Ένας πεινασμένος τίγρης έτυχε να πιάσει μια αλεπού, την οποία ήθελε να φάει με απόλαυση. Η πονηρή αλεπού διαμαρτυρήθηκε αμέσως λέγοντας: «Πώς τολμάς να με βλέπεις ως φαγητό; Θα'πρεπε να ξέρεις ότι ο Θεός με έστειλε στο δάσος αυτό για να είμαι ο βασιλιάς όλων των ζώων. Αν με φας, τότε αντιτίθεσαι στο θέλημα του Θεού».
Βλέποντας ότι είχε σχεδόν πείσει τον τίγρη, η αλεπού πρόσθεσε: «Αν δεν με πιστεύεις, μπορείς να με ακολουθήσεις και να δεις ότι όλα τα ζώα, χωρίς εξαίρεση, με φοβούνται».
Βλέποντας την λογική στην πρόταση της αλεπούς, ο τίγρης συμφώνησε να την ακολουθήσει. Η αλεπού πήγαινε μπροστά και ο τίγρης την ακολουθούσε από κοντά. Βλέποντας τον τίγρη να έρχεται, όλα τα ζώα του δάσους έτρεχαν να κρυφτούν.
Ο τίγρης ήταν πεπεισμένος ότι τα ζώα του δάσους έτρεχαν να ξεφύγουν από την αλεπού. Έτσι, δεν τόλμησε να την φάει.
Το δίδαγμα της ιστορίας είναι ότι οι άνθρωποι πρέπει να είναι ανοιχτόμυαλοι και να μην ξεγελούνται από την εξωτερική εμφάνιση.
[ 
]
