Οι τελευταίοι Άνθρωποι των Ταράνδων της Κίνας

Στην φωτογραφία, μέλη της φυλής των Εβένκι φροντίζουν ταράνδους στα βουνά του Χινγκάν τον Μάιο όταν ο πάγος ακόμα δεν έχει λιώσει. Οι Εβένκι - οι άνθρωποι των ταράνδων - μεταναστεύουν σε περιοχές πλούσιες σε βρύα ώστε να βρίσκουν τροφή τα ζώα. [Φωτογραφία από WANG WEI / FOR CHINA DAILY]

Σημείωση του συντάκτη: Ο φωτογράφος Γουάνγκ Γουέι εστιάζει το φακό του στους ανθρώπους της εθνοτικής ομάδας Εβένκι οι οποίοι ζουν βαθιά στα πυκνά δάση των Μεγάλων Ορέων Χινγκάν. Χρειάστηκε σχεδόν τρία χρόνια για να καταγράψει στιγμές από την τελευταία φυλή των ταράνδων στην Κίνα και να παρουσιάσει στο κοινό μια σειρά φωτογραφιών και βίντεο που καταγράφουν τη ζωή των Εβένκι και τον απειλούμενο πολιτισμό τους.

Η λέξη Εβένκι σημαίνει "άνθρωποι που ζουν στα βουνά και τα δάση" στην γλώσσα της φυλής. Υπάρχουν τρεις βασικοί κλάδοι του λαού των Εβένκι στην Κίνα, οι Σουολούν, οι Τουνγκούσκα και οι Εβένκι των Ταράνδων. Μια άλλη εξήγηση - χωρίς όμως πηγή προέλευσης - λέει ότι, «Εβένκι» σημαίνει «ανθρώποι που ζουν στις νότιες πλαγιές». Και οι δύο ερμηνείες δείχνουν ότι πρόκειται για μια φυλή κυνηγών που ζει στα δάση. Με την πάροδο του χρόνου, μερικές ομάδες μετακινήθηκαν από τα βουνά προς τα λιβάδια και τις κοιλάδες του ποταμού, ενώ άλλες παρέμειναν στα βουνά.

Ο Σουομπίν, ένας κυνηγός, χρησιμοποιεί την «σφυρίχτρα των ταράνδων» για να καλέσει τα άγρια ελάφια σε ένα σημείο βαθιά μέσα στα Μεγάλα Όρη του Χινγκάν. Αυτή είναι η μοναδική «σφυρίχτρα» που απομένει σε αυτή τη φυλή εκτροφέων ταράνδων. [Φωτογραφία από WANG WEI / FOR CHINA DAILY]

Οι Εβένκι των Ταράνδων που ζουν στην περιοχή Αολουγκουγιά Εβένκι, στην πόλη Γκενχέ που βρίσκεται στην αυτόνομη περιφέρεια της εσωτερικής Μογγολίας, είναι μέρος μιας μικρής νομαδικής μειονότητας που εισήλθε ξαφνικά στη σοσιαλιστική κοινωνία μόλις τον περασμένο αιώνα και είναι ιστορικά γνωστή ως «η τελευταία φυλή των κυνηγών», όπως και η μόνη εθνοτική ομάδα στην Κίνα που εκτρέφει τάρανδους, διατηρώντας ακόμα τον «πολιτισμό των ταράνδων».

Με την πρόοδο του σύγχρονου πολιτισμού, έχουν γίνει τεράστιες αλλαγές στον πληθυσμό των Εβένκι των Ταράνδων καθώς και στο «πολιτιστικό περιβάλλον» στο οποίο ζουν με αποτέλεσμα η συνέχιση και η ανάπτυξη της εθνικής τους κουλτούρας να έχουν επηρεαστεί έντονα. Σήμερα, υπάρχουν μόνο περίπου 30 άτομα να εκπροσωπούν την τελευταία γενιά των Εβένκι των Ταράνδων, και ένας πολύ μικρός αριθμός από αυτούς εξακολουθούν να διατηρούν έναν σχετικά πρωτόγονο και φυσικό τρόπο ζωής. Αποτελούν σημαντικό μέρος της κουλτούρας των φυλών του Παν-Αρκτικού Κύκλου.

