Το γραμματόσημο του 2012
Πρόσφατα κυκλοφόρησε το γραμματόσημο του κινεζικού ζωδίου του 2012 που είναι η χρόνια του δράκου. Η μορφή του δράκου στο γραμματόσημο έχει προκαλέσει συζητήσεις άνευ προηγουμένου. Πολλοί νομίζουν ότι ο δράκος είναι λίγο τρομακτικός. Ο σχεδιαστής απάντησε ξεκάθαρα ότι ο δράκος είναι θεότητα και αρχηγός των δώδεκα ζωδίων του κινεζικού ωροσκόπιου που παραδοσιακά αποτρέπει τα κακά πνεύματα, απομακρύνει τους δαίμονες, βοηθά στο να αποφεύγονται οι καταστροφές και φέρνει τύχη, οπότε είναι φυσιολογικό να μοιάζει λίγο τρομακτικός.
Στην πραγματικότητα, όχι μόνο στην Κίνα αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές ο κόσμος λατρεύει το δράκο. Έτσι υπάρχουν ποικίλες παραδόσεις.
Στα ερείπια Τσαχάι της Επαρχίας Λιαονίνγκ, βρέθηκε δράκος με μήκος 20 μέτρων λαξευμένος στην πέτρα, που φαίνεται να έχει ιστορία πάνω απο 8000 χρόνια. Πρέπει να είναι ο αρχαιότερος δράκος του κόσμου. Ο κινεζικός δράκος που υπάρχει από τόσο νωρίς στην ιστορία, αναφέρεται και εμπλέκεται ευρέως στην μυθολογία και την ζωή των εθνικοτήτων της Κίνας, ενώ μεταδόθηκε από πολύ νωρίς και στην Νοτιοανατολική Ασία, την Κορέα, την Ιαπωνία, την Αμερική και αλλού. Είναι ο πιο δημοφιλής δράκος του κόσμου. Η μορφή του δράκου αναγνωρίζεται παντού στα αρχιτεκτονικά στοιχεία στις χώρες όπως το Βιετνάμ, η Ταϊλάνδη, το Μιανμάρ, η Καμπότζη, το Νεπάλ, η Ινδία, η Δυτική Βιρτζίνια, οι Φιλιππίνες και η Σιγκαπούρη κ.α. Επίσης συχνά διαποτίζονται η καθημερινή ζωή και οι λαϊκές δραστηριότητες από αυτόν, και έτσι έχουμε τις βάρκες σε σχήμα δράκου, το χορό του δράκου, το φανάρι του δράκου κλπ. Θεωρείται ότι ο πολιτισμός των Ολμέκα που έχει ιστορία πάνω από 10000 χρόνια και αποτελεί το λίκνο του πολιτισμού των ιθαγενών της Αμερικής, έχει δύο είδη δράκων, τον δράκο Ντουό και τον δράκο Τσι που αντιστοιχούν στο μεγάλο δράκο και το μικρό δράκο της Κίνας. Στην μυθολογία της Ιθαγενούς Αμερικής, ο δράκος της φωτιάς και ο δράκος του νερού αντιπροσωπεύουν τους θεούς του βορρά και νότου αντίστοιχα. Στην κινεζική μυθολογία, ο θεός του νερού του βορρά είναι ο δράκος Γκονγκ Γκονγκ και ο θεός της φωτιάς του νότου είναι ο δράκος Τζου Ρονγκ. Οι μυθολογίες των δυο περιοχών είναι διαφορετικές αλλά τα στοιχεία παρόμοια. Γιαυτό, θεωρείται ότι και ο δράκος της Αμερικής προήρθε από την Κίνα.
Η αναφορά του δράκου αποτελεί ένα πολιτιστικό στοιχείο με την πιο μακρά ιστορία στον παραδοσιακό πολιτισμό της Κίνας και έχει μεγάλη ζωντάνια και δύναμη. Ο κ. Χε Σινγκλιάνγκ, ερευνήτης της Ακαδημίας Κοινωνικών Επιστήμων θεωρεί ότι η διαδικασία της ανάπτυξης του στοιχείου του δράκου χωρίζεται σε 4 φάσεις: 1. Τοτεμισμός 2. Λατρεία των θεών της βροχής και του νερού 3. Συνδυασμός της λατρείας του θεού και του βασιλιά 4. Συνδυασμός του κινεζικού και του βουδιστικού δράκου της Ινδίας. Η διαμόρφωση του κινεζικού δράκου από τον βουδισμό είναι ξεκάθαρη. Η τοιχογραφία του "Βασιλιά δράκου και της οικογένειάς του" που δημιουργήθηκε κατά το 1ο αιώνα π.Χ. είναι το αρχαιότερο έγγραφο που αναφέρει τον Ινδικό δράκο. Γιαυτό, μεγάλη πιθανότητα είναι ότι ο δράκος στον Ινδικό βουδισμό προήρθε από την Κίνα, και 'ερμηνεύθηκε' από τους Ινδούς ως "Βασιλιάς Δράκος", για να μεταδωθεί πάλι ξανά στην Κίνα μαζί με το βουδισμό. Με την ευρεία διάδοση του βουδισμού στην Κίνα, η πίστη στο Βασιλιά Δράκο απλώθηκε ραγδαία.
