γάμου. [Φωτογραφία/China Daily]

Μεγάλο μέρος αυτής της ποικιλομορφίας οφείλεται στην ιστορία της αυτής της πόλης ως όαση πάνω στον Δρόμο του Μεταξιού.

Το Κασγκάρ χρησίμευσε ως εμπορικό κέντρο και ενδιάμεσος σταθμός για τα καραβάνια δημιουργώντας μια παράδοση στα πανδοχεία όχι μόνο για τους ταξιδιώτες, αλλά και για τα άλογα και τις καμήλες τους, που έχει εξελιχθεί σήμερα σε μια ανθηρή τουριστική βιομηχανία για επισκέπτες από όλο τον κόσμο.

Οι περισσότεροι κάτοικοι ζουν στο δεύτερο ή τρίτο όροφο των σπιτιών τους και λειτουργούν καταστήματα στο ισόγειο.

Σε μεγάλο βαθμό για ιστορικούς λόγους, οι γειτονιές είναι γνωστές για συγκεκριμένα προϊόντα και πολλές οικογένειες έχουν εργαστεί με υπερηφάνεια στο ίδιο επάγγελμα ή τέχνη για γενιές.

Το παζάρι Καντουμάν ή η αγορά των σιδηρουργών, για παράδειγμα, φιλοξενεί εργαστήρια σιδηρουργίας και καταστήματα λιανικής που παράγουν παραδοσιακές λαϊκές τέχνες και πρακτικά αγαθά, που κυμαίνονται από λαβές πόρτας παραδοσιακού στυλ που αγοράζουν οι τουρίστες μέχρι πέταλα που πωλούνται σε κτηνοτρόφους στη γύρω περιοχή. Οι άνθρωποι μπορούν επίσης να παραγγείλουν την δημιουργία προσωπικών αντικειμένων.

Ένας άλλος δρόμος φιλοξενεί ως επί το πλείστον φαρμακεία που πωλούν παραδοσιακά φάρμακα των Ουιγούρων, των Χαν, των Καζάκων, των Θιβετιανών και των Χούι.

Η παραδοσιακή ιατρική των Ουιγούρων, η οποία είναι σε μεγάλο βαθμό επηρεασμένη από τις περσικές και ινδικές επιρροές - αφού το Σιντζιάνγκ ήταν ένα σταυροδρόμι του αρχαίου διεθνούς εμπορίου ειδικά την εποχή του Δρόμου του Μεταξιού - περιέχει πάνω από 1.000 συστατικά βασισμένα σε φυτά, ζώα και μέταλλα.

Οι ντόπιοι αποδίδουν σε αυτή τη παραδοσιακή φαρμακολογία το γεγονός ότι η περιοχή φιλοξενεί έναν δυσανάλογο αριθμό αιωνόβιων. Πολλοί άνθρωποι από την Κεντρική Ασία επισκέπτονται τη γειτονιά αυτή του Κασγκάρ για διάφορες θεραπείες. Ένα κοντινό καφενείο προσθέτει βότανα των Ουιγούρων στον καφέ του.

Η αρχαία πόλη φιλοξενεί επίσης ένα παζάρι αιώνων, όπου οι πελάτες μπορούν να αγοράσουν τα χαρακτηριστικά ουιγουρικά δέρματα προβάτων ή τα υφασμάτινα καπέλα των "λουλουδιών".

Μια πιο πρόσφατη προσθήκη είναι ένας δρόμος ελαιογραφιών, ο οποίος φιλοξενεί περίπου 40 στούντιο που λειτουργούν τοπικοί δάσκαλοι δυτικής τεχνοτροπίας. Το πιο δημοφιλές μοτίβο είναι η αρχαία πόλη στην οποία παράγονται τα έργα.

Στους δρόμους και στα εργαστήρια, οι ταξιδιώτες μπορούν να δουν ντόπιους να δημιουργούν και να σφυρηλατούν τα προϊόντα τους.

Οι ξυλουργοί καίνε περίτεχνα σχέδια σε ξύλο καρυδιάς. Οι αγγειοπλάστες ρίχνουν πηλό σε ειδικούς τροχούς που τους επιτρέπουν να χαμηλώσουν τα πόδια τους κάτω από το πάτωμα. Και οι ζωγράφοι σκαρφαλώνουν στα καβαλέτα καθώς γεμίζουν τους καμβάδες τους με χρώματα.

Οι επισκέπτες μπορούν να αγοράσουν τοπικά λαούτα, δέσμες φτερών κότας που χρησιμοποιούνται για να κάνουν διακοσμητικά μοτίβα στο τοπικό ψωμί νανγκ καθώς και πολλά άλλα πολύτιμα αγαθά.

Οι ταξιδιώτες που φτάνουν στο Κασγκάρ θα ανακαλύψουν γιατί έχει τόσα πολλά ψευδώνυμα － και πώς ακριβώς ανταποκρίνεται σε όλα αυτά.

Τα παιδιά απολαμβάνουν υπαίθρια παιχνίδια στην αρχαία πόλη. [Φωτογραφία/China Daily]

Επισκέπτες τραβάνε φωτογραφίες μπροστά από έναν χάρτη του Σιντζιάνγκ, ο οποίος περιλαμβάνει επίσης το ρητό: "Δεν έχετε πάει στο Σιντζιάνγκ αν δεν έχετε πάει στο Κασγκάρ..." [Φωτογραφία/China Daily]