Η παραδοσιακή κινεζική διαγνωστική βασίζεται στη συνολική παρατήρηση των συμπτωμάτων που παρουσιάζει ο άνθρωπος, όταν ασθενεί. Οι γιατροί χρησιμοποιούν τέσσερις μεθόδους προκειμένου να πάρουν τις απαραίτητες πληροφορίες για την εξαγωγή συμπερασμάτων.
Η παρατήρηση
Η θεωρία πίσω από την παρατήρηση υπογραμμίζει την πεποίθηση ότι η εξωτερική εμφάνιση των ανθρώπων είναι στενά συνδεδεμένη με τα εσωτερικά τους όργανα. Αν κάτι δεν πάει καλά με αυτά, αυτές οι αλλαγές θα αντικατοπτρίζονται στις εκδηλώσεις και την εμφάνισή τους. Έτσι οι γιατροί μπορούν να αναλύσουν τις αλλαγές των εσωτερικών οργάνων παρατηρώντας την εξωτερική εμφάνιση. Οποιαδήποτε παρατήρηση γινόταν χωρίς χρήση εργαλείων και πρόκληση πόνου.
Η επιστράτευση της ακοής και της όσφρησης από μέρους του γιατρού
Με τις μεθόδους της ακοής και της όσφρησης οι γιατροί προσπαθούν να διαγνώσουν την ασθένεια ακούγοντας τον ήχο που παράγουν οι ασθενείς και μυρίζοντας τις οσμές των περιττωμάτων που εξέρχονται από το ανθρώπινο σώμα.
Ακούγοντας τους ήχους των ασθενών οι γιατροί μπορούν να ανιχνεύσουν όχι μόνο τις αλλαγές των συγκεκριμένων οργάνων που σχετίζονται με τον ήχο αλλά και τις αλλαγές άλλων, εσωτερικών οργάνων. Στους ήχους αυτούς συμπεριλαμβάνονται η ομιλία, η αναπνοή, ο βήχας, το ρέψιμο, κ.λπ.
Επίσης μπορούν να ανιχνεύσουν τις οσμές των ασθενών. Ήταν κοινή πεποίθηση ότι όταν το ανθρώπινο σώμα υφίστατο επιθέσεις από ιούς, τα εσωτερικά όργανα και το αίμα επηρεάζονταν κι έτσι τα σωματικά υγρά και τα περιττώματα ανέδιναν κακές οσμές.
Μολονότι η οσμή στις δυτικές κοινωνίες συνήθως καμουφλάρεται κάτω από αρώματα και αποσμητικά σώματος ή αναπνοής, οι Κινέζοι πίστευαν ότι παρέχει βαθύτερη γνώση για την υγεία ενός προσώπου. Στη Θεωρία των Πέντε Στοιχείων κάθε στοιχείο έχει την οσμή που του αντιστοιχεί.
Η γνωριμία με το υπόβαθρο του ασθενούς και οι ερωτήσεις
Με τη μέθοδο των ερωτήσεων ο γιατρός μπορεί να μιλήσει με τους ασθενείς ή κάποιον που γνωρίζει την ασθένεια, ώστε να πάρει τις απαραίτητες πληροφορίες για το πώς συνέβη και πώς εξελίχθηκε, τα τρέχοντα συμπτώματα και την παρασχεθείσα θεραπεία. Αυτή η μέθοδος είναι χρήσιμη όταν δεν υπάρχουν προφανή συμπτώματα από την εξωτερική εμφάνιση του ασθενούς. Στην περίπτωση αυτή οι ερωτήσεις θα βοηθήσουν τους γιατρούς να πάρουν πληροφορίες που σχετίζονται έμμεσα με την ασθένεια, όπως η καθημερινή ζωή του ασθενούς, το περιβάλλον εργασίας του, οι διατροφικές του προτιμήσεις και η κατάσταση του έγγαμου βίου του. Ακόμη γινόταν συζήτηση διάφορων λεπτομερειών για τις προσωπικές συνήθειες, τη συναισθηματική κατάσταση, τον ύπνο, τα όνειρα, η όρεξη, άσκηση και γενικά οτιδήποτε θα μπορούσε να προκαλέσει διαταραχή στην ισορροπία της υγείας ενός ατόμου.
[ 
]
