Μια θετική «ινφλουένσερ»

Η Τζάο Χονγκτσένγκ, δημιουργός σύντομων βίντεο στη Σαγκάη, μοιράζεται τις εμπειρίες της σχετικά με την προσβασιμότητα της πόλης για τα άτομα με αναπηρίες, στο διαδίκτυο. [Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]

Όντας πολύ διαφορετική από τις συνηθισμένες «ινφλουένσερ», η Τζάο Χονγκτσένγκ έχει γίνει σταρ της πλατφόρμας βίντεο Bilibili στην Κίνα, προωθώντας την καλύτερη κατανόηση της ζωής και των αναγκών των ατόμων με αναπηρία.

Σε σύγκριση με τα περισσότερα άτομα με αναπηρία, η Τζάο είναι τυχερή. Γεννημένη το 1990, κινείται με ένα αναπηρικό καροτσάκι να αποτελεί μέρος της ζωής της από τότε που ήταν 1 έτους λόγω των συνεπειών της πολιομυελίτιδας. Ωστόσο αυτό, δεν την εμπόδισε να ολοκληρώσει το κολέγιο και τις μεταπτυχιακές της σπουδές πριν γίνει υπάλληλος γραφείου στη Σαγκάη.

Τώρα, ως δημιουργός περιεχομένου και βίντεο που έχει πάνω από 84.000 ακόλουθους στην πλατφόρμα κοινής χρήσης βίντεο Bilibili, η Τζάο θέλει να γίνει μια γέφυρα μεταξύ των ατόμων με αναπηρία και της υπόλοιπης κοινωνίας.

Μεγαλώνοντας στο Σαοντόνγκ, μια μικρή κομητεία στην επαρχία Χουνάν, η παιδική ηλικία της Τζάο ήταν σχετικά ομαλή χάρη στην υποστήριξη των γονιών της. «Ίσως επειδή οι γονείς μου είναι δάσκαλοι, έδωσαν μεγάλη σημασία στην εκπαίδευσή μου, έτσι ολοκλήρωσα επιτυχώς τις σπουδές μου», λέει η Τζάο που σπούδασε αγγλικά σε ένα πανεπιστήμιο στην επαρχία Χουνάν και αργότερα ακολούθησε μεταπτυχιακό στην αγγλική φιλολογία σε ένα πανεπιστήμιο στο Σαγκάη.

Μετά την αποφοίτησή της, η Τζάο προσλήφθηκε από τον γίγαντα του ηλεκτρονικού εμπορίου Alibaba στο Χανγκτζόου της επαρχίας Τζετζιάνγκ. Πέρασε τα επόμενα πέντε χρόνια δουλεύοντας στη βιομηχανία του Διαδικτύου, ως υπεύθυνη προϊόντων τόσο για τον γίγαντα τυχερών παιχνιδιών NetEase όσο και για την εταιρεία υπηρεσιών Meituan.

Πρώτη προσπάθεια

«Έφτιαξα το πρώτο μου βίντεο το 2019», λέει η Τζάο, προσθέτοντας ότι εκείνη ήταν επίσης η χρονιά που μετακόμισε στη Σαγκάη. "Ο αρχικός μου σκοπός ήταν να βρω μια συναισθηματική διέξοδο. Πάντα αντιμετώπιζα ταλαιπωρία που προκαλούσε το αναπηρικό μου καροτσάκι όταν έβγαινα έξω, κάτι που με έκανε να νιώθω λύπη. Ωστόσο, δεν είχα σχεδόν καθόλου φίλους με αναπηρία, οπότε δεν είχα κανέναν να μιλήσω. Ένιωθα αρκετά μόνη μου», εξηγεί η Τζάο.

