Εύα Παπαζή
1ο μέρος: https://greek.cri.cn/801/2018/07/11/121s27542.htm
2ο μέρος: https://greek.cri.cn/801/2018/07/12/121s27544.htm
3ο μέρος: https://greek.cri.cn/801/2018/07/12/121s27545.htm
4ο μέρος: https://greek.cri.cn/801/2018/07/16/121s27552.htm
Σήμερα θα ρίξουμε μια ματιά στην ορεινή ομορφιά του όρους Γουτάι και της γραφικής περιοχής του Τσενγκντέ, για να δούμε που μένουν οι θεότητες του βουδισμού αλλά και οι χαριτωμένες αρκούδες πάντα. Μετά θα πάμε στα νοτιοδυτικά για να δούμε το Λιτζιάνγκ, και θα γυρίσουμε προς τα βόρεια για να δούμε που ζούσε ο πρώτος Άνθρωπος του Πεκίνου. Τελειώνοντας, θα μιλήσουμε για τις Διαδρομές του Μεταξιού που συνθέτουν τον περίφημο Δρόμο του Μεταξιού.
Σε ποιο από όλα αυτά τα μέρη θα θέλατε να πάτε;
21. Όρος Γουτάι
[Φωτογραφία του Zhang Dan/Asianewsphoto]
Το Όρος Γουτάι είναι γεμάτο με κορυφές και γκρεμούς υπέροχης φυσικής ομορφιάς, που περιλαμβάνουν περίπου 50 από τις πιο γνωστές κορυφές και γκρεμούς στον κόσμο. Βρίσκεται στην επαρχία Σανσί, είναι ένα τουριστικό αξιοθέατο στενά συνδεδεμένο με τον κινεζικό Βουδισμό και θεωρείται ως το καλύτερο από τα 10 κορυφαία τουριστικά θέρετρα της Κίνας. Διαθέτει συνολικά 60 ναούς, που καλύπτουν έκταση 300 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Ναός Γιουεντζάο, Όρος Γουτάι (Φωτογραφία: wikipedia commons)
Προστέθηκε στον Κατάλογο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς στις 26 Ιουνίου 2009.
22. Τσενγκντέ, Ορεινό Θέρετρο και οι Ναοί του
[Φωτογραφία by Jia Yue for Chinadaily.com.cn]
Από την άποψη της γενικής διάταξης, των αρχιτεκτονικών στυλ, των τεχνικών κατασκευής, των λεπτομερειών διακόσμησης και των κήπων, το Ορεινό Θέρετρο, που κτίστηκε στην περίοδο από το 1703 έως το 1792, αντιπροσωπεύει μια ευρεία ανταλλαγή και σύγκλιση μεταξύ της κουλτούρας των Χαν και άλλων μικρότερων πληθυσμιακά εθνών, του Κομφουκιανισμού, του Βουδισμού και του Ταοϊσμού, καθώς και των αρχιτεκτονικών στυλ μεταξύ του βορρά και του νότου της Κίνας.
Το Ορεινό Θέρετρο και οι Ναοί που το περιβάλλουν προστέθηκε στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς στις 15 Δεκεμβρίου 1994.
23. Η παλιά πόλη του Λιτζιάνγκ
[Φωτογραφία Wang Hongyu/For China Daily]
Η παλιά πόλη του Λιτζιάνγκ, που βρίσκεται στην αυτόνομη κομητεία του Λιτζιάνγκ της επαρχίας Γιουνάν, είναι μία από τις τελευταίες επιβλητικές αρχαίες πόλεις που υπήρξαν στην Κίνα. Η αρχιτεκτονική της παλιάς πόλης του Λιτζιάνγκ είναι αξιοσημείωτη για την ανάμειξη στοιχείων από αρκετούς πολιτισμούς, και για το αρχαίο σύστημα παροχής νερού το οποίο με μεγάλη πολυπλοκότητα και εφευρετικότητα εξακολουθεί να λειτουργεί αποτελεσματικά μέχρι σήμερα.
Η παλιά πόλη του Λιτζιάνγκ προστέθηκε στον κατάλογο τον Δεκέμβριο του 1997.
24. Η περιοχή του Ανθρώπου του Πεκίνου στο Τζοουκοουντιέν
[Φωτογραφία /China.org.cn]
Η περιοχή του Ανθρώπου του Πεκίνου ανασκάφηκε για πρώτη φορά το 1927, σε μια σπηλιά στο λόφο του Οστού του Δράκου στο Τζοουκοουντιέν, νοτιοδυτικά του Πεκίνου. Το 1929 ανακαλύφθηκαν τα απολιθώματα του κρανίου του Ανθρώπου του Πεκίνου τα οποία έδωσαν συγκεκριμένες ενδείξεις για την ύπαρξη πρωτόγονων ανθρώπων στην περιοχή του Πεκίνου. Η ανακάλυψη αποτέλεσε ένα ορόσημο στην ιστορία της παλαιοανθρωπολογίας.
Ο χώρος αυτός στο Zhoukoudian προστέθηκε στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς τον Δεκέμβριο του 1987.
25. Οι Δρόμοι του Μεταξιού
[Φωτογραφία/IC]
Οι δρόμοι του μεταξιού ήταν ένα αρχαίο δίκτυο εμπορικών διαδρομών που σχηματίστηκαν μεταξύ του 2ου αιώνα π.Χ. και 1ου αιώνα μ.Χ., και παρέμειναν σε χρήση μέχρι τον 16ο αιώνα. Το δίκτυο αποτέλεσε για αιώνες ένα κεντρικό στοιχείο πολιτιστικής αλληλεπίδρασης, αρχικά μέσω των περιοχών της Ευρασίας, συνδέοντας την Ανατολή με τη Δύση, εκτεινόμενο από την Κορεατική χερσόνησο και την Ιαπωνία στη Μεσόγειο Θάλασσα.
Οι Δρόμοι του Μεταξιού προστέθηκαν στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς στις 22 Ιουνίου 2014.