Γυναίκες της Κίνας - Άμεση αναχώρηση από τη φτώχεια

Η Χουάνγκ Πεϊχουά (αριστερά) εργάζεται κάνοντας την πρακτική της υπό την καθοδήγηση ενός εκπαιδευτή σε πτήση της Air China.

Όταν η Χουάνγκ Πεϊχουά ήταν μικρή, της άρεσε να κάθεται κάτω σε ένα χωράφι και να βλέπει τα αεροπλάνα να πετούν από πάνω της, με τη φαντασία της να την πηγαίνει σε μέρη που δεν μπορούσε παρά να ονειρευτεί.

«Τότε σκεφτόμουν συνέχεια τα αεροπλάνα που πετούσαν τόσο ψηλά και τόσο ελεύθερα και αναρωτιόμουν πώς θα ένιωθα αν ήμουν κι εγώ εκεί» λέει σήμερα η 26χρονη.

Όταν ένα πρόγραμμα της αεροπορικής εταιρείας Air China άρχισε να προσφέρει ευκαιρίες εργασίας για νεοσύλλεκτους από φτωχές περιοχές, το όνειρό της έγινε πραγματικότητα και η νεαρή αεροσυνοδός ελπίζει τώρα να αποτελέσει πρότυπο για τα νέα κορίτσια που προέρχονται από ένα δύσκολο περιβάλλον όπως η ίδια.

Η Χουάνγκ γεννήθηκε και μεγάλωσε σε ένα φτωχό χωριό στην κομητεία Τζαοπίνγκ, που στην αυτόνομη περιφέρεια Γκουανγκσί Τζουάνγκ της νότιας Κίνας. Το 2015, συνολικά 69.900 από τους 448.000 κατοίκους της κομητείας, ζούσαν στην φτώχεια. Η οικογένεια της Χουάνγκ ήταν ανάμεσά τους.

Ο πατέρας της είχε εποχιακή δουλειά με έναν εκσκαφέα, ενώ η μητέρα της έκανε διάφορες δουλειές σε ένα τοπικό ταβερνάκι και ένα εργοστάσιο. Το μηνιαίο εισόδημα της οικογένειας κατά την τελευταία δεκαετία ήταν κατά μέσο όρο 6.000 (900 δολάρια) έως 7.000 γιουάν (1.060 δολάρια), και το ζευγάρι αντιμετώπιζε οικονομικό πρόβλημα καθώς είχαν τρία παιδιά στο σχολείο.

Για να βοηθήσει, η Χουάνγκ έκανε δουλειές στο σπίτι μετά το σχολείο.

Απογείωση

Χάρη στο πρόγραμμα μείωσης της φτώχειας της Air China, η Χουάνγκ προσλήφθηκε ως αεροσυνοδός το 2018 και η οικονομική κατάσταση της οικογένειάς της έκτοτε έχει βελτιωθεί σημαντικά. Κερδίζει 7.000 έως 8.000 γιουάν το μήνα. Η ίδια αναφέρει ότι «το πακέτο αποδοχών των εργαζομένων της εταιρείας είναι καλό και σε αντίθεση με τους γονείς μου, λαμβάνω έναν σταθερό μηνιαίο μισθό».

Η Air China ξεκίνησε μια σειρά προγραμμάτων ανακούφισης της φτώχειας στο Τζαοπίνγκ το 2013. Τρία χρόνια αργότερα, ξεκίνησε προσλήψεις στην κομητεία, με αποτέλεσμα την πρόσληψη 43 ατόμων, κυρίως από φτωχές οικογένειες. Έντεκα από τους υπαλλήλους εργάζονται ως αεροσυνοδοί, όπως δηλώνει η εταιρεία.

Το 2018, η Χουάνγκ έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον αξιωματικό, υπεύθυνο για το πρόγραμμα ανακούφισης από τη φτώχεια, ο οποίος την ενημέρωσε για το ειδικό πρόγραμμα πρόσληψης της αεροπορικής εταιρείας.

Εκείνη την εποχή, δούλευε ως δασκάλα πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στην κοντινή πόλη Χετζόου και κέρδιζε 2.000 έως 3.000 γιουάν το μήνα.