Το 2019, η αυξανόμενη δημοτικότητα των σύντομων βίντεο ενέπνευσε την Τζάο. "Ένιωσα ότι έπρεπε να κάνω μερικά βίντεο με όσα ζω στην καθημερινή μου ζωή. Αν πήγαινε καλά, θα μπορούσε να δώσει στα άτομα με αναπηρία αναφορές και προτάσεις και αν όχι, τουλάχιστον θα τραβούσε την προσοχή των ανθρώπων σε σχετικά θέματα", λέει η ίδια.

Με όνομα χρήστη Da Chengzi Hao Meimei στο Bilibili, το πρώτο της vlog αφορούσε ένα ταξίδι στο Γκουανγκτζόου με φίλους. Το βίντεο προβλήθηκε περισσότερες από 2.000 φορές την πρώτη μέρα, γεγονός που εξέπληξε την Τζάο.

«Δεν είχα ιδέα ότι αυτό το περιεχόμενο θα προσέλκυε τόσο μεγάλο κοινό». Εκείνη την περίοδο είχε ενταχθεί σε πολλές κοινότητες με ειδικές ανάγκες και έλαβε πολλά θετικά σχόλια σχετικά με αυτό το βίντεο.

«Αυτό με έκανε να νιώσω ότι υπήρχαν πολλά πράγματα που αξίζει να μοιραστώ στη ζωή μου και μου έδωσε επίσης μια αίσθηση αποστολής», εξηγεί η ίδια. Έκτοτε, το πρώτο βίντεο έχει προβληθεί πάνω από 48.000 φορές. Το τέταρτο βίντεο, που δείχνει πώς φτάνει στη δουλειά της σε αναπηρικό καροτσάκι, την έκανε ακόμα πιο δημοφιλή.

Στο βίντεο, πηγαίνει με το αναπηρικό καροτσάκι της στη δουλειά, τρώει μεσημεριανό γεύμα στην καντίνα και πηγαίνει μια εκδρομή με συναδέλφους. «Θέλω απλώς να δείξω πόσο βολικό είναι για μένα να εργάζομαι σε ένα γραφείο και να ενθαρρύνω έτσι περισσότερα άτομα με αναπηρία να βρουν δουλειά και να ζήσουν έναν κανονικό τρόπο ζωής».

Το βίντεο είδε περισσότερες από 300.000 προβολές στο Bilibili σε σύντομο χρονικό διάστημα.

«Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έλαβα πολλά προσωπικά μηνύματα στο Bilibili, εκτός από πολλές προσκλήσεις από τα μέσα ενημέρωσης, που με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι δεν με ακολουθούν απλώς μια μικρή ομάδα ανθρώπων, όπως πίστευα προηγουμένως.»

Αυξανόμενη φιλοδοξία

Αφού το τέταρτο βίντεό της έγινε viral, συνέχισε να κάνει και άλλα σύντομα σύντομα βίντεο και, το 2021, έγινε δημιουργός περιεχομένου πλήρους απασχόλησης στο Bilibili.

Στο βίντεό της σχετικά με μια περιήγηση προσβασιμότητας με λεωφορείο στη Σαγκάη, η Τζάο έδωσε μια συμβουλή για εγκαταστάσεις πόλεως χωρίς εμπόδια. Η πρότασή της υιοθετήθηκε από την πόλη και αυτή τη στιγμή βρίσκεται υπό βελτιστοποίηση.

Για να δοκιμάσει την ευκολία της δημόσιας συγκοινωνίας χωρίς εμπόδια στη Σαγκάη, εμφανίστηκε μόνη της στο σταθμό των λεωφορείων. Αφού περίμενε σχεδόν 10 λεωφορεία χωρίς προσβασιμότητα, κατάφερε τελικά να ανέβει σε ένα. Αν και μπήκε στο λεωφορείο και έφτασε στον προορισμό της, το ταξίδι δεν ήταν πολύ ομαλό.

