Το ερ χου είναι ένα διάσημο έγχορδο όργανο στην Κίνα. Η ιστορία του αρχίζει κατά τη διάρκεια της Δυναστείας των Τανγκ από τον 7ο έως τον 10ο αιώνα μ.Χ. Ήταν δημοφιλές στους πληθυσμούς στο βόρειοδυτικό τμήμα της Κίνας. Το ερ χου από πολύ νωρίς υπήρξε το συνοδευτικό όργανο στις παραδοσιακές θεατρικές παραστάσεις.
Η κατασκευή του είναι πολύ απλή. Έχει ένα λεπτό μπράτσο περίπου 80 εκατοστών, το οποίο έχει 2 χορδές. Το σώμα της έχει σχήμα κούπας και το δοξάρι είναι φτιαγμένο από τρίχα αλόγου. Ο μουσικός συνήθως κάθεται όταν παίζει, και κρατά το όργανο και το δοξάρι με το αριστερό και το δεξί χέρι αντίστοιχα. Το μουσικό εύρος του οργάνου αποτελείται από 3 οκτάβες. Οι τόνοι του ερ χου είναι κοντά στην ανθρώπινη φωνή. Κάποιοι το αποκαλούν «το κινέζικο βιολί». Επειδή ο ήχος είναι κάπως μελαγχολικός, είναι ένα όργανο κατάλληλο για να μεταφέρει λυπητερά συναισθήματα.
Η κατασκευή, ανακαίνιση και ο τρόπος παιξίματος του ερ χου έχουν βελτιωθεί πολύ από το 1949. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί για σόλο, για να συνοδεύσει όπερα και παραδοσιακές θεατρικές παραστάσεις. Σε παραδοσιακές ορχήστρες το ερ χου παίζει τον πρώτο ρόλο, όπως ακριβώς το βιολί στις δυτικές ορχήστρες.
Το ερ χου είναι πολύ δημοφιλές στον κινεζικό λαό λόγω του απλού του σχεδίου και του χαμηλού κόστους. Αρέσει σχεδόν σε όλες τις κινεζικές οικογένειες.
[ 
]
