Οι χωρικοί που ζούσαν στο χείλος του γκρεμού ξεφεύγουν από την φτώχεια με μετεγκατάσταση

2020-05-15 16:56:43     Ge

Αεροφωτογραφία που ελήφθη στις 13 Μαΐου 2020, δείχνει μια νεόκτιστη κοινότητα για μετεγκατάσταση ως μέτρο ανακούφισης από την φτώχεια, στην κομητεία Τζαοτζουέ, επαρχία Σιτσουάν της ΝΔ Κίνας. (Xinhua / Jiang Hongjing)

Νωρίς το πρωί, όταν οι πρώτες ακτίνες του ήλιου πέρασαν μέσα από τις ρωγμές πόρτας στο σκοτεινό δομάτιό του, ο Μόου Σε Ντατί σηκώθηκε, σκούπισε την στάχτη στο τζάκι για μαγείρεμα, βγήκε από την αυλή του και κλείδωσε την πόρτα.

Ρίχνοντας μια τελευταία ματιά στο παλιό σπίτι όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, ο Μόου Σε, μαζί με τη σύζυγό του, κατευθύνθηκαν στο νέο τους σπίτι 65 χλμ. κάτω από το γκρεμό.

Ο Μόου Σε, 51 ετών, είναι από το χωριό Ατουλιέρ πάνω σε ένα βράχο στον Αυτόνομο Νομό Λιανγκσάν Γι, της επαρχίας Σιτσουάν της ΝΔ Κίνας. Η οικογένειά του είναι μεταξύ των 84 εγγεγραμμένων φτωχών οικογενειών του χωριού που μεταφέρθηκαν στην κομητεία Τζαοτζουέ.

Περίπου 18.000 φτωχοί κάτοικοι από 92 χωριά μετακόμισαν στα νέα σπίτια τους σε μια νεόκτιστη κοινότητα της κομητείας αυτή την εβδομάδα. Πρόκειται για το μεγαλύτερο έργο μετεγκατάστασης για την ανακούφιση από την φτώχεια που έχει γίνει στο Σιτσουάν.

Ως μέρος των κυβερνητικών προσπαθειών για την εξάλειψη της απόλυτης φτώχειας μέχρι το 2020, η Κίνα σχεδιάζει να μετεγκαταστήσει σχεδόν 10 εκατομμύρια φτωχούς κατοίκους από απομακρυσμένες άγονες περιοχές και περιοχές που είναι επιρρεπείς σε καταστροφές σε πιο κατοικήσιμα μέρη μεταξύ του 2016 και του 2020.

Με εύφορη γη και άφθονη ηλιοφάνεια, το χωριό πάνω στον γκρεμό σε υψόμετρο 1.700 μέτρων είχε μια σκάλα από ξύλο ως το μοναδικό τρόπο πρόσβασης στον έξω κόσμο. Οι πρόγονοι των χωρικών κατοικούσαν εκεί ήδη από την δυναστεία Γιουάν (1271-1368), βρίσκοντας μια ιδανική αγροτική γη και αποφεύγοντας την βία κατά την διάρκεια πολέμων.

Με την πάροδο του χρόνου, οι αγρότες είδαν ότι η απομονωμένη γεωγραφική τοποθεσία που τους προστάτευσε στο παρελθόν από τον πόλεμο, άρχισε να εμποδίζει την ανάπτυξή τους.

«Μου έπαιρνε μισή μέρα για να κατεβώ από τον βράχο για να αγοράσω ένα πακέτο αλάτι,» είπε ο Μόου Σε, προσθέτοντας ότι δεχόταν να πουλήσει το καλαμπόκι που είχε καλλιεργήσει σε χαμηλότερη τιμή επειδή δεν ήθελε να το κουβαλήσει πίσω στο σπίτι πάνω στο γκρεμό.

Πριν από τέσσερα χρόνια, δημοσιεύθηκαν στο διαδίκτυο φωτογραφίες από δώδεκα μαθητές που κατέβαιναν την σκάλα για να πάνε στο σχολείο, προκαλώντας την προσοχή του κοινού.

Η τοπική κυβέρνηση στην συνέχεια ξόδεψε 1 εκατομμύριο γιουάν (περίπου 141.000 δολάρια ΗΠΑ) χτίζοντας μια σκάλα 2,8 χιλιομέτρων με πάνω από 6.000 ράβδους χάλυβα. Αεροσκάφη χρησιμοποιήθηκαν για την παράδοση της αλληλογραφίας και το δίκτυο 5G κάλυψε το χωριό.

