Η κινεζικές παροιμίες(15)—Παλεύει το μπεκατσίνι με το μύδι, κερδίζει ο ψαράς

鹬蚌相争，渔翁得利 yù bàng xiāng zhēng，yú wēng dé lì : Παλεύει το μπεκατσίνι με το μύδι, κερδίζει ο ψαράς

Στην προηγούμενη παροιμία αναφερθήκαμε σε μια άσχημη και χαζή κοπέλα που μιμείται την ωραία συνοφρύωση μιας πανέμορφης κοπέλας αλλά η ίδια γίνεται ακόμα πιο άσχημη. Η ανοησία της απλώς την ασχημίζει αλλά στην σημερινή μας παροιμία «παλεύει το μπεκατσίνι με το μύδι, κερδίζει ο ψαράς», η ανοησία των δύο πλασμάτων είναι θανάσιμη. Η παροιμία αυτή προέρχεται από το έργο Τζαν Γκουό Τσε (αναφέρεται στις μηχανορραφίες των εμπόλεμων βασιλείων), ένα σπουδαίο ιστορικό έργο μερικών ανώνυμων συγγραφέων που καταγράφει κυρίως τις πολιτικές ιδέες και τις διπλωματικές στρατηγικές των πολιτικών από διάφορες χώρες.

Στο έργο «Μηχανορραφίες των Εμπόλεμων Βασιλείων» καταγράφεται η εξής ιστορία:

Το βασίλειο Τζάο επρόκειτο να επιτεθεί στο βασίλειο Γιάν. Ο Σουτάι, ένας γνωστός διπλωμάτης πολιτικός, πήγε στο βασίλειο Τζάο να πείσει τον βασιλιά για το βασίλειο Γιάν. Είπε στον βασιλιά του Τζάο ότι, «σήμερα όταν ερχόμουνα εδώ πέρασα από τον ποταμό Γι. Εκεί είδα ένα μύδι να ανοίγει στην λιακάδα και γρήγορα ένα μπεκατσίνι πέταξε να ραμφίσει το κρέας του μυδιού. Το μύδι έκλεισε αμέσως μαγγώνοντας το ράμφος του πουλιού. Το μπεκατσίνι είπε, 'αν δεν με αφήσεις, δεν θα βραχείς σήμερα ούτε και αύριο και τότε θα πεθάνεις' Το μύδι απάντησε, 'αν το ράμφος σου δεν ελευθερωθεί σήμερα ούτε και αύριο τότε θα πεθάνεις'. Και τα δύο δεν άφηναν το ένα το άλλο ελεύθερο. Τότε ένας ψαράς τα είδε και τα έπιασε και τα δύο μαζί. Τώρα που το βασίλειο Τζάο θέλει να επιτεθεί στο Γιάν, η αναμέτρηση μεταξύ των δύο χωρών δεν θα ωφελήσει καμία χώρα. Φοβάμαι μήπως το βασίλειο Τσιν γίνει ο ψαράς. Επομένως σας παρακαλώ να ξανασκεφτείτε την υπόθεση προσεκτικά.» Ο βασιλιάς του Τζάο απάντησε «καλά.» και σταμάτησε τα σχέδια επίθεσης στο βασίλειο Γιάν.

Οι υπέροχες διπλωματικές στρατηγικές του Σουτάι σταμάτησαν έναν πόλεμο και μας άφησαν μια παροιμία. Η παροιμία «παλεύουν το μπεκατσίνι με το μύδι, κερδίζει ο ψαράς» συμβολίζει σήμερα κυρίως ότι πρέπει κανείς να προσέξει τον αληθινό εχθρό στις περίπλοκες καταστάσεις, και επίσης ότι η διαμάχη μεταξύ δύο πλευρών ίσως να αποτελεί το συμφέρον ενός τρίτου. Για παράδειγμα, μπορούμε να πούμε, «η χώρα Α δεν θα κηρύξει πόλεμο με την χώρα Β. Αλλιώς η χώρα Γ θα είναι ο ψαράς που κερδίζει όταν παλεύουν το μπεκατσίνι και το μύδι.»