Σπίτι ανάμεσα σε χίλιες θλίψεις, το μουσείο του ποιητή Ντου Φου

Η επίσκεψη στο μουσείο Ντου Φου, που καλύπτει μια έκταση σχεδόν 20 στρεμμάτων, είναι μια απόλαυση αυτή τη στιγμή του έτους, εξαιτίας του αρώματος των 30 ειδών δαμασκηνιάς που ανθίζουν τον χειμώνα. CHINA DAILY/HUANG LERAN/FOR CHINA DAILY

Για τους λάτρεις της ποίησης, το Μουσείο Ντου Φου στο Τσενγκντού, επαρχία Σιτσουάν, είναι ένα «προσκύνημα» που πρέπει να κάνουν.

Όταν έμενε στην φτωχική καλύβα με την σκεπή από άχυρο για τρία χρόνια και εννέα μήνες, ο Ντου Φου (712-770), που είναι ένας από τους πιο σεβαστούς ποιητές της Κίνας, έγραψε 240 από τα 1.400 ποιήματά του που έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα.

Επιγραφές με στίχους από τα ποιήματα του Ντου, ‘χαιρετούν’ τον επισκέπτη στις πύλες, στις κολόνες και στις αίθουσες του σημερινού μουσείου Ντου Φου στην ίδια περιοχή.

«Η ευλογημένη βροχή μια ανοιξιάτικη νύχτα» και το «Τραγούδι του φθινοπωρινού ανέμου και η καλύβα», τα οποία κάθε Κινέζος μαθητής μπορεί να απαγγείλει, είναι δύο από τα αριστουργήματα που έγραψε ο Ντου όταν έμενε εδώ.

Λόγω της επιρροής του ποιητή στην κινεζική λογοτεχνία, ο Ντου χαιρετίστηκε ως ο Σαίξπηρ της Κίνας στο ντοκιμαντέρ του BBC, «Ντου Φου: Ο Μεγαλύτερος Ποιητής της Κίνας», που έκανε πρεμιέρα στις 6 Απριλίου 2020.

Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με την ποίησή του, η επίσκεψη στο μουσείο αυτό, με τα 20 στρέμματα και τις κατοικίες με αχυροσκεπή αυτή τη στιγμή του έτους, εξακολουθεί να αποτελεί απόλαυση λόγω του αρώματος των 30 ποικιλιών δαμασκηνιάς που ανθίζουν το καταχείμωνο.

Οι άνθρωποι στο Τσενγκντού έχουν παράδοση στην φύτευση δέντρων δαμασκηνιάς από τα αρχαία χρόνια.

Ο Λου Γιόου (1125-1210), που γεννήθηκε στο Σαοσίνγκ της επαρχίας Τζετζιάνγκ, είναι ένας άλλος ποιητής που εξασφάλισε τη θέση του στην ιστορία της κινεζικής λογοτεχνίας. Εργάστηκε ως αξιωματούχος στο Σιτσουάν και επισκέφτηκε τον Ταοϊστικό Ναό Τσινγκγιάνγκ και το σπίτι του Ντου, στο δυτικό κομμάτι του Τσενγκντού. Στα 65, παραιτήθηκε ως αξιωματούχος και επέστρεψε στο Σαοσίνγκ. Σκεφτόμενος το ταξίδι του, έγραψε τις ακόλουθες γραμμές:

Ιππεύοντας δυτικά του Τσενγκντού,

μέθυσα με τα άνθη της δαμασκηνιάς.

Δέκα χιλιόμετρα αρώματος,

από τον ταοϊστικό ναό Τσινγκγιάνγκ ως το Λουτρό των Λουλουδιών.

Η καλύβα του Ντου κοντά στο ρυάκι που ονομάζεται Λουτρό των Λουλουδιών, έχει λουλούδια και τις τέσσερις εποχές, μανόλιες την άνοιξη, νούφαρα το καλοκαίρι, το γλυκό άρωμα των οσμάνθους το φθινόπωρο και τα άνθη της δαμασκηνιάς το χειμώνα. Στους επισκέπτες αρέσει περισσότερο το γλυκό άρωμα των οσμάνθους και των ανθών δαμασκηνιάς.

