Χορεύοντας στον καμβά

Ένα από τα πιο γνωστά έργα του Γε Τσιενγιού «Η μεγάλη ενότητα του έθνους» [Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]]

O Γε Τσιενγιού (1907-95) ξεχωρίζει ανάμεσα στο πάνθεον των σύγχρονων Κινέζων καλλιτεχνών. Δεν εκπαιδεύτηκε σε μια επίσημη σχολή τέχνης, αλλά χάραξε την θέση του στην αιωνιότητα με το ταλέντο, την σκληρή δουλειά και την διορατικότητα του.

Το κλασικό του έργο, «Η μεγάλη ενότητα του έθνους», είναι μνημειακό. Ο πίνακας, που δημιουργήθηκε το 1953 απεικονίζει τον Μάο Τσε Τουνγκ μαζί με τον πρωθυπουργό Τζόου Ενλάι να κάνουν πρόποση για το μέλλον της χώρας ενώ περιβάλλονται από ανθρώπους από διαφορετικές εθνοτικές ομάδες της Κίνας, που χορεύουν και τραγουδούν.

Το έργο αυτό, που θεωρείται ως παράδειγμα κλασικού κινεζικού σοσιαλιστικού ρεαλισμού, βρίσκεται τώρα στη συλλογή του Εθνικού Μουσείου Τέχνης της Κίνας στο Πεκίνο.

«Χορός της Μογγολικής μειονότητας», ένας πίνακας του Γε Τσιενγιού. [Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]]

Ο ζωγράφος είχε ωραία χαρακτηριστικά και απόλαυσε μια πλούσια κοινωνική ζωή. Ο δεκαετής γάμος του με την γνωστή χορεύτρια και χορογράφο Ντάι Αϊλιάν αποτέλεσε άλλη μια πηγή θαυμασμού για πολλούς.
Ιδιαίτερα δημοφιλή είναι ακόμα τα σκίτσα του και οι πίνακες με χορευτές και ερμηνευτές της κινεζικής όπερας.
Οι επισκέπτες της έκθεσης «Ακατάπαυστη Αυτοβελτίωση» στην γκαλερί της Εθνικής Ακαδημίας Ζωγραφικής της Κίνας στο Πεκίνο έως τις 31 Αυγούστου, μπορούν να ‘εξερευνήσουν’ την κληρονομιά του.
Δεκάδες σκίτσα και πίνακες με έγχρωμο μελάνι εξηγούν τον τρόπο που έβλεπε τη ζωή και εξέφραζε τις ‘αποχρώσεις’ των ανθρώπων, ειδικά όταν αυτοί τραγουδούν και χορεύουν.

«Γυμναστής» του Γε Τσιενγιού.[Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]]

Τα έργα προέρχονται από τη συλλογή της Εθνικής Ακαδημίας Ζωγραφικής της Κίνας, όπου ο ζωγράφος ήταν αναπληρωτής διευθυντής τη δεκαετία του 1980.
Ξεκίνησε την καριέρα του ως εικονογράφος σε διαφημιστικά πρακτορεία στη Σαγκάη και προσπάθησε να γίνει κορυφαίος ζωγράφος τη δεκαετία του 1940. Ήταν επικεφαλής του τμήματος ζωγραφικής της Κίνας της Κεντρικής Ακαδημίας Καλών Τεχνών στο Πεκίνο στις αρχές της δεκαετίας του '50 και παρέμεινε μέχρι το 1983. Ήταν επίσης αντιπρόεδρος της Ένωσης Καλλιτεχνών της Κίνας για χρόνια.

Ξεκίνησε να ζωγραφίζει χορευτές και ερμηνευτές της κινεζικής όπερας τη δεκαετία του 1930, όταν άρχισε να συχνάζει σε θέατρα.
Κάποτε είπε: "Μου αρέσουν οι άνθρωποι. Τις περισσότερες φορές, μελετώ τις κινήσεις, τις διαθέσεις, το περιβάλλον και τις σχέσεις των ανθρώπων. Δουλεύω σκληρά για να απεικονίσω το σώμα τους σε κίνηση." Σταδιακά μετέφερε περισσότερη ενέργεια στις ζωγραφικές φιγούρες.

«Τραγούδι του Αιώνιας Θλίψης» ένας πίνακας του Γε Τσιενγιού. [Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]]

Τα εντατικά ταξίδια του σε όλη τη χώρα σε περιοχές που κατοικούνταν από εθνοτικές ομάδες κυρίως την δεκαετία του 1950, διεύρυναν περαιτέρω την προοπτική του.
Κάποτε είπε: "Δεν αρνούμαι την επιρροή της παραδοσιακής τέχνης, όπως οι χορευτές που απεικονίζονται στις τοιχογραφίες των σπηλαίων Ντουνχουάνγκ. Αλλά, πάνω απ 'όλα, είναι το έντονο ενδιαφέρον μου για τον χορό που με τραβάει να ζωγραφίζω."
Τα έργα του αποκαλύπτουν τις σπουδές του για την παραδοσιακή τέχνη και τους λαϊκούς πολιτισμούς, που απεικονίζει με ζωντανές παλέτες. Οι πίνακες του χαιρετίζονται ως πολύχρωμοι και γεμάτοι κίνηση.