Μετά την αποφοίτησή της από το Πανεπιστήμιο Ξένων Γλωσσών Γκουανγκσί το 2016 με πτυχίο εκπαιδευτικού, η Χουάνγκ εργάστηκε σε ένα κέντρο εκπαίδευσης για ένα χρόνο και στη συνέχεια στο δημοτικό σχολείο για ένα ακόμη έτος.

"Δεν ήθελα καν να δοκιμάσω (να γίνω αεροσυνοδός) γιατί νόμιζα ότι η δουλειά ήταν πολύ φανταχτερή για μένα. Δεν είχα τα προσόντα", λέει αναφερόμενη στην πρώτη της αντίδραση.

Ωστόσο, η αδερφή της την έπεισε ότι δεν έχανε τίποτα για την υποβολή αίτησης για τη θέση. Παρόλο που ήταν νευρική, η Χουάνγκ τελικά τα πήγε καλά στη συνέντευξη πρόσληψης και έγινε δεκτή στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα.

Η πρώτη φορά που ταξίδεψε αεροπορικώς ήταν όταν πέταξε από το Γκουιλίν στο Γκουανγκξί στο Πεκίνο για να ξεκινήσει την εκπαίδευσή της. Η Χουάνγκ θυμάται να κοιτά τις αεροσυνοδούς να προσφέρουν νερό και γεύματα και να ζηλεύει την ομορφιά και την κομψότητά τους.

Ωστόσο, όταν έγινε η ίδια αεροσυνοδός, η Χουάνγκ συνειδητοποίησε ότι η δουλειά δεν αφορούσε μόνο μια γοητευτική εικόνα. Περιλάμβανε επίσης ευθύνες, όπως ο χειρισμός καταστάσεων έκτακτης ανάγκης και την καθησύχαση των ανήσυχων επιβατών.

Παραδέχεται ότι οι τρεις μήνες εκπαίδευσης ήταν σκληροί. Η Χουάνγκ έπρεπε να αποκτήσει διάφορες γνώσεις πολιτικής αεροπορίας, συμπεριλαμβανομένων των αεροσκαφών και των διαδικασιών εκκένωσης έκτακτης ανάγκης.

Η πρώτη της πτήση ως εκπαιδευόμενη ήταν από το Πεκίνο στο Γουεντζόου της επαρχίας Τζετζιάνγκ. «Τόλμησα ελάχιστα με τους επιβάτες στην αρχή», είπε για την πρώτη της εμπειρία. "Αλλά ο εκπαιδευτής μου είναι ένας από τους καλύτερους αεροσυνοδούς της εταιρείας και μου έδωσε μεγάλη βοήθεια."

Αφού έγινε η σκιά του εκπαιδευτή της για 10 πτήσεις και πέρασε τις εξετάσεις της, η Χουάνγκ έγινε αεροσυνοδός.

Πετάει περίπου 50 έως 60 ώρες το μήνα, κυρίως από το Γκουάνγκτζου, την επαρχία Γκουανγκντόνγκ, στην επαρχία Σιτσουάν και μερικές φορές στο Πεκίνο και στην Τιεντζίν. «Συνήθιζα να επικοινωνώ με μικρά παιδιά ως δασκάλα. Τώρα ασχολούμαι με κάθε ηλικίας επιβάτες, κάτι που είναι πολύ πιο περίπλοκο», όπως λέει.

«Μου αρέσει να είμαι αεροσυνοδός, να συναντώ διάφορα είδη ανθρώπων και να φαντάζομαι τους διαφορετικούς τρόπους ζωής τους.»

Η οικογένεια και οι φίλοι της είναι περίεργοι για τη δουλειά της. «Πάντα με ρωτούν πού πετάω και τι κάνω στον αέρα, καθώς και ποιο είναι το εισόδημά μου», αναφέρει γελώντας.

Η Χουάνγκ αγόρασε πράγματα για την οικογένειά της, όπως μια μοτοσικλέτα, μια τηλεόραση και μερικά έπιπλα.

