Τα 36 στρατηγήματα της τέχνης του πολέμου (10) – Φιλικός στους μακρινούς, εχθρικός με τους γείτονες

Μετά τη μεταρρύθμιση του Σανγκ Γιανγκ, το βασίλειο Τσιν (秦 Qin) υψώθηκε στη δυτική Κίνα. Με την στρατιωτική πολιτική του οι στρατιώτες του πολεμούσαν γενναία. Χάρις στις γεωγραφικές συνθήκες, τα στρατεύματα των ανατολικών κρατών δεν μπορούσαν να πατήσουν τα εδάφη του Τσιν με τίποτα. Το Πέρασμα Χανγκού σαν μια γερή πύλη προστάτευε το βασίλειο Τσιν από κάθε εισβολή από την ανατολή. Εξάλλου, η σωστή πολιτική του προσέλκυσε πολλά μυαλά από άλλα κράτη για να υπηρετήσουν στην αυλή του βασίλειου Τσιν, ένα από τα οποία ήταν ο Φαν Τζιου (范雎 Fan Ju) από το βασίλειο Γουέι.

远交近攻 yuǎn jiāo jìn gōng: Φιλικός στους μακρινούς, εχθρικός με τους γείτονες

Τα Εφτά Δυνατότερα Βασίλεια της Κίνας γύρω στο 270 π.Χ

Τότε στην Κίνα υπήρχαν άλλα έξι δυνατά βασίλεια: το Χαν (韩 Hán) και το Γουέι (魏 Wei) στην κεντρική Κίνα, το Τζάο (赵 Zhao) στη βόρεια Κίνα, το Τσου (楚 Chu) στα νότια, το Γιαν (燕 Yan) βορειοανατολικά στο σημερινό Πεκίνο και το Τσι (齐 Qi) ανατολικά στη χερσόνησο Σαντόνγκ. Αν και κανένα από αυτά δεν μπορούσε να αντέξει την εισβολή του Τσιν, οι δυνάμεις του ενωμένες ήταν φοβερές. Το 271 π.Χ όταν ο Φαν Τζιου έφτασε στο βασίλειο Τσιν σαν πολιτικός πρόσφυγας, ο βασιλιάς Τζαοσιανγκγουάνγκ του βασίλειου Τσιν ακόμα δεν είχε μια ξεκάθαρη στρατηγική ιδέα για το ποιο να κατακτήσει πρώτα.

Μόλις πήρε την ευκαιρία να μιλήσει με τον βασιλιά Τζαοσιανγκγουάνγκ, ο Φαν Τζιου αναλύοντας την κατάσταση, τον συμβούλεψε την εξής στρατηγική: «φιλικός στους μακρινούς, εχθρικός με τους γείτονες».

Του πρότεινε να συγκεντρωθεί αρχικά στις επιθέσεις στο Χαν και το Γουέι της κεντρικής Κίνας που ήταν πιο κοντά στο Τσιν. Ταυτόχρονα, να προσέξει το νότιο Τσου και το βόρειο Τζάο, που ήταν λίγο μακρύτερα. Όποιο από αυτά τα δύο γινόταν πιο δυνατό, αυτός έπρεπε να συμμαχήσει με το άλλο για να το αντιμετωπίσει. Όσο για το Τσι και το Γιαν που βρίσκονταν αρκετά μακριά, θα έπρεπε να διατηρήσει καλές σχέσεις προσφέροντάς τους δώρα.

