Δεύτερη Ημέρα- "Περιήγησης στην καρδιά του Κινεζικού Πολιτισμού"

2018-04-03 14:31:15     Ge
Εύα Παπαζή

1 Πρώτος Σταθμός - Σίμα Τσιέν

Η περιήγηση της δεύτερης ημέρας του προγράμματος ήταν στην ιδιαίτερη πατρίδα ενός πολύ σημαντικού Κινέζου μελετητή, που άθελά του «τυραννεί» ακόμα σήμερα, πολλούς ντόπιους και ξένους φοιτητές της κινεζικής ιστορίας στις εξετάσεις με το μεγαλοπρεπές έργο του.

Ο Σίμα Τσιεν, ή στα κινεζικά 司马迁, είναι ο Μέγας Ιστορικός της Κίνας που γεννήθηκε κάπου στην δεκαετία 135-145 π.Χ και πέθανε το 86 π.Χ. Σήμερα επισκεφτήκαμε το Χαντσένγκ όπου γεννήθηκε και έζησε κατά την πρώτη περίοδο της δυναστείας Χαν. Ο Σίμα Τσιεν δίκαια θεωρείται ως ο πατέρας της κινεζικής ιστοριογραφίας, αφού στην ιστορία που κατέγραψε κάλυψε πάνω από τρεις χιλιάδες χρόνια πολιτισμού, από τον μυθικό Κίτρινο Αυτοκράτορα έως και την περίοδο που έζησε ο ίδιος κάτω από την βασιλεία του Αυτοκράτορα Γου των Χαν.

Το έργο του είναι πολύ σημαντικό όχι μόνο για το μέγεθος και την λεπτομέρεια των στοιχείων που γνωστοποιεί για το παρελθόν, αλλά και επειδή επηρέασε με την μέθοδο της καταγραφής που χρησιμοποίησε (130 κεφάλαια χωρισμένα σε ομάδες διαφορετικών θεμάτων π.χ βιογραφίες) τόσο τις μετέπειτα ιστορικές καταγραφές στην Κίνα όσο και εκείνες στην Κορέα, την Ιαπωνία και το Βιετνάμ.

Αν και η θέση του στην αυλή του αυτοκράτορα ήταν θεωρητικά εκείνη του αστρολόγου όπως και πατέρας του, έμεινε να μνημονεύεται ως ος Μέγας Ιστορικός για το μεγαλειώδες έργο που άφησε στις επόμενες γενιές και το οποίο αρχικά δεν είχε δημοσιευτεί διότι περιείχε πληθώρα στοιχείων, συμπεριλαμβανομένων και αρνητικών γεγονότων. Στην ζωή του ο Σίμα Τσιεν αντιμετώπισε δύσκολες στιγμές εξαιτίας της διαφωνίας του με την ανώτερη εξουσία. Φυλακίστηκε και καταδικάστηκε σε θάνατο αλλά τελικά τιμωρήθηκε με ευνουχισμό, καθώς ο ίδιος, μπροστά στην επιλογή του θανάτου που πολλοί θα διάλεγαν για λόγους τιμής, προτίμησε τον ευνουχισμό διότι όπως είπε, είχε πολλά μέσα του να καταγράψει και το θεωρούσε μεγάλο κρίμα για την χώρα του και τις επόμενες γενιές να μην το κάνει.

Η εργασία του ήταν κανονικά ο προγραμματισμός των ετήσιων εργασιών με βάση αστρολογικά σημεία ώστε όλα να γίνονται την κατάλληλη εποχή και την ευνοϊκότερη στιγμή, τον οποίο παρουσίαζε στον αυτοκράτορα κάθε πρωτοχρονιά, αλλά και να ταξιδεύει μαζί του ώστε να ελέγχει την σωστή οργάνωση όλων των τελετουργιών. Έτσι ο Σίμα Τσιεν ταξίδεψε σε όλη την Κίνα της δυναστείας Χαν και διεύρυνε τις σπουδές του σε σημαντικά μέρη της αυτοκρατορίας. Γύρω στο 109 π.Χ, ξεκίνησε να γράφει το Σιτζί, γνωστό ως οι Καταγραφές του Μεγάλου Ιστορικού και πήρε την θέση του πατέρα του. Δυστυχώς εμπλέχτηκε σε ένα επεισόδιο γνωστό ως Λι Λινγκ κατά την διάρκεια μιας αποστολής κατά των Σιονγκνού στον βορρά και καταδικάστηκε σε θάνατο, μια ποινή από την οποία μπορούσε να απαλλαχθεί είτε πληρώνοντας είτε με ευνουχισμό τον οποίο δέχτηκε με φυλάκιση 3 ετών. Αργότερα έζησε ως ευνούχος στην αυλή για να τελειώσει τις ιστορίες του, παρότι οι περισσότεροι στην θέση του θα είχαν προτιμήσει να αυτοκτονήσουν για λόγους τιμής.