Χρησιμοποίησε επίσης νέες τεχνικές σχεδίασης και φωτεινά, χαρούμενα σχέδια καρικατούρας για να δώσει στους πίνακές του μια μοντέρνα πινελιά και μια αίσθηση ευγένειας, που προσέλκυσε περισσότερο κοινό.

«Ένας ερμηνευτής όπερας του Πεκίνου στη σκηνή», ένας πίνακας του Γε Τσιενγιού. [Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]]

Είναι γνωστός για το σθένος και την επιμονή του. Υπολογίζεται ότι δημιούργησε πάνω από 25.000 σκίτσα. Ο ίδιος δώρισε περισσότερα από 420 σκίτσα στο Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Κίνας.
Ο πρώην βοηθός του, καλλιτέχνης Χου Γουέι, λέει ότι ο Γε ήταν «αυτοπειθαρχημένος και αφοσιωμένος σε αυτό που έκανε». Είχε διαφορετικά ενδιαφέροντα από άλλους ανθρώπους και πίστευε ότι ποτέ δεν είναι πολύ αργά για να μάθει κανείς κάτι νέο και να βελτιώσει τον εαυτό του, λέει ο Χου.
Ο Χου φρόντισε τον Γε όταν είχε καρκίνο στο τέλος της ζωής του. Θυμάται ότι ξυπνούσαν περίπου τις 5 το πρωί και έπιναν ένα φλιτζάνι τσάι που είχε απομείνει από την προηγούμενη νύχτα. Στη συνέχεια περπατούσαν για μια ώρα περίπου, και ο Γε μιλούσε για το παρελθόν του. Ο Χου λέει ότι όταν επέστρεψε στο σπίτι, έγραφε ημερολόγιο που είχε την συνήθεια να κρατά για χρόνια και σχεδίαζε.

«Σκίτσο Σενάριο Όπερας Πεκίνου» του Γε Τσιενγιού. [Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]]

Οι άνθρωποι που γνώριζαν τον Γε συχνά αναφέρουν ότι πάντα είχε μαζί του ένα τετράδιο για σκίτσα. Άρχισε να ζωγραφίζει τη δεκαετία του 1930 και να σχεδιάζει όποτε και όπου μπορούσε.
Το σκίτσο του επέτρεπε να συλλαμβάνει γρήγορα τις ρέουσες κινήσεις των χορευτών και την εναλλαγή των συναισθημάτων και συχνά ‘μετέφραζε’ αυτά τα σκίτσα σε πίνακες. «Δεν μου αρέσει όταν οι άνθρωποι ποζάρουν ή στήνονται για μένα, για να τους ζωγραφίσω», είπε κάποτε.

«Σκίτσο ενός θιβετιανού χορευτή» από τον Γε Τσιενγιού. [Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]]

«Φαίνονται νευρικοί και αφύσικοι. Τα αληθινά συναισθήματα και οι σκέψεις τους είναι κρυμμένα, κάτι που φαίνεται πραγματικά βαρετό».
"Η ζωή και το σκίτσο είναι αχώριστα στην πρακτική μου. Τα τετράδια με τα σκίτσα είναι το αρχείο μου για τις μορφές των ανθρώπων και τα ημερολόγιά μου για τις διάφορες εικόνες της ζωής».
Εάν είσαστε στο Πεκίνο, η έκθεση είναι ανοιχτή 9-11: 30 π.μ., 1: 30-4: 30 μ.μ., καθημερινά, έως τις 31 Αυγούστου. Απαιτείται κράτηση.

(54 Xisanhuan Bei Lu, Haidian, Beijing. 010-6841-2606.)

«Ακατάπαυστη Αυτοβελτίωση» στην γκαλερί της Εθνικής Ακαδημίας Ζωγραφικής της Κίνας στο Πεκίνο έως τις 31 Αυγούστου.

«Ακατάπαυστη Αυτοβελτίωση» στην γκαλερί της Εθνικής Ακαδημίας Ζωγραφικής της Κίνας στο Πεκίνο έως τις 31 Αυγούστου.

«Ινδοί Χορευτές» έργο του Γε Τσιενγιού

“Η Χαρά του Ψαρέματος” έργο του Γε Τσιενγιού

Φωτογραφίες του Γε Τσιενγιού

Ο Γε Τσιενγιού σε φωτογραφία από την δεκαετία του 1980.