«Αν τα άτομα με αναπηρία αντιμετωπίζουν τέτοιες υπηρεσίες κάθε μέρα, σίγουρα θα εγκαταλείψουν τα ταξίδια», λέει στο βίντεό της. Ως εκ τούτου, η Τζάο διατύπωσε προτάσεις σε σχετικές διοικήσεις, συμπεριλαμβανομένης της παροχής πληροφοριών για δρομολόγια λεωφορείων με εγκαταστάσεις προσβασιμότητας και της τυποποίησης της υπηρεσίας για επιβάτες με ειδικές ανάγκες.

«Ελπίζω ότι τα επιβατικά ταξίδια μου θα μπορούν να είναι εγγυημένα από το σύστημα, αντί να βασίζομαι στην ευγένεια και τη συνείδηση των οδηγών λεωφορείων», λέει η Τζάο στο βίντεό της. Σύντομα, το Διοικητικό Γραφείο Οδικών Μεταφορών της Σαγκάης απάντησε στην Τζάο και άρχισε να βελτιώνει την κατάσταση.

Τα άλλα βίντεο της Τζάο, συμπεριλαμβανομένης μιας λίστας επαίνων και κριτικής για διάφορες καθημερινές ταξιδιωτικές εμπειρίες στη Σαγκάη, έχουν επίσης λάβει μεγάλη προσοχή. Τα ταξίδια της περιλαμβάνουν επισκέψεις σε θέατρα, κινηματογράφους και βιβλιοπωλεία, τα οποία έχουν απήχηση σε πολλά άτομα με αναπηρία, με αποτέλεσμα να ζητά ίση μεταχείριση των ατόμων με αναπηρία σε δημόσιους χώρους.

«Ένα από τα σπουδαία πράγματα του να είσαι δημιουργός περιεχομένου είναι ότι αισθάνομαι ότι έχω την πρωτοβουλία του λόγου - δηλαδή μιλάω για τις πραγματικές δυσκολίες και τους πόνους που αντιμετωπίζει ένα άτομο με αναπηρία», λέει η Τζάο.

«Πολλές ιστορίες ή αναφορές για άτομα με αναπηρία καλύπτονται από τους λεγόμενους αρτιμελείς και σπάνια αναφέρονται από την οπτική γωνία ενός ατόμου με αναπηρία», τονίζει η ίδια. «Πηγαίνουμε στο κολέγιο, βρίσκουμε δουλειά, βγαίνουμε ραντεβού - αλλά αυτά είναι απλώς η καθημερινότητά μας».

Οι προσπάθειές της έχουν προκαλέσει θετικές αλλαγές στην κοινότητά της.[Η φωτογραφία παρέχεται στην China Daily]

Πολύς δρόμος ακόμα

Σύμφωνα με τα τελευταία στατιστικά στοιχεία της Ομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρία της Κίνας, τον Φεβρουάριο του 2020, ο συνολικός αριθμός των ατόμων με αναπηρία στην Κίνα έφτασε τα 85 εκατομμύρια, αντιπροσωπεύοντας το 6,21 τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού της χώρας.

Η Τζάο λέει ότι η εκπαίδευση και η απασχόληση είναι τα δύο σημαντικά εμπόδια για την ομάδα ατόμων με αναπηρία γύρω της. Χρησιμοποιεί την εμπειρία της στο κολέγιο ως παράδειγμα. Το σχολείο που φοίτησε δεν έχει εγκαταστάσεις προσβασιμότητας, επομένως έπρεπε να ανέβει τις σκάλες και να συνοδεύεται από έναν βοηθό νοσηλευτή στο σχολείο. Ξεπερνώντας αμέτρητες δυσκολίες, έκανε αίτηση για ξεχωριστό κοιτώνα για να μπορέσει η βοηθός να ζήσει μαζί της.

«Το όλο θέμα μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα δύσκολο, αλλά ένιωθα ότι η οικογένειά μου ήταν ανήσυχη κατά τη διάρκεια των μαθημάτων, κάτι που άσκησε μεγάλη πίεση σε όλη τη διάρκεια της εκπαίδευσής μου», όπως θυμάται.