Στο Χαντσένγκ, μία πολλή όμορφη - μικρή για τα δεδομένα της Κίνας – πόλη, εκτιμήσαμε το στυλ της παραδοσιακής αρχιτεκτονικής αλλά και το υπέροχο θέαμα φωτός με πολύχρωμα φανάρια σε διάφορους χρωματισμούς κατά μήκος των δρόμων της, κάτι που κάνει τις βραδιές σαν αυτήν υπό το φως της Μπλε Πανσέληνου που ζήσαμε εμείς, ιδιαίτερα ποιητικές.

Το πρωί, στο θεματικό πάρκο που υπάρχει στην περιοχή του υγροβιότοπου έξω από την πόλη, είχαμε την ευκαιρία να δούμε πώς η προστασία του τοπικής φύσης μπορεί να βοηθήσει όχι μόνο σε ένα ισορροπημένο και υγιές περιβάλλον αλλά και στην ανάδειξη του ανθρώπινου πολιτισμού.

Όλη η περιοχή είναι αφιερωμένη στην ζωή και στο έργο του Σίμα Τσιεν που οι ντόπιοι τιμούν ως προπάτορα και ψηλά στον λόφο που αξίζει κανείς να ανέβει, θα βρει πέρα από τον τάφο και την αίθουσα μνήμης και σεβασμού για τον μεγάλο ιστορικό, και την καταπληκτική θέα αυτής της περιοχής του Σαανσί που συνδυάζει το παλιό με το νέο, δείχνοντας το παρελθόν και προ-ιδεάζοντας για το μέλλον.

2 Δεύτερος Σταθμός - Αρχαιολογικό Μουσείο Ρουέι Γκουό

Συνεχίζουμε την ημέρα μας ανακαλύπτοντας την ύπαρξη ενός μικρού κράτους που βρισκόταν στην επαρχία Σαανσί κατά την αρχαιότητα, στο Αρχαιολογικό Μουσείο του Κράτους Ρουέι.

Το Ρουέι άνθησε κατά την περίοδο των Δυτικών και Ανατολικών Τζόου αλλά 'χάθηκε' στον χρόνο, αφότου καταστράφηκε ολοσχερώς από το κράτος Τσιν τον 7ο αιώνα π.Χ. Έκτοτε και μέχρι πρόσφατα που ανασκάφτηκε η περιοχή του στο Λιανγκνταϊτσούν δεν υπήρχαν αρκετά στοιχεία για την ζωή σε αυτό το αρχαίο κρατίδιο.

Το 2004 τυμβορύχοι που εμφανίστηκαν στην περιοχή ψάχνοντας την νύχτα μέσα στις καλλιέργειες για αρχαία αντικείμενα, αναστάτωσαν τους κατοίκους του Λιανγκνταϊτσούν και με την βοήθεια των αρχών και του τοπικού γραφείου πολιτιστικής κληρονομιάς έγινε τελικά αυτή η μεγάλη ανακάλυψη.

Συγκεκριμένα ανακαλύφθηκαν πάνω από 1300 τάφοι και 64 ταφές αρμάτων. Τουλάχιστον 7 τάφοι φαίνεται να είναι βασιλικών προσώπων όπως δείχνουν τα αναθήματα που βρέθηκαν σε αυτούς, καθώς και από το μέγεθος του τάφου και το σχήμα του. Μελετώντας τα πολυάριθμα πολύτιμα αντικείμενα που βρέθηκαν μέχρι τώρα, οι αρχαιολόγοι είναι σε θέση να κατανοήσουν καλύτερα την κοινωνική και πολιτική ζωή του κράτους αυτού.

