Η παραδοσιακή κινεζική χαρτοποιία έτοιμη να γράψει νέα ιστορία

Ένας χωρικός δουλεύει στην παραγωγή χαρτιού σε ένα εργαστήριο στο Χανγκτζόου. ZHU LiXin / China Daily

Δεν θέλουν όμως όλοι να διατηρήσουν τις παλιές μεθόδους. Ο Λι Γουέι, ο οποίος κληρονόμησε το εργαστήρι της οικογένειάς του στο Ματσούν το 2008, είπε: «Η παραδοσιακή διαδικασία παραγωγής χαρτιού είναι πολύ μεγάλη, μπορεί να διαρκέσει μήνες ή και χρόνια και όλο και λιγότεροι νέοι άνθρωποι είναι πρόθυμοι να παραμείνουν στα χωριά τους για να φτιάξουν χαρτί.». Η παραγωγή του χαρτιού Τζιατζιάνγκ περιλαμβάνει 72 βήματα. «Μπορεί να δουλέψετε όλο το χρόνο, αλλά θα καταλήξετε με μικρή ανταμοιβή» μας λέει ο 33χρονος. Σε αντίθεση με τον Γιανγκ, ο Λι εισήγαγε μηχανήματα το 2010.

Ο Τζου Τζονγκχουά, η οικογένεια του οποίου ασχολείται με την παραγωγή χειροποίητου χαρτιού από μπαμπού εδώ και 13 γενιές στο χωριό Ντατόνγκ, του Χανγκτζόου της επαρχίας Τζετζιάνγκ, αναφέρει ότι, αν και οι σύγχρονες μεθόδους παραγωγής μπορεί να βελτιώσουν την ποιότητα του τελικού προϊόντος σε άλλες βιομηχανίες, με το χαρτί συμβαίνει το αντίθετο.

Η παραδοσιακή μέθοδος χρησιμοποιεί ασβέστη για να επεξεργαστεί τις πρώτες ύλες επειδή το ασθενές αλκαλικό υλικό δεν βλάπτει την ίνα, και έτσι το χαρτί μπορεί να διαρκέσει εκατοντάδες χρόνια. «Τα σύγχρονα εργαστήρια αντιθέτως, χρησιμοποιούν ισχυρά αλκάλια και μηχανές για να κάνουν τον πολτό, τα οποία είναι επιβλαβή για τις ίνες και μειώνουν σημαντικά την ανθεκτικότητα του χαρτιού», δήλωσε ο Τζου.

Αφού το χειροποίητο χαρτί είναι συνήθως πιο ακριβό από αυτό της μηχανής, λίγοι άνθρωποι μπορούν να αντέξουν οικονομικά να το χρησιμοποιούν όλη την ώρα, ειδικά αν απλά ασκούνται στην τεχνική της καλλιγραφίας και της ζωγραφικής και τόνισε ότι, η έξοδος των κατοίκων της υπαίθρου στις πόλεις έχει καταστήσει πιο δύσκολο για τους παραδοσιακούς κατασκευαστές να βρουν εργαζόμενους με επαρκή εμπειρία.

Αντιθέτως, η χρήση των μηχανημάτων έχει καταστήσει ευκολότερη για τους κατασκευαστές όπως ο Λι, όχι μόνο την γρήγορη παραγωγή του χαρτιού αλλά και την εύρεση λιγότερο έμπειρων εργαζομένων. Ακόμα κι έτσι όμως, αυτός εξακολουθεί να αντιμετωπίζει προβλήματα. «Υπάρχουν τόσα πολλά εργαστήρια και εργοστάσια με μηχανές, πώς μπορώ εγώ να ανταγωνιστώ με αυτά, δεδομένου ότι το κόστος είναι υψηλό, αλλά τα κέρδη είναι χαμηλά;» λέει ο ίδιος.

Ο Τζου, ο οποίος αρνείται να χρησιμοποιήσει μηχανήματα, αναφέρει: "είναι γνωστό ότι το χειροποίητο χαρτί είναι υψηλότερης ποιότητας, οπότε πρέπει πάντα να ανταγωνιζόμαστε τους υπόλοιπους τονίζοντας την ποιότητα και όχι την τιμή ή την παραγωγική ικανότητα". Επιπλέον, ενώ το χαρτί που παράγεται από το μηχάνημα φαίνεται να μοιάζει σαν το χειροποίητο προϊόν, χαλάει γρήγορα, έτσι οι καλλιγράφοι και οι ζωγράφοι δεν το χρησιμοποιούν για σημαντικά έργα.