Όπως αναφερθήκαμε στην 11η ιστορία μας, ως η πρώτη ενωμένη αυτοκρατορία της Κίνας, η Τσιν (秦 Qin) διάρκεσε μόνο 15 χρόνια από το 221 μέχρι το 206 π.Χ. Αργότερα το 202 ο Λιόου Μπανγκ (刘邦 Liu Bang), νικητής του εμφύλιου πολέμου, ίδρυσε τη δυναστεία Χαν (汉 Han) που κράτησε τέσσερις αιώνες και υπήρξε η πιο στρατιωτικά ισχυρή δυναστεία στην κινεζική ιστορία. Όμως κατά τις πρώτες δεκαετίες της, η Αυτοκρατορία Χαν δεν ήταν σε θέση να καταπολεμήσει τη νομαδική φυλή Σιόνγκνου (匈奴 Xiongnu) στις βόρειες στέπες. Αναγκαστικά εφάρμοσε την πολιτική κατευνασμού δίνοντας αγαθά και κάποιες φορές πριγκίπισσες στον αρχηγό των Σιόνγκνου για να διατηρήσει την ειρήνη.
Η κατάσταση αυτή άλλαξε όταν ο πέμπτος αυτοκράτορας, ο Γουντί (汉武帝 βασ. 141 - 87 π.Χ), άρχισε να παίρνει επιθετικά μέτρα κατά του εχθρού. Μετά από μερικούς μεγάλης κλίμακας πολέμους με τους Χαν, οι Σιόνγκνου παρήκμασαν σημαντικά. Ταυτόχρονα και η Αυτοκρατορία Χαν αντιμετώπισε οικονομική κρίση με τις αυξημένες στρατιωτικές δαπάνες. Οι δύο δυνάμεις συνέχισαν να υπάρχουν στον επόμενο αιώνα αλλά οι συγκρούσεις τους λιγόστεψαν.
Ένα άγαλμα επί δυναστείας Χαν που παριστάνει ένα άλογο που ποδοπατάει έναν Σιόνγκνου
无中生有 wú zhōng shēng yǒu:Δημιουργώ κάτι από το τίποτα
Γύρω στο 48 μ.Χ οι Σιόνγκνου χωρίστηκαν σε δύο κομμάτια, τους Νότιους και τους Βόρειους. Οι Νότιοι Σιόνγκνου αργότερα παραδόθηκαν στους Χαν και σταδιακά μετανάστευσαν στα εδάφη των Χαν νότια από το Σινικό Τείχος. Οι Βόρειοι παρέμειναν ανεξάρτητοι και ενοχλούσαν συχνά τους Χαν.
Το Σινικό Τείχος ανακαινίστηκε επί βασιλείας Γουντί. Ο Λιέν Φαν (廉范 Lian Fan), απόγονος του ήρωα Λιεν Πο (廉颇 Lian Po) του πρώην βασιλείου Τζάο (赵 Zhao), ήταν υπεύθυνος για την άμυνα σε ένα σημείο του Σινικού Τείχους. Ένα βράδυ, περίπου 5.000 Βόρειοι Σιόνγκνου εισβολείς πλησίασαν το μέρος του. Αν και ο νόμος του παρείχε το δικαίωμα να ζητήσει ενισχύσεις από τους άλλους στρατηγούς σε γειτονικές περιοχές, ο Λιέν Φαν δεν θεωρούσε ότι άξιζε τον κόπο κι αποφάσισε να αντιμετωπίσει τον συντριπτικό εχθρό με τον δικό του μικρό στρατό. Διέταξε τον κάθε στρατιώτη του να δέσει δύο δάδες σε έναν σταυρό, ύστερα να ανάψει τα τρία άκρα του σταυρού και να τον κρατήσει στο άλλο άκρο. Έτσι, από μακριά ο στρατός του φαινόταν τρεις φορές μεγαλύτερος.
Οι Βόρειοι Σιόνγκνου τρόμαξαν από τον φοβερό αριθμό του αντιπάλου και υποχώρησαν βιαστικά. Περισσότεροι από χίλιοι έχασαν τη ζωή τους από τον πανικό ενώ εκατοντάδες άλλοι σκοτώθηκαν από τους στρατιώτες του Λιέν Φαν που τους πρόφθασαν. Το στρατήγημα αυτό λέγεται «Δημιουργώ κάτι από το τίποτα».
Η αυτοκρατορία Τανγκ (πράσινο) κατά το 750 μ.Χ
Ένα άλλο παράδειγμα του «Δημιουργώ κάτι από το τίποτα» έλαβε μέρος κατά την Ανταρσία των Αν - Σι (安史之乱) στα μέσα της δυναστείας Τανγκ (唐 Tang, 618 - 907 μ.Χ). Το 755 μ.Χ καθώς ο αυτοκράτορας Σουάν Ζονγκ (唐玄宗, βασ. 712 - 756 μ.Χ) και ο λαός του απολάμβαναν την ευημερία του τόπου χωρίς να προβλέπουν τον πόλεμο που παραμόνευε. Ο Αν Λουσάν (安禄山 An Lushan), ένας μετανάστης αξιωματικός με καταγωγή από την κεντρική Ασία, ξεκίνησε την ανταρσία του σαρώνοντας σύντομα πολλά μέρη της βόρειας Κίνας.
Ο Τζανγκ Σιούν (张巡 Zhang Xun) ήταν ένας αξιωματούχος που συμμετείχε στην καταστολή της ανταρσίας. Φρουρούσε τη μικρή πόλη Γιονγκτσιόου που ήταν πολιορκημένη από τους αντάρτες για πολύ καιρό. Τα βέλη του θα τελείωναν σύντομα αν η πολιορκία συνεχιζόταν. Οπότε ένα βράδυ ο Τζανγκ Σιούν διέταξε να βάλουν πολλά σκιάχτρα έξω από την πόλη. Οι αντάρτες είδαν τους «εχθρούς» να εμφανίζονται και τους εκτόξευσαν βέλη. Το πρωί βλέποντας τα σκιάχτρα γεμάτα από βέλη, κατάλαβαν ότι είχαν ξεγελαστεί από τον Τζανγκ Σιούν που θα μπορούσε να ανακυκλώσει αυτά τα βέλη. Το επόμενο βράδυ, οι αντάρτες πάλι βρήκαν τα «σκιάχτρα» να εμφανίζονται στην ίδια θέση. Δεν τους έδωσαν καμία σημασία αφού θεώρησαν ότι ο Τζανγκ Σιούν ήθελε να «δανειστεί» ξανά τα βέλη τους. Όμως αυτήν τη φορά ο Τζανγκ Σιούν έστειλε πραγματικούς στρατιώτες. Οι αντάρτες συντρίφθηκαν από την απρόσμενη επίθεση του αντιπάλου και η πολιορκία απέτυχε.