Ωστόσο, τα περισσότερα άτομα με αναπηρία δεν είναι τόσο τυχερά όσο η Τζάο.

«Όταν άρχισα να εργάζομαι, συνειδητοποίησα ότι δεν είχαν όλοι την ίδια εμπειρία με εμένα. Δεν πίστευα ότι η αναπηρία μου ήταν τόσο ιδιαίτερη πριν, και νόμιζα ότι όλοι έπρεπε να αντιμετωπίσουν τις ίδιες προκλήσεις και να ξεπεράσουν παρόμοιες δυσκολίες για να πετύχουν αυτό που έκαναν.» Αλλά το γεγονός είναι, ότι τα περισσότερα άτομα με αναπηρία, δεν μπορούν να φτάσουν τόσο μακριά.

Η Τζάο εξηγεί ότι έχει ακούσει πολλές ιστορίες για άτομα με αναπηρία που εγκατέλειψαν το σχολείο επειδή κανείς από τις οικογένειές τους δεν μπορούσε να τα φροντίσει στο σχολείο και οι οικογένειες επίσης μπορεί να θεωρήσουν ότι δεν είχε νόημα να πάνε στο σχολείο ούτως ή άλλως. Στη συνέχεια, ορισμένοι μαθητές με καλούς βαθμούς απορρίφθηκαν από τα πανεπιστήμια που επέλεξαν ή πείστηκαν να αλλάξουν ειδικότητα λόγω της αναπηρίας τους.

Επίσης, ορισμένα άτομα με μικρές αναπηρίες, που μπορεί να μην επηρεάζουν καθόλου την καθημερινότητά τους, απολύθηκαν από εταιρείες, λόγω των εκθέσεων φυσικής εξέτασης που αντικατοπτρίζουν το ζήτημά τους.

Η Τζάο επισημαίνει ότι το δικαίωμα των ατόμων με αναπηρία να λαμβάνουν εκπαίδευση μπορεί να προστατευθεί καλύτερα. «Είναι άδικο για εμάς ως άτομα να επωμιζόμαστε τις συνέπειες των ανεπαρκών δημόσιων εγκαταστάσεων», προσθέτει η ίδια.

Τα καλά νέα είναι ότι η ισότητα έχει βελτιωθεί με τα χρόνια, με πολλά κολέγια και πανεπιστήμια να εγκαινιάζουν ή να δημιουργούν εγκαταστάσεις για φοιτητές με ειδικές ανάγκες.

Επιπλέον, στη χώρα έχει ξεκινήσει η κατασκευή προσβάσιμων εγκαταστάσεων, αλλά επειδή βρίσκεται ακόμη σε σχετικά πρώιμο στάδιο, υπάρχει κενό μεταξύ των πόλεων στο επίπεδο δόμησης.

«Η Σαγκάη είναι η πόλη όπου έχω την καλύτερη εμπειρία ως χρήστης αναπηρικού αμαξιδίου, αλλά και πάλι δεν γίνεται να εγγυηθώ ότι μπορώ να βγω μόνη μου πάντα», λέει, προσθέτοντας ότι μόνο με βαθιά κατανόηση και αναγνώριση μπορεί να εφαρμοστεί καλύτερα το σύστημα. Αφού βιώνει καθημερινά όλα αυτά, η Τζάο λέει ότι έχει αναπτύξει μια νέα προοπτική για τα βίντεό της. «Ελπίζω να είμαι μια γέφυρα μεταξύ της ευρύτερης κοινωνίας και των ατόμων με αναπηρία. Θέλω οι άνθρωποι να μπορούν να βιώσουν πραγματικά τη ζωή των ατόμων με αναπηρία και να αναπτύξουν μεγαλύτερη κατανόηση αυτής της ομάδας ανθρώπων.»