Η παρακάτω ιστορία είναι γνωστή σχεδόν σε κάθε Κινέζο. Γράφτηκε πριν από 4-5 αιώνες από τον φιλόσοφο Λι Γιουκόου, στο βιβλίο του, Λίε Τζι.
Ήταν ένας ενενηντάχρονος γέροντας που τον έλεγαν Γιου Γκονγκ και ζούσε στην Κίνα. Μπροστά στο πατρικό του σπίτι είχε δύο μεγάλα βουνά, που στενοχωρούσαν την οικογένεια πολύ. Μια μέρα μάζεψε την οικογένειά του και είπε: «Τα δύο βουνά μας έχουν προκαλέσει τόσα πολλά προβλήματα, τι θα λέγατε να τα βγάλουμε από τη μέση;» Τα παιδιά και τα εγγόνια του συμφώνησαν, αλλά όχι και η γυναίκα του. Είπε λοιπόν αυτή: «Έχουμε ζήσει μ' αυτή τη δυσκολία γενιές και γενιές. Γιατί να μη μπορούμε να μείνουμε εδώ; Και πώς θα μαζέψουμε τις πέτρες και τα χώματα απ' αυτά τα βουνά;» Είχαν αποφασίσεινα τα ρίξουν στη θάλασσα.
Η δουλειά ξεκίνησε την επόμενη μέρα. Μοναδικά τους εργαλεία ήταν αξίνες και καλάθια και το σπίτι ήταν πολύ μακριά από τη θάλασσα. Αλλά καμιά από τις δυσκολίες και τις αντιξοότητες δεν μπορούσε να κλονίσει τη γενναία οικογένεια. Δούλεψαν πάνω στα βουνά μέρες και μέρες.
Μια μέρα, ένας σοφός άνθρωπος που λεγόταν Τζι Σόου, βλέποντας την προσπάθειά τους να μετακινήσουν τα βουνά, διασκέδαζε και είπε στον Γιου Γκονγκ: «Είσαι γέρος και με το ζόρι μπορείς να ανεβείς στην κορυφή του βουνού. Πώς μπορεί να περιμένεις να το μετακινήσεις;». Ο Γιου Γκονγκ απάντησε: «Ναι, είμαι γέρος και σύντομα θα πεθάνω, αλλά έχω παιδιά και όταν πεθάνουν τα παιδιά μου, θα υπάρχουν ακόμη τα εγγόνια μου. Η οικογένειά μου θα μεγαλώνει και θα μεγαλώνει και το βουνό θα μικραίνει και θα μικραίνει. Με τέτοια αποφασίστικότητα, σίγουρα είναι δυνατόν να μετακινήσεις το βουνό»!
Έτσι ο Γιου Γκονγκ και η οικογένειά του έκαναν τη δουλειά τους μέρα με τη μέρα και χρόνο με το χρόνο, το καυτό το καλοκαίρι και τον παγωμένο χειμώνα, μέχρις ότου ο Θεός από τον ουρανό συγκινήθηκε κι έστειλε δύο αθάνατους να μετακινήσουν τα δύο βουνά.
Το νόημα της ιστορίας είναι ότι πολλά πράγματα μοιάζουν ακατόρθωτα, αλλά με την αποφασιστικότητα μπορούν να γίνουν πολλά.
[ 
]