Ο Γκεγκετζούν μεταφέρει τους ταράνδους του. Οι Εβένκι των Ταράνδων ζούσαν στα βαθιά βουνά και τα πυκνά δάση με έναν ημι-νομαδικό τρόπο ζωής χωρίς μόνιμη κατοικία. [Φωτογραφία από WANG WEI / FOR CHINA DAILY]

Σύμφωνα με ιστορικά αρχεία, οι πρόγονοι των ‘ανθρώπων των ταράνδων’, ζούσαν στα υψίπεδα της τούνδρας στις ανώτερες περιοχές του ποταμού Νερτσά στο βορειοανατολικό τμήμα της λίμνης Βαϊκάλη το 2000 π.Χ. Μέχρι τον 18ο αιώνα, αυτή η φυλή είχε μεταναστεύσει κατά μήκος του ποταμού Σίλκα στην περιοχή των Χινγκάν στη δεξιά όχθη του ποταμού Εργκούν. Τα όρη του Χινγκάν βρίσκονται στο βορειοανατολικό τμήμα της αυτόνομης περιοχής της εσωτερικής Μογγολίας. Ο χειμώνας εκεί είναι μακρύς και κρύος με τη χαμηλότερη θερμοκρασία να φτάνει τους 50 βαθμούς Κελσίου.

Ο κυνηγός Γκουγκετζούν, χαϊδεύει έναν τάρανδο. Οι τάρανδοι που βόσκουν στα βουνά αντιμετωπίζουν συχνά απειλές από αρκούδες, λύγκες και λαθροκυνηγούς, με αποτέλεσμα να υπάρχει πρόβλημα αναπαραγωγής. [Φωτογραφία από WANG WEI / FOR CHINA DAILY]

Τα τοπογραφικά χαρακτηριστικά της περιοχής που αποτελείται από ψηλά βουνά και πυκνά δάση προσφέρουν πλούσιους φυσικούς πόρους. Κάτω από ένα τόσο ακραίο φυσικό περιβάλλον, οι Εβένκι βασίζονται στην αγέλη. Η εκτροφή ταράνδων και το παραδοσιακό κυνήγι, τους εξασφαλίζουν μια αυτάρκη ζωή στα βουνά και τα δάση. Τρώγοντας κρέας ζώων, φορώντας δέρματα ζώων και ζώντας στο πυκνό δάσος στο παραδοσιακό "Cuoluozi" χτισμένο με ξύλινους στύλους, ζουν μια χαρακτηριστική, μοναδική κουλτούρα και τρόπο ζωής.

Οι Εβένκι δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τους τάρανδους. Τα ρούχα, τα παπούτσια, τα καπέλα τους, και τα δερμάτινα μαξιλάρια στο "Cuoluozi" όπου κατοικούν, είναι όλα φτιαγμένα από δέρμα ταράνδου. Οι Εβένκι μεγαλώνουν πίνοντας το πλούσιο και θρεπτικό γάλα ταράνδου και το βασικό τους φαγητό είναι αποξηραμένο κρέας και γάλα ταράνδου που σερβίρονται με ρωσικό ψωμί.

Η Λιουσιά, μια κυνηγός, δίνει αλάτι στους ταράνδους πάνω στα βουνά Χινγκάν. Το αλάτι είναι απαραίτητο για τους τάρανδους για να συμπληρώσουν το νάτριο στον οργανισμό τους και να διατηρήσουν την αρτηριακή τους πίεση. [Φωτογραφία από WANG WEI / FOR CHINA DAILY]