Οι τουρίστες άρχισαν επίσης να προσελκύονται εκεί. Πέρυσι, 100.000 τουρίστες επισκέφτηκαν το χωριό, φέρνοντας σχεδόν 1 εκατομμύριο γιούαν εισοδήματος στους χωρικούς, οι οποίοι διαθέτουν παντοπωλεία, φιλοξενούν

τουρίστες και πωλούν τοπικά προϊόντα όπως μέλι και πορτοκάλια.

Στην πρόσφατη αξιολόγηση κατά της φτώχειας, οι 84 εγγεγραμμένες φτωχές οικογένειες έφτασαν το μέσο κατά κεφαλήν εισόδημα των 6.000 γιουάν πέρυσι, πράγμα που σημαίνει ότι δεν περιλαμβάνονται πλέον στην λίστα ως φτωχές.

Παρά τα υψηλότερα εισοδήματά τους, οι χωρικοί βρήκαν την μετεγκατάσταση ως την μόνη λύση στο πρόβλημα των μεταφορών.

Χρηματοδοτούμενος από την κυβέρνηση, ο Μόου Σε ξόδεψε μόνο 10.000 γιουάν στο διαμέρισμά του με τρία υπνοδωμάτια, στο οποίο τα περισσότερα έπιπλα προσφέρθηκαν από την κυβέρνηση. Η κόρη του θα έχει το δικό της υπνοδωμάτιο.

Η κόρη, 17 ετών, διαμένει τώρα σε ένα τοπικό λύκειο. Δεδομένου ότι δεν υπήρχαν εκπαιδευτικές εγκαταστάσεις πάνω στο βράχο, το κορίτσι δεν πήγε στο σχολείο μέχρι την ηλικία των 11 ετών, όταν η οικογένεια θεώρησε ότι ήταν αρκετά ψηλή και δυνατή ώστε να χρησιμοποιεί καθημερινά την σκάλα για να πάει στο σχολείο.

Στο καινούργιο σπίτι, η κόρη του μπορεί να πάει στο σχολείο πολύ εύκολα και με ασφάλεια, και θα είναι επίσης πιο βολικό για τον Μόου Σε να επισκεφθεί το νοσοκομείο για να λάβει θεραπεία για τους συχνούς πονοκεφάλους του.

Η νέα οικιστική κοινότητα διαθέτει σχολείο, σούπερ μάρκετ, μια μικρή πλατεία και ένα γήπεδο μπάσκετ. Βιομηχανίες όπως η επεξεργασία αγροτικών προϊόντων πρόκειται να αναπτυχθούν για να βοηθήσουν τους μετεγκατεστημένους κατοίκους να βρουν απασχόληση.

Εν τω μεταξύ, οι μετεγκατασταθέντες χωρικοί πρέπει να καταβάλουν προσπάθειες για να προσαρμοστούν στο νέο περιβάλλον και να συνηθίσουν στις νέες δουλειές και τον τρόπο ζωής τους.

Στο παλιό σπίτι στο γκρεμό, οι οικογενειακές φωτογραφίες του Μόου Σε και οι έπαινοι του κόρης του εξακολουθούν να κρέμονται στον τοίχο. Το σπίτι θα διατηρηθεί και θα ενισχυθεί ως τουριστική εγκατάσταση.

«Η σύζυγός μου και εγώ σκοπεύουμε να διευθύνουμε μια επιχείρηση οικογενειακού πανδοχείου στο παλιό σπίτι και θα επιστρέφουμε από καιρό σε καιρό,» είπε ο ίδιος.

Σύμφωνα με τα επίσημα σχέδια, περισσότεροι χωρικοί από το Ατουλιέρ θα μετακινηθούν κάτω από το βράχο, αγκαλιάζοντας μια νέα ζωή.