Πρόκειται για το καλύτερα διατηρημένο ταφικό συγκρότημα από την περίοδο της δυναστείας Τζόου και περπατώντας ανάμεσα στα εκπληκτικά ευρήματα που σήμερα εκτίθενται στο πολύ όμορφο αρχιτεκτονικά μουσείο, αναρωτιέται κανείς πόσοι άλλοι θησαυροί περιμένουν να βγουν στο φως σε μια χώρα με τόσο μακρά ιστορία.

3 Τρίτος Σταθμός - Χωριό Ταντζιατσούν

Συνεχίζοντας το ταξίδι μας στην επαρχία Σαανσί περάσαμε από το χωριό Ταντζιατσούν, ένα στολίδι αυτής της αγροτικής περιοχής για την αρχιτεκτονική του, που διατηρείται ακόμα και σήμερα.

Οι κάτοικοι που έζησαν εδώ από παλιά κατοίκησαν σε διαφορετικές μορφές κατοικίας, όπως τα γιαοντόνγκ που πρόκειται για σκαμμένες κατοικίες στο χώμα της πλαγιάς των λόφων αλλά και σε τούβλινα σπίτια που κατασκευάστηκαν στην πρώτη περίοδο της Δυναστείας Τσινγκ γύρω στον 16ο αιώνα και μετά, όταν πέρα από τις αγροτικές εργασίες ασχολήθηκαν και με το εμπόριο ξυλείας, μεταξιού και τσαγιού.

Εκεί με μεγάλη όρεξη από τον καθαρό αέρα της υπαίθρου, γευτήκαμε την νόστιμη τοπική κουζίνα και είδαμε από ψηλά τον παραδοσιακό οικισμό που πλέον προστατεύεται ώστε να διατηρηθεί στον χρόνο. Ήταν μία ωραία στιγμή, έξω από τις γνωστές πόλεις του Σαανσί, που νομίζω ότι κάθε ταξιδιώτης θα πρέπει να φροντίζει να ζει στα ταξίδια του.

4 Τέταρτος Σταθμός - Καταρράκτης Χουκόου

Η επαρχία Σαανσί πέρα από τον πολιτισμό της έχει και την φυσική της ομορφιά για να παινευτεί, οπότε τέταρτος προορισμός για σήμερα ήταν ο καταρράκτης Χουκόου, ο μεγαλύτερος καταρράκτης του Κίτρινου Ποταμού που περνά από το μεγάλο φαράγγι Τζινσάν και είναι πάνω από 20 μέτρα ψηλός. Το πλάτος του κυμαίνεται από τα 30 στα 50 μέτρα ανάλογα με την εποχή.

Το θέαμα που δημιουργεί είναι φαντασμαγορικό, δροσιστικό αλλά και πολύχρωμο μια και μπορεί κανείς να δει ουράνια τόξα να δημιουργούνται κατά την πτώση του. Το όνομά του, «Χου-κόου» δεν είναι τυχαίο. Σημαίνει «στόμιο κανάτας» διότι πέφτωντας από ένα πολύ στενό άνοιγμα του γκρεμού, μοιάζει σαν να χύνεται ορμητικά από μια τσαγιέρα.

Μπροστά από τον καταρράκτη Χουκόου, οι Κινέζοι συνάδελφοι είχαν και μία πολύ μελωδική στιγμή, όταν όλοι μαζί τραγούδησαν το 黄河大合唱 - δηλαδή «Χορωδία του Κίτρινου Ποταμού» - που μιλάει για την προστασία του Κίτρινου Ποταμού ο οποίος, όπως είναι εύκολο να κατανοήσει κανείς, συμβολίζει την Μητέρα Κίνα.

Στην επιγραφή που υπάρχει στη βάση του καταρράκτη, ένας στίχος του ποιητή Λι Μπάι λέει, «Το νερό του Κίτρινου Ποταμού πέφτει από τον ουρανό» (黄河之水天上来).