Ωστόσο, η σύγχρονη κοινωνία έχει διεισδύσει σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής ζωής, και επηρεάζει βαθιά την πρόοδο των Εβένκι με τη μοναδική κουλτούρα τους να αντιμετωπίζει ατελείωτες προκλήσεις. Η τελευταία ηλικιωμένη αρχηγός της φυλής των Εβένκι, η Μαρία Σουό είπε κάποτε, "όσο υπάρχουν οι πρεσβύτεροι της φυλής και τάρανδοι στα δάση των Μεγάλων βουνών Χινγκάν, θα υπάρχει ο αρχαίος πολιτισμός ταράνδων." Σήμερα, η νεότερη γενιά των Εβένκι των Ταράνδων έχει επιλέξει έναν σύγχρονο τρόπο ζωής μακριά από τα βουνά, και έχει αρχίσει να ξεχνά την εθνική γλώσσα και τον παραδοσιακό πολιτισμό. Η κουλτούρα των ταράνδων, η κουλτούρα του κυνηγιού, η καλλιέργεια της σημύδας για το φλοιό της και ο σαμανισμός που επέζησαν από γενιά σε γενιά για χιλιάδες χρόνια, σταδιακά εξαφανίζονται.

Η Μαρία Σουό, που γεννήθηκε το 1921, οδηγεί τους ανθρώπους της να αυξήσουν τον μοναδικό πληθυσμό ταράνδων στην Κίνα στα βαθιά βουνά και τα δάση των Μεγάλων Ορέων Χινγκάν. Είναι η πιο αντιπροσωπευτική φιγούρα της φυλής. [Φωτογραφία από WANG WEI / FOR CHINA DAILY]

Η Μάνι, γεννημένη το 1950, εξελέγη αναπληρωτής επικεφαλής της πόλης Αολουγκουγιά των Εβένκι. Είναι μια από τις λίγες γυναίκες αξιωματούχους της εθνοτικής ομάδας των Εβένκι. [Φωτογραφία από WANG WEI / FOR CHINA DAILY]

Η Λιουσιά, γεννημένη το 1963, ακολούθησε τα βήματα της μητέρας της και άρχισε εκτρέφει τάρανδους. Επέστρεψε στο δάσος για το κοπάδι ταράνδων και παραμένει μέχρι σήμερα μετά από μια σύντομη περίοδο σχολικής εκπαίδευσης. [Φωτογραφία από WANG WEI / FOR CHINA DAILY]

Η Άντα Μπου, γεννημένη το 1944, άρχισε να εκτρέφει ταράνδους μόνη της σε ηλικία 12 ετών. Τα χειροποίητα παραδοσιακά γάντια, μπότες και παλτά από δέρμα που φτιάχνει, έχουν συλλεχθεί από πολλά μουσεία του εξωτερικού. [Φωτογραφία από WANG WEI / FOR CHINA DAILY]

Η Μπου Ντονγκσιά γεννήθηκε το 1976 και έχει δυνατά κυνηγετικά προσόντα. Μετά το σχολείο επέστρεψε στο δάσος για να συνεχίσει να εκτρέφει ταράνδους αλλά και για να αναπτύξει τον τουρισμό. [Φωτογραφία από WANG WEI / FOR CHINA DAILY]

Η Σουογιουλάν φτιάχνει ρώσικο ψωμί στο Αολουγκουγιά των Εβένκι. Το ψωμί αυτό που φτιάχνεται από αλεύρι και γάλα ταράνδου, είναι παραδοσιακά το κύριο τρόφιμο των Εβένκι. [Φωτογραφία από WANG WEI / FOR CHINA DAILY]

Η Ντάβα φέρνει νερό στον οικισμό πάνω στα βουνά του Χινγκάν τον Μάιο, όταν ο πάγος ακόμα δεν έχει λιώσει, και οι Εβένκι μεταναστεύουν συχνά σε περιοχές με πλούσια βρύα για να βρίσκουν τροφή οι τάρανδοι. [Φωτογραφία από WANG WEI / ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΑ ΗΜΕΡΗΣΙΑ]

Η κόρη της Σουογιούν δείχνει ένα ζευγάρι κέρατα ταράνδων. [Φωτογραφία από WANG WEI / FOR CHINA DAILY]