Ο αυτοκράτορας Τσάο Πι (曹丕 Cao Pi) της δυναστείας Γουέι (魏 Wei) της βόρειας Κίνας έμεινε στον θρόνο μόνο 6 χρόνια. Πέθανε το 226 μ.Χ και τον διαδέχθηκε ο γιος του ο Τσάο Ρουέι (曹叡 Cao Rui) στα 22 του χρόνια.
Το 228 ο Τζούγκε Λιανγκ (诸葛亮 Zhuge Liang), πρωθυπουργός του μεταβατικού καθεστώτος της δυναστείας Χαν (蜀汉 Shu Han) της ΝΔ Κίνας ξεκίνησε την πρώτη του εκστρατεία κατά των Γουέι. Η δυναστεία Γου (吴 Wu) της ΝΑ Κίνας υποστήριξε τον σύμμαχό της με επιθέσεις κατά των Γουέι στο ανατολικό μέτωπο. Από την πλευρά των Γουέι, ο αυτοκράτορας Τσάο Ρουέι διέταξε τον Σίμα Γι (司马懿 Sima Yi) να οργανώσει την άμυνα.
Στην πρώτη φάση, οι Χαν υπερείχαν και κατάλαβαν πολλά εδάφη. Στη συνέχεια, ο κύριος στρατός των Γουέι έφτασε. Λαμβάνοντας υπόψη ότι η περιοχή Τζιέτινγκ (街亭 Jieting) είχε στρατηγική σημασία και θα ήταν ο στόχος του εχθρού, ο Τζούγκε Λιανγκ αποφάσισε να στείλει έναν στρατό υπό έναν ικανό στρατηγό να το φρουρήσει. Ο σύμβουλος Μα Σου (马谡 Ma Su) που είχε συμβάλει στο στρατήγημα «επίτηδες αφήνω τον αντίπαλο ελεύθερο» στην προηγούμενη ιστορία, αν και δεν είχε πολλή στρατιωτική εμπειρία, ζήτησε να αναλάβει ο ίδιος το καθήκον αυτό με την υπόσχεση να εκτελεστεί αν δεν το ολοκληρώσει. Ο Τζούγκε Λιανγκ συμφώνησε και του είπε να χτίσει το στρατόπεδο στον κύριο δρόμο μόλις φτάσει.
Όμως όταν ο Μα Σου έφτασε στο Τζιέτινγκ, αρνήθηκε να ακολουθήσει τα λόγια του Τζούγκε Λιανγκ και τοποθέτησε το στρατόπεδο σε έναν λόφο μακριά από τον ποταμό. Έπειτα, ο στρατός των Γουέι ήρθε και περικύκλωσε τον λόφο. Οι στρατιώτες των Χαν διψασμένοι συντρίφτηκαν από τον εχθρό κι έχασαν το Τζιέτινγκ.
空城计 kōng chéng jì:Κούφιο φρούριο
Ο Τζούγκε Λιανγκ ύστερα εκτέλεσε τον Μα Σου που διέφυγε από το Τζιέτινγκ. Χάνοντας αυτό το στρατηγικό σημείο, ολόκληρη η εκστρατεία απέτυχε. Ο Τζούγκε Λιανγκ υποχώρησε εσπευσμένως με λίγα στρατεύματα σε μία μικρή πόλη που λεγόταν Σιτσένγκ. Μόλις έφτασε, ο αγγελιοφόρος ανέφερε ότι ο Σίμα Γι κι ο δυνατός στρατός των Γουέι πλησίαζαν.
Σύμφωνα με το βιβλίο Ρομάντζο των Τριών Βασιλειών, παρά να πανικοβληθεί μάταια, ο Τζούγκε Λιανγκ χρησιμοποίησε ένα επιικίνδυνο στρατήγημα. Διέταξε να βγουν όλοι οι φρουροί και να ανοίξει η πύλη της πόλεως όπου οι βοηθοί του σκούπιζαν τον δρόμο. Ο ίδιος κάθισε πάνω στο κτίριο της πύλης κι άρχισε να παίζει γκουτσίν, ένα παραδοσιακό κινεζικό μουσικό όργανο.