Η επίσκεψη στο Μουσείο Ντου Φου αυτή τη στιγμή του έτους είναι μια απόλαυση λόγω του αρώματος των 30 ποικιλιών δαμασκηνιάς που ανθίζουν εκεί. CHINA DAILY/HUANG LERAN/FOR CHINA DAILY

Ο Ντου έγραψε αρκετά ποιήματα για τα λουλούδια κοντά στην καλύβα του, με το πιο αξιοσημείωτο να είναι το «Ευλογημένη βροχή μια ανοιξιάτικη νύχτα»:

Ευλογημένη βροχή πέφτει

ακριβώς όταν πρέπει.

Την άνοιξη ιππεύοντας,

τον άνεμο γεμίζει.

Μια ολόκληρη νύχτα, μουσκεύει

η γη με την ευλογία της.

Τα σύννεφα κρέμονται βαριά,

στα εξοχικά μονοπάτια, ένα μοναχικό φως,

λάμπει μέσα απ’ την βάρκα που περνά.

Είναι πρωί και βλέπω την δροσιά,

την ερυθρότητα στα κλαδιά,

φορτωμένα με λουλούδια.

Ο Ντου έζησε σε μια εποχή που η δυναστεία των Τανγκ (618-907), μια από τις πιο σημαντικές δυναστείες της Κίνας, είχε αρχίσει να παρακμάζει. Ένας πόλεμος που διεξήχθη από δύο στρατηγούς ανταρτών από το 755 έως το 763 κατέστρεψε πολλά μέρη της χώρας και επιτάχυνε το τέλος της δυναστείας.

Ο Ντου, από το Γκονγκσιάν της επαρχίας Χενάν, έφτασε στο Τσενγκντού το 759 μ.Χ., για να ξεφύγει από τον πόλεμο. Εκείνη τη χρονιά, έφτιαξε μια καλύβα δίπλα στο ρυάκι γνωστό ως Λουτρό των Λουλουδιών με την οικονομική βοήθεια του φίλου του Γιάν Γου (726-765), ο οποίος ήταν ποιητής και σημαντικός αξιωματούχος στο Σιτσουάν.

Ως ανθρωπιστής, ο Ντου είναι σεβαστός για το στιλ της γραφής του και την πρόδηλη συμπάθειά του για τους ανθρώπους και τα δεινά τους από τον πόλεμο, καθώς και τη δυσαρέσκεια του για την αδικία και την διαφθορά. Μεταξύ των πιο γνωστών στίχων του είναι αυτοί:

Έρχεται η μυρωδιά του κρασιού και των κρεάτων

που σαπίζουν μέσα απ’ τις πύλες.

Από όλα αυτά τα πλούσια,

τα οστά των πεινασμένων και των ξυλιασμένων

είναι σκορπισμένα στις άκρες του δρόμου.

Οι στίχοι αυτοί αναφέρονται συνήθως για να καταδικάσουν την έντονη διαφορά της ζωής των πλούσιων και των φτωχών.

Ο ίδιος ο Ντου ήταν φτωχός όλη του τη ζωή. Ο μικρότερος γιος του πέθανε από την πείνα, παρόλο που είχε μια υπαλληλική θέση εκείνη τη στιγμή.

Μετά τον ξαφνικό θάνατο του Γιαν Γου, που τον στήριζε οικονομικά, ο Ντου έφυγε από το Σιτσουάν, πέρασε από το σημερινό Τσονγκτσίνγκ και τις επαρχίες Χουμπέι και Χουνάν και πέθανε από ασθένεια πάνω σε μια βάρκα στην ανατολική όχθη της λίμνης Ντονγκτίνγκ στο δρόμο της επιστροφής του στο Χενάν .

