Η φιλοσοφική προέλευση της κινεζικής ιατρικής έχει τις ρίζες της στον Ταοϊσμό. Ο ταοϊσμός βασίζει το μεγαλύτερο μέρος της σκέψης του στην παρατήρηση του φυσικού κόσμου και του τρόπου με τον οποίο αυτός λειτουργεί. Έτσι, δεν είναι περίεργο το γεγονός ότι το σύστημα της κινεζικής ιατρικής περιλαμβάνει σε μεγάλο βαθμό αλληγορίες από τη φύση. Στην κινεζική ιατρική η αλληγορική θεώρηση του ανθρώπινου σώματος, βασισμένη στην παρατήρηση της φύσης, συνδέεται αλληλένδετα με τη θεωρία του Γιν-Γιανγκ και το σύστημα των Πέντε Στοιχείων.
Η φυσική-μη αλληγορική έννοια του γιν και του γιανγκ στην κινεζική σκέψη είναι η φωτεινή και η σκοτεινή πλευρά ενός αντικειμένου. Η κινεζική φιλοσοφία χρησιμοποιεί το γιν και το γιανγκ για να παραστήσει μια ευρύτερη κλίμακα αντίθετων ιδιοτήτων στο σύμπαν: κρύο και ζεστό, αργό και γρήγορο, κινούμενο και ακίνητο, αρσενικό και θηλυκό, χαμηλότερο και ψηλότερο, κ.λπ. Γενικά, οτιδήποτε κινείται, ανεβαίνει, λάμπει, προοδεύει, υπερδραστηριοποιείται, συμπεριλαμβανόμενης της λειτουργικής ασθένειας του σώματος, ανήκει στο γιανγκ. Τα χαρακτηριστικά της ηρεμίας, της καθόδου, του σκότους, του εκφυλισμού, της υποδραστηριοποίησης, συμπεριλαμβανομένης και της οργανικής ασθένειας, ανήκουν στο γιν.
Η λειτουργία του γιν και του γιανγκ διέπεται από το νόμο της ενότητας των αντιθέτων. Με άλλα λόγια, γιν και γιανγκ είναι σε σύγκρουση, αλλά ταυτόχρονα είναι και αλληλοεξαρτώμενα. Η φύση του γιν και του γιανγκ είναι σχετική, χωρίς κανένα από τα δύο να μπορεί να υπάρξει απομονωμένο. Χωρίς «κρύο» δεν θα υπήρχε «ζεστό», χωρίς την κίνηση δεν θα υπήρχε η ακινησία και χωρίς το σκοτάδι δεν θα υπήρχε το φως. Το πιο ξεκάθαρο παράδειγμα της αλληλεξάρτησης του γιν και γιανγκ είναι η σχέση ανάμεσα στην ουσία και τη λειτουργία. Μόνο όταν υπάρχουν επαρκείς ουσίες στο ανθρώπινο σώμα μπορεί αυτό να λειτουργήσει με υγιή τρόπο και μόνο όταν οι λειτουργικές διαδικασίες γίνονται ικανποιητικά μπορούν οι βασικές ουσίες να ανανεώνονται σωστά.
Η παραδοσιακή κινεζική ιατρική θεωρεί ότι η ανθρώπινη ζωή είναι μια φυσιολογική διαδικασία σε μόνιμη κίνηση και αλλαγή. Υπό κανονικές συνθήκες το γιν και το γιιανγκ παραμένουν εντός κάποιων ορίων, αντικατοπτρίζοντας μια δυναμική ισορροπία της φυσιολογικής διαδικασίας. Όταν διαταραχθεί η ισορροπία τότε εμφανίζεται η ασθένεια.
[ 
]
