Οι κινεζικές παροιμίες(33)---Ο Γέρος Ανόητος μετατοπίζει τα βουνά

愚公移山 yú gōng yí shān: Ο Γέρος Ανόητος μετατοπίζει τα βουνά

Η παροιμία «ο Γέρος Ανόητος μετατοπίζει τα βουνά» προέρχεται από το ταοϊστικό έργο Λίε Ζι του φιλόσοφου Λίε Ζι που έζησε στις αρχές της περιόδου του Τζαν Γκουό (Περίοδος εμπόλεμων κρατών, 475 π.Χ.—221 π.Χ.). Στο Λίε Ζι, που επίσης αποτελεί την προέλευση της 3ης και της 7ης μας παροιμίας, καταγράφηκε η ιστορία στην οποία ο Γέρος Ανόητος κατάφερε να μετατοπίσει δυο βουνά.

Απέναντι από το σπίτι του Γέρου Ανόητου υπήρχαν δύο τεράστια βουνά, εξαιτίας των οποίων η συγκοινωνία ήτανε δυσκολότατη. Γι'αυτό ο Γέρος Ανόητος που ήταν στα 90 του, μάζεψε την οικογένειά του και είπε, «ας προσπαθήσουμε μαζί να σκάψουμε μέσα στα απόκρημνα βουνά έτσι ώστε ο δρόμος να φτάσει έως την νότια όχθη του ποταμού Χαν. Εντάξει;». Οι άλλοι συμφώνησαν. Η γυναίκα του όμως αμφισβήτησε την ιδέα λέγοντας, «με την δικιά σας δύναμη δεν μπορείτε να ισοπεδώσετε ούτε ένα μικρό λόφο. Τι μπορείτε να κάνετε με δύο τεράστια βουνά; Επιπλέον, πού θα βάλετε τους βράχους και το χώμα;» Οι άλλοι απάντησαν ότι θα τα βάζουν στην άκρη της θάλασσας Πο. Τότε ο γέρος μαζί με τρία άτομα από τα παιδιά και τα εγγόνια του, τα οποία μπορούσαν να μεταφέρουν πράγματα με το ζυγό στον ώμο, πήγαν στο βουνό και άρχισαν να σκάβουν τους βράχους και το χώμα, και να τα μεταφέρουν στην άκρη της θάλασσας. Επίσης τον βοήθησε με χαρά και ο ορφανός γιος της χήρας γειτόνισσας που ήταν μόνο εφτά ή οχτώ ετών. Μέσα σε έναν χρόνο επέστρεψαν μόνο μια φορά στην πατρίδα τους και στη θάλασσα.

Ο Γέρος Σοφός που έμενε δίπλα στον ποταμό γελούσε και προσπαθούσε να σταματήσει τον Γέρο Ανόητο λέγοντας «Είσαι πολύ ανόητος! Με τον υπόλοιπο χρόνο και την υπόλοιπη δύναμή σου δεν μπορείς να μετακινήσεις ούτε ένα χορτάρι από το βουνό. Πώς μπορείς να μεταφέρεις όλο αυτό το χώμα και τους βράχους;» Ο Γέρος Ανόητος αναστέναξε και είπε, «είσαι τόσο πεισματάρης και η σκέψη σου είναι τόσο αμετάβλητη που δεν καταλαβαίνεις. Δεν μπορείς να συναγωνιστείς ούτε την χήρα και το ορφανό. Ακόμα και αν πεθάνω εγώ, ζουν οι γιοι μου. Οι γιοι κάνουν παιδιά και τα εγγόνια μου θα έχουν δικούς τους γιους. Οι γιοι τους θα έχουν δικούς τους γιους και δικά τους εγγόνια. Τα παιδιά και τα εγγόνια είναι ατελείωτα ενώ τα βουνά δεν θα ψηλώσουν ούτε θα μεγαλώσουν περισσότερο. Γιατί δεν θα τα ισοπεδώσουμε;» Ο Γέρος Σοφός έμεινε αμίλητος.

Ο θεός του βουνού άκουσε αυτά που είπε ο Γέρος Ανόητος και ανησυχώντας μήπως και σκάψουν ατελείωτα, το ανέφερε στον Θεό του Ουρανού. Ο Θεός του Ουρανού, συγκινημένος από την ειλικρίνεια του Γέρου Ανόητου, διέταξε τα δύο παιδιά του Θεού της Δύναμης Κουάε Σι (夸娥氏) να μεταφέρουν τα δύο βουνά στην πλάτη τους μακριά. Από τότε, από την πατρίδα του Γέρου Ανόητου μέχρι και την νότια όχθη του Ποταμού Χαν κανένα μεγάλο βουνό δεν εμποδίζει τη διαδρομή.

Σήμερα η παροιμία αυτή συμβολίζει τους ανθρώπους που έχουν μεγάλη υπομονή και επιμονή αντιμετωπίζοντας τις δυσκολίες. Ένα από τα αντιπροσωπευτικά έργα του μεγάλου Κινέζου ζωγράφου Χιού Πέι Χονγκ, ο οποίος είναι γνωστός κυρίως για την ζωγραφική του με σινική μελάνη με θέματα κυρίως άλογα και πουλιά, είναι με αυτό το θέμα και ονομάζεται ακριβώς «Ο Γέρος Ανόητος μετατοπίζει τα βουνά».

Ο Γέρος Ανόητος μετατοπίζει τα βουνά του Χιού Πέι Χονγκ