蜗角之争 wō jiǎo zhī zhēng: σαν τη διαμάχη μεταξύ των κεραίων του σαλιγκαριού
Η παροιμία «σαν τη διαμάχη μεταξύ των κεραίων του σαλιγκαριού» προέρχεται από το μεγάλο φιλοσοφικό έργο του Ταοϊσμού το «Τζουάνγκ Τσε», ο συγγραφέας φιλόσοφος του οποίου είναι ο Τζουάνγκ Τσε που θεωρείται ως ο δεύτερος μεγαλύτερος φιλόσοφος, μετά από τον Λάο Τσε, τον πατέρα του Ταοϊσμού. Όπως και οι μικρές ιστορίες που αναφέραμε στις προηγούμενες παροιμίες, στις οποίες χρησιμοποίησαν την παρομοίωση και παραδείγματα για να πείσουν και να συμβουλέψουν τους βασιλιάδες, η σημερινή μας παροιμία προέρχεται επίσης από μια τέτοια ιστορία που σημειώθηκε στο «Τζουάνγκ Τσε».
Ο βασιλιάς του Τσι αθέτησε τη συμφωνία του με τον βασιλιά του Γουέι. Γι αυτό ο βασιλιάς του Γουέι οργίστηκε και σχεδίασε να στείλει δολοφόνους να τον σκοτώσουν. Η αυλή του βασιλιά Γουέι διαφώνησε με τον βασιλιά και μεταξύ τους οι σύμβουλοι της αυλής μοιράζονταν διαφόρες απόψεις.
Ο Χουί Τσε το έμαθε και γνώρισε τον Ντάι Τζινρέν στον βασιλιά.
Ο Ντάι είπε στον βασιλιά του Γουέι, «υπάρχει ένα είδος μικρού ζώου που ονομάζεται σαλιγκάρι. Το ξέρετε;»
Ο βασιλιάς απάντησε «ναι, το ξέρω».
Ο Ντάι είπε «στην αριστερή κεραία του κεφαλιού του σαλιγκαριού ιδρύθηκε ένα κράτος, το Τσου• στη δεξιά κεραία του σαλιγκαριού ιδρύθηκε ένα κράτος, το Μαν. Τα δύο κράτη πολεμούσαν για το έδαφος. Αμέτρητοι στρατιώτες πέθαναν. Χρειάστηκαν δεκαπέντε μέρες για να επιστρέψει ο νικητής στο δικό του κράτος».
Ο βασιλιάς είπε «χα! Λόγια του αέρα».
Ο Ντάι είπε «να σας επιβεβαιώσω ότι δεν είναι έτσι. Κατά την δική σας άποψη, έχει σύνορα το σύμπαν;».
Ο βασιλιάς απάντησε «το σύμπαν είναι απέραντο».
Ο Ντάι είπε «η σκέψη σας λοιπόν περιπλανιέται στον απέραντο κόσμο και επιστρέφει στο μέρος όπου βρίσκεται το βασίλειο. Δεν είναι τόσο μικρό σαν να είναι ανύπαρκτο;».
Ο βασιλιάς συμφώνησε.
Ο Ντάι συνέχισε «μέσα στο μέρος αυτό είναι το Βασίλειο Γουέι. Μέσα στο Βασίλειο Γουέι υπάρχει η πόλη Νταλιάνγκ, και μέσα στην πόλη Νταλιάνγκ είστε εσείς, ο βασιλιάς του Γουέι. Έχετε καμιά διαφορά με το βασιλιά του Μαν στη δεξιά κεραία του σαλιγκαριού;».
Ο βασιλιάς απάντησε «όχι».
Ο Ντάι έφυγε και ο βασιλιάς έμεινε χαμένος στις σκέψεις του.
Η παροιμία αυτή σήμερα κυρίως συμβολίζει τις μεγάλες και περιττές διαμάχες που προκαλούνται από ασήμαντα συμφέροντα.