Ο βασιλιάς Τζαοσιανγκγουάνγκ και οι διάδοχοί του εφάρμοσαν τη στρατηγική του Φαν Τζιου κι έτσι οι επόμενες κατακτήσεις έγιναν εύκολα. Το Χαν και το Γουέι έχασαν πολλές πόλεις. Γύρω το 260 π.Χ, έλαβε μέρος ο άνευ προηγουμένου αιματηρός πόλεμος του Τσανγκπίνγκ. Καθώς το Τσιν καταλάμβανε το βόρειο κομμάτι του Χαν, το Τζάο μεσολάβησε. Ως αποτέλεσμα, 400.000 στρατιώτες του Τζάο εξάντλησαν τα εφόδια, πιάστηκαν αιχμάλωτοι και στη συνέχεια σφαγιάστηκαν από τους Τσιν. Οι απώλειες των Τσιν από αυτόν τον πόλεμο ήταν επίσης σοβαρές. Εάν οι δύο γείτονες του βασίλειου Τζάο, το Τσι και το Γιαν το είχαν βοηθήσει λίγο, η ιστορία της Κίνας θα ήταν πολύ διαφορετική. Με την αποδυνάμωση του τελευταίου του αντιπάλου, η ένωση της Κίνας από τους Τσιν ήταν θέμα χρόνου. Το 249 π.Χ, η 800 ετών δυναστεία Τζόου (周 Zhou) έληξε χάνοντας την τελευταία πόλη στα χέρια των Τσιν.

Το 238 π.Χ, αφού είχε ολοκληρώσει όλες τις προετοιμασίες, ο 21χρονος βασιλιάς Τζενγκ των Τσιν διέταξε την έναρξη της ένωσης της Κίνας. Το Χαν που ήταν το λιγότερο ισχυρό από τα εφτά βασίλεια, καταστράφηκε πρώτο το 230 π.Χ. Έπειτα, ο στρατός των Τσιν σάρωσε το Τζάο, το Γουέι και το Τσου. Κατά τη διάρκεια της επέλασης των Τσιν, το Τσι και το Γιαν που είχαν λάβει δώρα από τους Τσιν είδαν την πτώση των γειτονών τους με χαρά. Το βασίλειο Γιαν δεν σταμάτησε τις μεθοριακές συγκρούσεις του με το Τζάο. Όταν το Τζάο καταστράφηκε, το Γιαν κατάλαβε ότι εκείνο θα ήταν το επόμενο θύμα, αλλά ήταν πια αργά. Ένας πρίγκιπας του βασίλειου Γιαν έστειλε έναν δολοφόνο στο παλάτι των Τσιν με στόχο τον βασιλιά Τζενγκ αλλά δεν τα κατάφερε, προσφέροντας μια τέλεια δικαιολογία για τους Τσιν να το κατακτήσουν. Το 221 π.Χ καθώς κανείς δεν θα το βοηθούσε, το βασίλειο Τσι παραδόθηκε στους Τσιν χωρίς αντίσταση.

Τα νομίσματα ενώθηκαν σε ένα

Η Κίνα για πρώτη φορά ενώθηκε κάτω από μια δυνατή αυτοκρατορία. Ο βασιλιάς Τζενγκ έγινε ο πρώτος αυτοκράτορας της Κίνας. Ο επίσημος τίτλος του ήταν Σιχουανγκντί, ενώ οι ιστορικοί τον ονομάζουν Τσιν Σι Χουανγκ (秦始皇), δηλαδή ο Πρώτος Αυτοκράτορας της δυναστείας Τσιν. Διαφορετικά από τη δυναστεία Τζόου, η δυναστεία Τσιν δεν κυβερνήθηκε από φεουδάρχες. Ο αυτοκράτορας ανέθετε ο ίδιος στους κυβερνήτες τις περιφέρειες, οι θέσεις των οποίων δεν ήταν κληρονομικές. Επίσης, ο Τσιν Σι Χουανγκ ένωσε τα νομίσματα και τα συστήματα γραφής των διαφορετικών βασιλείων σε ένα. Στα βόρεια σύνορα, διέταξε να χτιστεί το Σινικό Τείχος για να προστατέψει την αυτοκρατορία από τις νομαδικές φυλές. Στο εσωτερικό, ένα δίκτυο δρόμων συνέδεσε τα πιο μακρινά μέρη της αυτοκρατορίας. Με τα παραπάνω μέτρα, ο Τσιν Σι Χουανγκ πίστεψε ότι η δυναστεία του θα υπήρχε για χιλιάδες γενιές. Βέβαια, το όνειρό του δεν πραγματοποιήθηκε. Για πόσες γενιές υπήρξε η δυναστεία Τσιν; Θα το μάθουμε στο επόμενο στρατήγημα.