Οι χωρικοί κατεβαίνουν την χαλύβδινη σκάλα για να φύγουν από το χωριό Ατουλιέρ και να μετακινηθούν στο νέο τους σπίτι σε μια νεόκτιστη κοινότητα ως τρόπο ανακούφισης από την φτώχεια στην κομητεία Τζαοτζουέ, επαρχία Σιτσουάν της ΝΔ Κίνας, στις 13 Μαΐου 2020. (Xinhua / Jiang Hongjing)

Ο Μόου Σε Λαλουό και η σύζυγός του Τζικέ Ανιού με τα δύο παιδιά τους κατεβαίνουν την χαλύβδινη σκάλα για να φύγουν από το χωριό Ατουλιέρ μετακομίζοντας στο νέο τους σπίτι σε μια νεόκτιστη κοινότητα ως μέτρο ανακούφισης από την φτώχεια στην κομητεία Τζαοτζουέ, επαρχία Σιτσουάν της ΝΔ Κίνας, στις 13 Μαΐου 2020. (Xinhua / Jiang Hongjing)

Η σύνθετη φωτογραφία δείχνει την σύζυγο του Μόου Σε Λαζέ, να μαγειρεύει στην κουζίνα στο χωριό Ατουλιέρ στην κομητεία Τζαοτζουέ στις 12 Μαΐου 2020 (επάνω) και ο ίδιος να μαγειρεύει στην κουζίνα του νέου σπιτιού του σε μια νεόκτιστη κοινότητα ως μέτρο ανακούφισης από την φτώχεια στην κομητεία Τζαοτζουέ, επαρχία Σιτσουάν της ΝΔ Κίνας, στις 13 Μαΐου 2020. (Xinhua / Jiang Hongjing)

Ο Μόου Σε Ατσάνγκ και η σύζυγός του Άλε Τσουζουό με τον γιο τους κατεβαίνουν τη χαλύβδινη σκάλα για να φύγουν το χωριό Ατουλιέρ και να μετακινηθούν στο νέο τους σπίτι σε μια νεόκτιστη κοινότητα ως μέτρο ανακούφισης από την φτώχεια στην κομητεία Τζαοτζουέ, επαρχία Σιτσουάν της ΝΔ Κίνας, στις 13 Μαΐου 2020. (Xinhua / Jiang Hongjing)

Ο Μόου Σε Ντατί και η σύζυγός του καλούν συγγενείς στο μπαλκόνι του νέου σπιτιού τους σε μια νεόκτιστη κοινότητα που χτίστηκε ως μέτρο ανακούφισης από την φτώχεια στην κομητεία Τζαοτζουέ, επαρχία Σιτσουάν της ΝΔ Κίνας, στις 13 Μαΐου 2020. (Xinhua / Jiang Hongjing)

Η σύνθετη φωτογραφία δείχνει τον Μόου Σε Ατσάνγκ και τη σύζυγό του Άλε Τσουζουό με ένα από τα παιδιά τους να ποζάρουν για μια φωτογραφία μπροστά από το σπίτι τους πριν από την αναχώρηση στο χωριό Ατουλιέρ στην κομητεία Τζαοτζουέ στις 13 Μαΐου 2020 (πάνω) και το ζευγάρι με τα παιδιά τους να ποζάρουν για φωτογραφία στο νέο τους σπίτι σε μια νεόκτιστη κοινότητα που χτίστηκε ως μέτρο ανακούφισης από την φτώχεια στην κομητεία Τζαοτζουέ, επαρχία Σιτσουάν της ΝΔ Κίνας, στις 13 Μαΐου 2020. (Xinhua / Jiang Hongjing)

Η σύνθετη φωτογραφία δείχνει την Λαζουό, κόρη του Μόου Σε Ντατί, να πλένει μπολ στο χωριό Ατουλιέρ στην κομητεία Τζαοτζουέ στις 24 Νοεμβρίου 2019 (επάνω) και την σύζυγό του στην κουζίνα του νέου σπιτιού τους σε μια νεόκτιστη κοινότητα ως μέτρο ανακούφισης από την φτώχεια στην κομητεία Τζαοτζουέ, επαρχία Σιτσουάν της ΝΔ Κίνας, στις 13 Μαΐου 2020. (Xinhua / Jiang Hongjing)

Η σύνθετη φωτογραφία δείχνει τον Μόου Σε Ντατί και τη σύζυγό του να ποζάρουν για μια φωτογραφία μπροστά από το σπίτι τους στο χωριό Ατουλιέρ στην κομητεία Τζαοτζουέ στις 13 Μαΐου 2020 (πάνω) και οι ίδιοι στο μπαλκόνι του νέου σπιτιού τους σε μια νεόκτιστη κοινότητα ως μέτρο ανακούφισης από την φτώχεια στην κομητεία Τζαοτζουέ, επαρχία Σιτσουάν της ΝΔ Κίνας, στις 13 Μαΐου 2020. (Xinhua / Jiang Hongjing)