Η Χουάνγκ ποζάρει με τους γονείς και τη γιαγιά της στο σπίτι τους στην κομητεία Τζαοπίνγκ, αυτόνομη περιφέρεια Γκουανγκσί Τζουάνγκ.

Τοπική ηρωΐδα

Η μητέρα της, Ντινγκ Σιουλίνγκ, είναι πολύ περήφανη για την κόρη της. «Η οικογένεια και οι φίλοι της ζηλεύουν την καλή δουλειά που έχει».

Ο Τσιεν Τζιανγκ, αναπληρωτής επικεφαλής της περιοχής, δήλωσε ότι η Air China έχει αυστηρά πρότυπα πρόσληψης. Για παράδειγμα, οι αεροσυνοδοί πρέπει να έχουν πτυχίο, και οι γυναίκες να είναι ψηλότερες από 1,63 μ. και οι άνδρες 1,73 μ.

Πρέπει επίσης να μιλούν άπταιστα μανδαρίνικα και αγγλικά και να περάσουν ψυχολογικά τεστ.

"Αλλά σε περιοχές που έχουν πληγεί από τη φτώχεια, όπως το Τζαοπίνγκ, είναι δύσκολο να ικανοποιηθούν όλες οι απαιτήσεις", δήλωσε ο Τσιεν. "Διευκολύνουμε τους αιτούντες από την περιοχή και προσφέρουμε περισσότερη εκπαίδευση όταν προσλαμβάνονται."

Ο Τσιεν εργάστηκε στο τμήμα μάρκετινγκ και ανθρώπινου δυναμικού της Air China προτού ενταχθεί στο έργο ανακούφισης της φτώχειας της κομητείας ως αναπληρωτής επικεφαλής του το 2018.

Είπε ότι ο μισθός της Air China μπορεί να άρει μια ολόκληρη οικογένεια από τη φτώχεια, η οποία ορίζεται επίσημα όταν το εισόδημα είναι κάτω των 4.000 γιουάν. "Αποτελεί επίσης μια αλλαγή στην ‘κοινωνική ταυτότητα’ όταν κάποιος γίνεται υπάλληλος της Air China", δήλωσε ο Τσιεν.

Η εταιρεία είναι μια πλατφόρμα για την εξυπηρέτηση χιλιάδων επιβατών και μια μεγαλύτερη πλατφόρμα για να εκπαιδεύονται οι εργαζόμενοι και να μαθαίνουν πώς να εξυπηρετούν και να συνεργάζονται με άλλους, λέει ο ίδιος προσθέτοντας ότι, η εργασία σε μια τέτοια εταιρεία διευρύνει το όραμα ενός εργαζομένου και τον βοηθά να απομακρυνθεί από τα ψυχολογικά δεσμά της φτώχειας.

Η εταιρεία φροντίζει τους νεοσύλλεκτους προσφέροντάς τους τους καλύτερους εκπαιδευτές και παρέχοντας ατομική καθοδήγηση για να διορθώσει οποιαδήποτε από τις ελλείψεις τους, λέει ο Τσιεν.

"Ορισμένοι αεροσυνοδοί που προσλήφθηκαν μέσω του έργου είχαν έντονη προφορά όταν μιλούσαν μανδαρίνικα", όπως λέει. "Όταν έκαναν ανακοινώσεις στην καμπίνα, οι επιβάτες έκαναν αστεία και υπήρξαν κάποιες παρεξηγήσεις. Αλλά ήταν φυσιολογικό. Τους προσφέραμε μακροχρόνια εκπαίδευση και τώρα ταιριάζουν στη θέση και κάνουν τις δουλειές τους καλά."

Ο Τσιεν τονίζει ότι, προσπάθησαν να μην στιγματίσουν τους υπαλλήλους που προέρχονταν από κάποιο ειδικό πρόγραμμα κατά της φτώχειας. «Όταν καταφέρνουν να ξεχάσουν ότι προέρχονται από μια ‘ειδική’ ομάδα, τότε πια έχουν απομακρυνθεί εντελώς από τη φτώχεια στο μυαλό τους».