Η επίσκεψη στο μουσείο του Ντου Φου, αυτή τη στιγμή του έτους είναι μια απόλαυση λόγω του αρώματος των 30 ποικιλιών δαμασκηνιάς που ανθίζουν τώρα. CHINA DAILY/HUANG LERAN/FOR CHINA DAILY

Το 761μ.Χ., η ψάθινη στέγη του εξοχικού σπιτιού του Ντου καταστράφηκε σε μια καταιγίδα, οδηγώντας τον να σκεφτεί τη δυστυχία άλλων ανθρώπων που βασανίζονται από τη φτώχεια.

Αντί να βυθιστεί στον εαυτό του, ο Ντου συνέθεσε το ποίημα «Τραγούδι του Φθινοπωρινού Άνεμου και η καλύβα» ευχόμενος να μπορούσαν να καταφύγουν σε ένα απέραντο σπίτι με χιλιάδες δωμάτια όσοι έχουν ανάγκη και αν γινόταν αυτό θα ήταν ικανοποιημένος και αν πάγωνε μέχρι θανάτου στην καλύβα του.

Τα ποιήματα του Ντου θεωρούνται ως ποιητική ιστορία αφού καταγράφουν πιστά την εποχή που έζησε και τις ατυχίες των ανθρώπων λόγω του πολέμου.

Η καλύβα του Ντου κατέρρευσε όταν εκείνος έφυγε.

Το Μουσείο Ντου Φου στο Τσενγκντού της επαρχίας Σιτσουάν, είναι ο τόπος όπου ο ποιητής της Δυναστείας Τανγκ, Ντου Φου, έζησε για περίπου τέσσερα χρόνια και έγραψε 240 από τα 1.400 ποιήματα που υπάρχουν ως σήμερα. CHINA DAILY/HUANG LERAN/FOR CHINA DAILY

Ένα αντίγραφο της καλύβας χτίστηκε εκεί το 1997, σύμφωνα με την περιγραφή των ποιημάτων του.

Όχι πολύ μακριά από την κατοικία αυτή, είναι το ιερό του Γκονγκμπού (αυτός ήταν ο τίτλος του Ντου όταν εργάστηκε ως ασήμαντος αξιωματούχος για μικρό χρονικό διάστημα) όπου ένα άγαλμα του Ντου και των θαυμαστών του Λου Γιόου και Χουάνγκ Τινγκτζιάνγκ (1045-1105) - πρόκειται για δύο εξέχουσες προσωπικότητες της κινεζικής λογοτεχνίας - στεγάζονται μαζί.

Το Μουσείο Ντου Φου ξεκινά την περιήγηση από την εποχή του Ντου με μια γιγαντιαία αίθουσα που εμφανίζει πολλά σκεύη της εποχής Τανγκ που ανακαλύφθηκαν στην περιοχή μόλις το 2001.

Εκείνη τη χρονιά, εργάτες βρήκαν ερείπια των Τανγκ ενώ τοποθετούσαν υπόγειους αγωγούς στη δυτική πλευρά της κύριας εισόδου του μουσείου και τη βορειοανατολική πλευρά του ιερού του Γκονγκμπού. Ένα τέτοιο εύρημα της εποχής των Τανγκ στο Τσενγκντού, είναι σπάνιο όπως λέει Γουάνγκ Γι, επικεφαλής της επαρχιακής διοίκησης πολιτιστικής κληρονομιάς του Σιτσουάν.

Τα ευρύματα έχουν επαληθεύσει τις περιγραφές του Ντου για το φυσικό περιβάλλον γύρω από το Λουτρό των Λουλουδιών και την τοποθεσία της καλύβας του, τερματίζοντας το παράπονο των επισκεπτών ότι το μουσείο παρουσίαζε μόνο βιβλιογραφία αλλά καθόλου αντικείμενα της εποχής Τανγκ.

Οι σημερινοί επισκέπτες στο μουσείο, θα ανακαλύψουν ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που κάνουν την καλύβα του Ντου να είναι κάτι μοναδικό στην ιστορία της Κίνας και του κόσμου.