Σε λίγο, ο Σίμα Γι έφτασε με τον στρατό του. Σταμάτησε μπροστά στην πόλη αφού είδε την πύλη ανοιχτή και έμεινε έκπληκτος. Το ήρεμο ύφος του Τζούγκε Λιανγκ και η σκόνη που δημιουργήθηκε από τους καθαριστές τον έκαναν ακόμα πιο καχύποπτο. Ο Σίμα Γι άκουσε τη μουσική του Τζούγκε Λιανγκ για λίγο και τελικά αποφάσισε να γυρίσει πίσω, λέγοντας ότι μέσα στην πόλη ήταν μια παγίδα που του είχε σχεδιάσει ο Τζούγκε Λιανγκ.
Στην πραγματικότητα, ο Τζούγκε Λιανγκ ήταν πολύ νευρικός. Καθώς ο Σίμα Γι απομακρύνθηκε, μια χορδή του γκουτσίν έσπασε ξαφνικά και ο Τζούγκε Λιανγκ ηρέμησε. Δεν άργησε στη συνέχεια να υποχωρήσει πίσω. Το στρατήγημα του κούφιου φρουρίου εκμεταλλεύεται την καχυποψία του εχθρού. Όταν βρισκόμαστε σε δύσκολη θέση, δείχνουμε επίτηδες την αδυναμία μας για να αυξήσουμε την καχυποψία του.
Μετά την αποτυχημένη εκστρατεία, ο Τζούγκε Λιανγκ οργάνωσε άλλες τέσσερις εκστρατείες κατά της δυναστείας Γουέι στα επόμενα έξι χρόνια. Η υπόσχεσή του στον πρώην αυτοκράτορα Λιόου Μπέι (刘备 Liu Bei) να απελευθερώσει την βόρεια Κίνα κατακυρίεψε τον Τζούγκε Λιανγκ σε όλη την υπόλοιπη ζωή του. Εντούτοις, η δυναστεία Γουέι ήταν πολύ πιο ισχυρή από εκείνη των Χαν και των Γου, και στην οικονομία και στον πληθυσμό. Οι Χαν και οι Γου δεν κέρδισαν πολλά από τις εκστρατείες. Το 234, κατά τη διάρκεια της πέμπτης εκστρατείας του προς τα βόρεια, ο Τζούγκε Λιανγκ έφυγε από τη ζωή λόγω κούρασης.
Τελικά ποια από τις τρεις δυνάμεις βγήκε νικήτρια ενώνοντας την Κίνα; Καμία. Το 249 μ.Χ ο 70χρονος Σίμα Γι επιβλήθηκε στη δυναστεία Γουέι μετά από ένα πραξικόπημα. Το 263 ο αυτοκράτορας Λιόου Σαν (刘禅 Liu Shan) παραδόθηκε στη δυναστεία Γουέι και το μεταβατικό καθεστώς των Χαν καταστράφηκε. Μόλις δύο χρόνια μετά, ο Σίμα Γιαν (司马炎 Sima Yan), εγγονός του Σίμα Γι, σφετερίστηκε την εξουσία της 46χρονης δυναστείας Γουέι και ίδρυσε την δυναστεία Τζιν (晋 Jin). Το 280 η τελευταία δύναμη των Τριών Βασιλειών η δυναστεία Γου προσαρτήθηκε από τη νεοσύστατη δυναστεία Τζιν.
Δυστυχώς η δυναστεία Τζιν ίσως είναι η χειρότερα σχολιασμένη δυναστεία που έχει ενώσει την Κίνα. Από τη μία, ο λαός υπέφερε από τη διαφθορά και τους ασταμάτητους εμφύλιους πολέμους μεταξύ των πριγκιπών. Από την άλλη, πολλές νομαδικές φυλές μετανάστευσαν στα εδάφη της δυναστείας. Οι συγκρούσεις μεταξύ των νομάδων και των τοπικών αρχών κλιμακώθηκαν με αποτέλεσμα τις εξεγέρσεις των πρώτων. Το 316 μ.Χ, η δυναστεία Τζιν καταστράφηκε από τη φυλή Σιόνγκνου (匈奴 Xiongnu). Οι δυνάμεις των Τζιν που μπόρεσαν και δραπέτευσαν στη νότια Κίνα, ίδρυσαν τη δυναστεία των Ανατολικών Τζιν.