Πριν από 100 χρόνια, ο κινεζικός δράκος μεταφράστηκε ως "dragon". Σήμερα εννοούμε το "dragon" ως τον δυτικό δράκο, του οποίου η σημασία στην Δύση είναι εντελώς διαφορετική από την κινεζική. Στην ελληνική μυθολογία, ο δράκος θεωρείται ως ένα άγριο πλάσμα που φυλάει κάποιο θησαυρό. Στα Ομηρικά Έπη η "Ιλιάδα" αναφέρει ότι στα ενδύματα του Αγαμέμνωνα υπήρχε η εικόνα ενός μπλε δράκου που κάλυπτε την ζώνη του σπαθιού, και υπήρχαν επίσης διακοσμήσεις με τρεις τεράστιους δράκους στην πανοπλία του. Επίσης η απεικόνιση του δράκου στη Βίβλο είναι αρνητική, και στην "Αποκάλυψη του Ιωάννη", ο δράκος θεωρείται ως το κακό και η ενσάρκωση του Σατανά. Η απεικόνιση του δράκου εμφανίζεται συχνά στο χριστιανικό δόγμα και σε κάποια λογοτεχνικά έργα και παραδόσεις. Πολλές ηρωικές πράξεις και άγιοι που πολέμησαν με δράκους περιγράφονται συχνά στην αγιογραφία της πρώτης εποχής του χριστιανισμού. Η ιστορία ότι ο Άγιος Γεώργιος σκοτώνει το δράκο εμφανίζεται πάντα σε αγιογραφίες και σε γλυπτά. Το Μουσείο της Βρετανίας διατηρεί πολλές τοιχογραφίες όσο αφορά την ιστορία του Άγιου Γεωργίου μετά από το 15ο αιώνα ενώ το Μουσείο της Ρωσίας στην Αγία Πετρούπολη διατηρεί μια εικόνα του τέλος του 14ου αιώνα.
Ακόμη και τώρα, πολλές πολιτικές γελοιογραφίες της Ευρώπης και των ΗΠΑ διαλέγουν το δράκο ως σύμβολο των εχθρών και των εισβολέων. Ιδιαίτερα οι πολιτικές γελοιογραφίες απεικονίζουν ως δράκο τους εχθρούς των μεγάλων πολέμων της σύγχρονης εποχής της Ευρώπης π.χ. κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο δράκος ήταν το σύμβολο του φασισμού της Γερμανίας και επίσης έτσι έχει ζωγραφιστεί και ο χάρτης της Ιαπωνίας στις πολεμικές ταινίες των ΗΠΑ συμβολίζοντας το φασισμό της Ιαπωνίας. Μετά το επεισόδιο 11ης Σεπτεμβρίου μερικοί σκιτσογράφοι των ΗΠΑ σχεδίασαν την τρομοκρατία ως δράκο.
Αλλά στο κινεζικό πολιτισμό, ιδιαίτερα το λαϊκό, ο δράκος συμβολίζει την ευτυχία, την μακαριότητα, είναι το αγαπημένο ζώο του θεού, η δύναμη και η ραγδαία άνοδος. Η μετάφραση απλά ως «δράκος» δεν μπορεί να απεικονίσει την ιδιαιτερότητα του κινεζικού δράκου και κάνει τους ξένους να νομίζουν ότι η Κίνα είναι το κακό ή ο γόνος του κακού.
Φαίνεται ότι η μετάφραση αυτής της λέξης που έγινε πριν από 100 χρόνια πρέπει να αξιολογηθεί ξανά. Βεβαίως μια καινούρια μετάφραση και η εισαγωγή της στην καθημερινή ζωή δεν θα είναι εύκολη, αλλά πολλά στοιχεία του κινεζικού πολιτισμού δεν μπορούν να εκφραστούν με ακρίβεια στην δυτική ορολογία. Ίσως είναι καλύτερα να δημιουργήσουμε μια καινούρια λέξη.
[ 
]
